شعر خوب

یک روزی معلم انشاء پرسید؟ بچه ها دوست دارید چه کاره شید. اون زمان بی اختیار داد زدم: شاعر خوب. همیشه تو زندگی آرزوم بوده که شاعر بشم. اما بعدها که بزرگ شدم دیدم شاعری یک دل می خواد …

یک روزی معلم انشاء پرسید؟ بچه ها دوست دارید چه کاره شید. اون زمان بی اختیار داد زدم: شاعر خوب. همیشه تو زندگی آرزوم بوده که شاعر بشم. اما بعدها که بزرگ شدم دیدم شاعری یک دل می خواد اندازه تموم دنیا که سفید باشه و بی غل و غش، که فرشته ها بیان توی دل و شعرهارو از پیش خدابیارن و بخونند و اون هم رو کاغذ بیاره. بعدها بود فهمیدم که شاعری یک الهامه، یک وحی پاک که نباید تقدس اون رو با حرفهای پوچ و پوشالی خراب کنیم. وقتی شعرهای شهریارو می خونی، می فهمی حرفهای خداست روی لب و زبون و دست شهریار. آره بعدها که بزرگ شدم چند تا شعر از چند تا شاعر از قدیمی تا معاصر، خوندمو معنی بعضی از بیت هارو هم نفهمیدم، فهمیدم این شعرها از بالا می آد. از دلهای پاک و پرصفا می آد. اون زمان یک فکری اومد به سرم، که برم منهم یک پاک کن بخرم. سیاهی های دلم رو پاک کنم. شاید یک گوشه ای از دل سیام سفید بشه. شاید فرشته ای یک سرکی توی دل ما بکشه توی گوشم شعری نجوا بکنه اونهارو بیارمش تو دفترم اما هیچ وقت نمی گم که شاعرم.

فاطمه کشرانی ۱۴ساله

از مدرسه راهنمایی امام سجاد(ع) منطقه ۱۴تهران