۱۳ سپتامبر ۱۹۹۰ ـ احیاء آلمان واحد و باخت بزرگ روسیه ـ نگاهی به پیامدهای این باخت و مصاحبه تند و بی سابقه بانو «سارا پیلن» برضد روسیه و پوتین

۱۳ سپتامبر ۱۹۹۰ چهار فاتح جنگ جهانی دوم (روسیه، آمریکا، انگلستان و فرانسه) در نشستی در مسکو که نمایندگان دو آلمان هم در آن حضور داشتند، پس از ۴۵ سال با الحاق دو آلمان به یکدیگر …

۱۳ سپتامبر ۱۹۹۰ چهار فاتح جنگ جهانی دوم (روسیه، آمریکا، انگلستان و فرانسه) در نشستی در مسکو که نمایندگان دو آلمان هم در آن حضور داشتند، پس از ۴۵ سال با الحاق دو آلمان به یکدیگر و ایجاد مجدد «آلمان واحد که تا سال ۱۸۷۱ و پیش از سه جنگ اصطلاحا محدود بیسمارک هم وحدت نداشت» موافقت کردند و این کشور به مرزهای میان دو جنگ جهانی قرن بیستم (مرزهای بعد از جنگ جهانی اول و پیش از جنگ جهانی دوم) بازگشت که اینک بزرگترین کشور اتحادیه اروپا شده است. تنها بازنده در نشست ۱۳ سپتامبر مسکو، روسیه بود که اینک متوجه شده است که جبران آن باخت اگر محال نباشد آسان نیست و بدون جبران آن باخت، حتی نفس کشیدن هم برایش دشوار خواهم بود. نظم جهانی تا دهه ۱۹۹۰ نتیجه دو ـ سه قرن جنگ و انقلاب و بحران بود.

فاتحان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ آلمان شکست خورده را تقسیم کرده بودند که در قسمت شرقی آن (منطقه اشعالی شوروی) جمهوری سوسیالیستی آلمان به وجود آمده بود. در پی تامین وحدت آلمان، آمریکا به استقرار نیروهای خود در آلمان ادامه داد ولی بوریس یلتسین (معلوم نیست با چه انگیزه و منطقی) به تخلیه آلمان از نیروهای روسیه اقدام کرد و با این عمل، درحقیقت از مرگ ۲۷ میلیون تبعه شوروی در جنگ جهانی دوم گذشت کرد! که بزرگترین باخت روسیه در طول تاریخ به شمار می آید و باخت های متعاقب آن از جمله ورود ناتو به قلمرو شوروی سابق، ایجاد یک سازمان ضد روس به نام اختصاری «گوام» مرکب ازگرجستان، اوکراین، آذربایجان و مولدوا، بحران آگوست ۲۰۰۸ گرجستان و .... مسئله گرجستان به روس ها فهماند که دشمنی بلوک غرب نسبت به آنان همچنان و با همان شدت باقی است و از آن ذره ای هم کم نشده است. دیدار عجولانه «دیک چنی» معاون رئیس جمهوری آمریکا از گرجستان، آذربایجان و اوکراین و اظهارات تهدیدآمیز تند ضد روسی او در این منطقه، ورود ناوگانی از ناتو به دریای سیاه و ارسال کمک آمریکا برای گرجی ها با ناو فرماندهی ناوگان ششم!، تهدیدهای اتحادیه اروپا و بالاخره اظهارات بانو «سارا پیلن» فرماندار آلاسکا و نامزد معاونت ریاست جمهوری آمریکا در انتخابات نوامبر ۲۰۰۸ هشدارهایی به روس هاست که ۱۷ سال نرمش و کوتاه آمدن (اشک کباب است و باعث طغیان آتش) و باید خودرا آماده یک معارضه جدّی تر از جنگ سرد گذشته کنند. نگاهی به اظهارات بانو پیلن ۴۴ ساله عمق تفکّر غرب را نسبت به دولت مسکو بازتاب می دهد که در مصاحبه ۱۱ سپتامبر۲۰۰۸ (پریروز) با چارلز گیبسون از سردبیران خبر شبکه «ای.بی.سی» بیان کرد.

بانو «پیلن» که درصورت پیروزی احتمال رئیس جمهورشدنش هم (به علت ۷۲ ساله بودن مکین و ابتلاء قبلی او به بیماری سرطان پوست) زیاد است در این مصاحبه اختصاصی گفت: ما جنگ سرد با روسیه را تکرار نمی کنیم. اگر روسیه متعرض همسایگانش بشود مخصوصا آنهایی که وارد «ناتو» شده اند ما گزینه جنگ را نفی نمی کنیم. من علاقه مند به عضویت گرجستان و اوکراین در «ناتو» هستم.

گیبسون پرسید: اگر گرجستان و اوکراین وارد ناتو شوند و روسیه تعرّض کند (زیرا نزدیک به نیمی از جمعیت اوکراین روس هستند و بقیه هم سه قرن با روسیه یک امپراتوری را تشکیل داده بودند)، آیا آمریکا با روسیه وارد جنگ خواهد شد؟. پلین که ۵۵ روز پیش از انتخابات در مصاحبه شرکت کرده بود پاسخ داد: شاید چنین کند (پرهپس سو). وقتی که یک کشور، عضو ناتو شود؛ حمله نظامی به آن برابر است با حمله به همه اعضا و دراینجاست که موضوع دفاع جمعی بمیان می آید. ما حمله به یک کشور کوچک دمکراتیک (دارای دولت انتخابی) را هم تحمل نخواهیم کرد. ما از این کشور باید حمایت کنیم، مثلا مورد گرجستان. در این موارد ما و متحدینمان باید دست به فشار دیپلماتیک تا مجازات اقتصادی متجاوز بزنیم. به هرحال وظیفه و تکلیف ما پاییدن روسیه و «ولادیمیر پوتین» است. ما دقیقا باید بدانیم که خواستها و آرزوهای پوتین چیست و چگونه می خواهد به آنها دست یابد.

خروج چنین مطالبی از دهان فرماندار آلاسکا که در صورت بروز جنگ، هدف اول خواهد بود قابل تامل است. بسیاری از روسها هنوز آلاسکا را از آن خود می دانند و فروش آن از جانب تزار وقت به آمریکا را غیرقانونی و خارج از اختیارات تزار می پندارند. همچنین، این طرز بیان نشان می دهد که بانو پیلن تاریخ امپراتوری روسیه و اتحاد جماهیر شوروی را نخوانده و از قول و قرارهای گورباچف و یلتسین با ریگن رئیس جمهور وقت آمریکا و مارگارت تاچر نخست وزیر پیشین انگلستان آگاه نیست. ریگن درگذشته، تاچر به بیماری کاهش حافظه (احتمالا آلزایمر) دچار شده است ولی گورباچف و شواردنادزه (وزیر امورخارجه گرجی او) زنده و سالمند و اگر دادگاهی برای محاکمه آندو به اتهام خیانت و دست کم غفلت تشکیل شود همه چیز را خواهند گفت. گرجی ها با اعمال نفوذ در دولت، در طول تاریخ دو امپراتوری را فروپاشاندند؛ امپراتوری صفویه ایران در اوایل قرن هجدهم در عهد شاه سلطان حسین و امپراتوری شوروی در اواخر قرن.

×

‹›