فرمول همگرایی

گفته می شود اصولگرایان آسیب شناسی دو مدل “جبهه متحد اصولگرایان “ و “شورای هماهنگی نیروهای انقلاب” را برای ایجاد مدلی موفق و توانمند تر در انتخابات ریاست جمهوری دهم آغاز کرده اند

گفته می شود اصولگرایان آسیب شناسی دو مدل “جبهه متحد اصولگرایان “ و “شورای هماهنگی نیروهای انقلاب” را برای ایجاد مدلی موفق و توانمند تر در انتخابات ریاست جمهوری دهم آغاز کرده اند. مدل جدید اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری دهم باید بتواند دامنه بیشتری از اصولگرایان را تحت پوشش خود قرار دهد و نمایندگی خانواده اصولگرایان را به عهده بگیرد. این مدل باید از تعیین زودهنگام مصداق ها برای انتخابات ریاست جمهوری دهم بپرهیزد و طیفهای مختلف را برای این منظور با خود همراه سازد.آنچه مسلم است اینکه وحدت نیروهای اصولگرا می‌تواند مصالح جریان اصولگرا را تامین کند.

ما در انتخابات مجلس هشتم مدل جدیدی را تمرین کردیم که با توجه تجربیات فوق، این مدل باید در انتخابات آینده تکامل پیدا کند و در اردوگاه اصولگرایان با مدیریت منسجمی تصمیمات را در مورد انتخابات ریاست جمهوری پی بگیریم. اگر در مجموع اصولگرایان به یک وحدت نظر بر روی یک نامزد اصلح و ارجح برسند، آرزوی همه‌ اصولگرایان محقق شده است . شواهد نشان می دهد که تا به حال اصولگرایان جملگی بر معرفی یک کاندیدای واحد اصرار دارند و فضای حاکم بر اردوگاه اصولگرایان فضای وحدت بین همه نیروها است. به نظر می‌رسد یکصدایی اصولگرایان در انتخابات آتی با توجه به شرایط ویژه کشور وموقعیت بین‌المللی خاص ایران مطلوب همه اصولگرایان باشد. اگر چه ممکن است این توقع خیلی آ‌رمانی باشد و در انتخابات ریاست جمهوری دهم شاهد حضور یک کاندیدا با تابلوی اصولگرایی نباشیم اما این توقع کاملا به جا است که جبهه متحد اصولگرایان با یک کاندیدا وارد رقابت شوند و با استفاده از تجربیات گذشته و براساس مبانی و گفتمان اصولگرایی برای رسیدن به یک کاندیدای واحد تلاش کنند. امیدواریم اصولگرایان بتوانند در این رقابت انتخاباتی نیز همانند مجلس هشتم با یک وحدت جمعی به یک نامزد واحد برای معرفی به ملت برسند.

اصولگرایان باید تقویت و تحکیم وحدت بین خود را وجهه همت قرار دهند. اصول چهارگانه اسلام، انقلاب، امام و رهبری مورد قبول همه اصولگرایان است بنابراین پیش نیاز لازم برای وحدت و ائتلاف گسترده‌تر اصولگرایان فراهم است.معمولا ائتلاف‌ها بین چند گروه مختلف که دارای سلایق سیاسی مختلف هستند برای به دست آوردن مصالحی و در برهه زمانی محدود، تشکیل می‌شود. در زمان انتخابات وقتی کاندیداهای متعددی وجود دارند و رقابت سخت می‌شود، معمولا افرادی که سلیقه‌های نزدیکی به هم دارند، برای موفقیت و پیروزی در انتخابات دور هم جمع می‌شوند تا تعداد آرای‌شان افزایش یابد. در این شرایط اگر یک حزب نتواند اکثریت مجلس را به دست آورد و یا دولت تشکیل دهد، با چند حزب دیگر ائتلاف می‌کند تا به این هدف خود دست یابد. در رقابت‌های انتخاباتی ائتلاف‌ها باید دنبال آن باشند که برای ملت و نظام خدمتی انجام دهند نه اینکه هر کس بخواهد برای مجموعه گروه خودش کاری صورت دهد. اما به هر حال طرح این موضوع یک الزام است و معمولا بحث‌ها و گفتگوهایی وجود دارد و ما باید آماده باشیم از طرح این موضوعات به یک وظیفه‌یابی و تکلیف یابی برسیم. به نظر می آید با رعایت درصد بالایی از اخلاق سیاسی از سوی سیاسیون، موضوعات مطروحه در خصوص سهم خواهی در رقابت‌های انتخاباتی حل خواهد شد و اگر هم نشد همانند انتخابات نهم ریاست جمهوری که رقابتی فشرده بین اصولگرایان بود، سرانجام ملت انتخاب خود را خواهد کرد.

اگر هر جناح - چه دوم خردادی و چه اصولگرا - سلیقه‌های خود را حق مطلق ندانند و اجازه دهند که همفکران اصولی‌شان سلیقه‌های خود را بیان کنند و نهایتا با جمع شدن دور هم تسلیم رای جمعی شوند در این صورت احتمال رسیدن به وحدت بالا می‌رود. اما اگر هرکس و هر تشکلی سلیقه‌های خود را صد درصد حق مطلق بداند و سلیقه‌های دیگران را باطل مطلق بداند ورود در بحث متحد شدن، یک ورود بسیار ناشیانه و ناقص خواهد بود. مصلحت اصولگرایان دراین است که به نظر نهایی جمع اصولگرایان بیندیشند، همان‌طور که چنین رویکردی را در انتخابات مجلس هشتم اتخاذ کردند. جریان اصولگرا درصدد ایجاد مدلی جدید، فراگیر و کارآمد برای انتخابات آتی است تا بوسیله آن بتوانند تمامی اصولگرایان را در بر بگیرد. جریان اصولگرا باید بر روی فرآیندی به تفاهم برسد که آن فرآیند وحدت در نهایت اصولگرایان را به یک نامزد واحد در انتخابات ریاست جمهوری دهم رهنمون شود. طیف‌های مختلف جریان اصولگرا زمانی که هر کدام به فرآیندی مشخص برای رسیدن به وحدت دست یافتند، می‌توانند با سایر اصولگرایان نشست ائتلافی برگزار کنند.

طیف‌های مختلف جریان اصولگرا در نهایت با بررسی فرآیند رسیدن وحدت این جریان در انتخابات ریاست جمهوری دهم می‌توانند از طریق این نشست‌های ائتلافی به نامزدی واحد دست یابند. هم‌اکنون برای انتخابات ریاست جمهوری ضمن اینکه لازم است احزاب و تشکل‌ها خود ،به نامزد نهایی‌شان فکر کنند اما باید به این موضوع هم توجه داشته باشند که نباید جمعبندی خود را به عنوان یک حق مطلقی که هیچ حق مطلق دیگری در برابرش نیست، تلقی کنند بلکه مطلوب این است که احزاب و تشکل‌های اصولگرا با یکدیگر بنشینند و نامزدهای خود را مطرح کنند و با روحیه‌ عدم سهم‌خواهی رای اکثریت اصولگرایان را قبول کنند. در این صورت کسی که انتخاب خواهد شد مورد پشتیبانی قرار می‌گیرد. اصولگرایان باید با هم‌اندیشی و همفکری به سازوکار مشخصی برسند تا براساس آن یک چهره مقبول، کارآمد، اصلح و واجد شرایط لازم و برخوردار از نوعی جامعیت انتخاب شود. که ائتلاف می تواند در این برهه کار آمد باشد.