بهترین سرآغاز

زنگمان را که زدند مادرم رفت تا در را باز کند. چند دقیقه بعد درحالی که یک پاکت نامه در دستش بود آمد. پاکت را که باز کرد معلوم شد که دعوت نامه ای است از دانشگاه برای جشن فارغ التحصیلی …

زنگمان را که زدند مادرم رفت تا در را باز کند. چند دقیقه بعد درحالی که یک پاکت نامه در دستش بود آمد. پاکت را که باز کرد معلوم شد که دعوت نامه ای است از دانشگاه برای جشن فارغ التحصیلی برادرم. جان دلم برایتان بگوید که دانشگاه سنگ تمام گذاشته بود؛ ۴ صفحه آچار به رنگ آبی روشن که در بالای صفحه اول آن، سمت راست، آرم آن دانشگاه به همراه کلاه و لباس و چند شاخه گل و در سمت چپش تاریخ، شماره و پیوست نوشته شده بود و در کل ۴ صفحه هم پر از نوشته برای چگونه شرکت کردن در این جشن و همچنین خواستن مبلغ ۳۵۰۰۰ تومان از دانشجو و ۱۵۰۰۰ تومان از همراهش؟! البته که ما برای آپولو هوا کردن هم این کارها را نمی کنیم و اما اصل مطلب این که: راستش یک چیزی در بالای صفحه اول کم بود. فکر نکنید که این چیزی که می گویم کم بود سلیقه شخصی است. نه، من با ذکر یک سری مسائل دیگر که حجت الاسلام قرائتی به آنها اشاره کرده اند دلیل کمبودش را می گویم.

مسجدی که گنبدی بزرگ به نام اسلام دارد اما یک وضوخانه ندارد، یا ما مدعی هستیم که قرآن کتاب زندگیمان است و آن را در شب قدر بر روی سر می گذاریم اما در کل زندگیمان از رهنمودهای آن بی بهره ایم و بیشتر اکتفا کرده ایم به برگزاری همایش و مسابقاتی جهت زیبا و درست خواندن قرآن نه فهمیدن و به کار بردن معانی اش در زندگی. این که در اتاق هر اداره یک سری شعار و حدیث مبنی بر اینکه کار خلق خدا را راه انداختن عبادت است و یا اسباب ریاست تحمل است و قدرت. اما در بیشتر اوقات باطن کار در ادارات راستش را بگویم یک جور سردواندن است و اسباب ریاست هم غیر از این شعار است بیشتر اسباب ریاست رفاه طلبی و... باطن را که نداریم اقلاً ظاهر را که می توانیم داشته باشیم. نمی توانیم؟

جشن فارغ التحصیلی به خودی خود چیز بدی نیست. اما تا وقتی که این جشن به اهداف اصیل خود نرسد بی خود و بی جهت است. جشن فارغ التحصیلی یعنی دیدن ثمره علم و دادن انگیزه برای دوره های دیگر علم آموزی. ثمره علم بندگی است. این را امام علی (علیه السلام) می فرمایند و بندگی بی نام و یاد خدا آیا ممکن است؟

بگذارید از اصل مطلب دور نشویم و با ذکر حدیثی از حضرت محمد(ص) بگویم که در بالای آن صفحه اول دعوت نامه چه چیزی کم بود. پیامبر می فرمایند: هرکاری که با نام خدا آغاز نشود ابتر است یک به نام خدا یا باسمه تعالی که در ابتدای هرچیزی باید نوشته یا گفته شود و تا انتهای آن کار در لحظه لحظه آن با افراد همراه باشد.

نجمه پرنیان / جهرم