چهارشنبه, ۲ خرداد, ۱۴۰۳ / 22 May, 2024
مجله ویستا

آیا قیمت هر اونس طلا ظرف یک یا دو سال آینده ۸۰۰ دلار خواهد بود


آیا قیمت هر اونس طلا ظرف یک یا دو سال آینده ۸۰۰ دلار خواهد بود

زمانی که قیمت طلا همانند دو هفته گذشته قبل از ثبات اندک اخیر سر به فلک می کشد, احتمالا آمیزه ای از حرص, ترس و عدم اطمینان بر بازار حاکم می شود

زمانی که قیمت طلا همانند دو هفته گذشته (قبل از ثبات اندک اخیر) سر به فلک می‌کشد، احتمالا آمیزه‌ای از حرص، ترس و عدم اطمینان بر بازار حاکم می‌شود. هم اکنون بهتر از هر زمان دیگری می‌توان به خاطر آورد که آنچه واقعا قیمت‌ها را در بلند مدت تغییر می‌دهد، اصول بنیادین حاکم بر بازار است. اگر از این منظر به قضیه نگاه کنیم، درمی‌یابیم که سرمایه‌گذاری در طلا به آن اندازه که به نظر می‌رسد، سود‌دهی ندارد.

بازار طلا به میزان بسیار زیادی مشابه تمام بازار‌های دیگر عمل می‌کند. عرضه و تقاضا نهایتا آن را به تعادل می‌رسانند و قیمت‌های عنان‌گسیخته و گریز‌پا را به مقادیر متوسط بلند‌مدت باز‌می‌گردانند. از سال ۱۹۸۰ به این سو متوسط قیمت هر اونس طلا نزدیک به ۴۴۰‌دلار آمریکا بوده است. اما همانند آنچه که طی دهه گذشته در رابطه با قیمت مسکن شاهد بودیم، ممکن است مدتی به طول انجامد تا قیمت‌ها دوباره به سطح عادی خود بازگردند.

پیش‌بینی موسسه بارکلیز ولث در لندن آن است که قیمت هر اونس طلا در سال ۲۰۱۲ به رقم عادلانه ۸۰۰‌دلار خواهد رسید، چرا که سرمایه‌گذاران نهایتا آن را رها کرده و به کسب‌و‌کار‌های دارای ریسک بیشتر رو خواهند آورد. بانک فرانسوی سوسیته جنرال اطمینان دارد که تصحیح قیمت طلا سریع‌تر از این رخ خواهد داد و پیش‌بینی می‌کند که قیمت هر اونس طلا تا آخر سال ۲۰۱۰ به این مقدار خواهد رسید.

استدلال این بانک ساده است: درست همان موقع که تقاضا از سوی افراد غیر‌سرمایه‌گذار به بالاترین مقدار خود می‌رسد، سرمایه‌گذار‌ها قیمت را بالا نگه می‌دارند.

جواهر‌آلات و طلا که بیش از نیمی از بازار طلای دنیا را تشکیل می‌دهند را در نظر بگیرید. تقاضا در این بخش از بازار در سه ماه آخر سال گذشته ۸‌درصد کاهش پیدا کرد و احتمالا با وجود قیمت‌های بالایی که برای فروشندگان طلا خوشایند نیستند، به این روند کاهشی خود ادامه خواهد داد. مثلا در هند که بزرگ‌ترین کشور خریدار طلا است، قیمت‌های بالا در هفته گذشته مانع از خرید این فلز از سوی هندی‌ها برای استفاده در جشنواره آکشایا تریتیا (جشنواره خرید طلا) شد و به نوبه خود قیمت آن را کاهش داد.

فشاری نیز از جانب عرضه بر قیمت طلا وجود دارد. بالاتر رفتن قیمت این کالا بدان معنا است که کارگران معادن، ساعات کار خود را زیاد می‌کنند. در سال گذشته عرضه طلا از سوی معادن سراسر دنیا ۷‌درصد افزایش یافت– دومین افزایش بزرگ تاریخ – و به ۲۵۷۲ تن رسید.

طبق گفته کیتکو، شرکت معامله‌کننده شمش طلا، مکان‌هایی مانند چین و روسیه به افزایش ۴ تا ۶‌درصدی عرضه طلای معادن در سال ۲۰۱۴ کمک خواهند کرد. از آن جا که استخراج هر اونس طلا به طور متوسط نزدیک به ۴۸۰‌دلار برای صاحبان معادن هزینه دارد، در هنگام افزایش قیمت‌ها عرضه طلا را به شدت زیاد می‌کنند که در نهایت به اضافه عرضه منجر خواهد شد.

طلای ۱۲۰۰‌دلاری، فروشندگان و باز‌فروشندگان را به صحنه وارد خواهد کرد. عرضه قطعات کوچک طلا – تمام آویز‌ها، گردن‌بند‌ها و سکه‌های طلایی که مردم به طور پراکنده در اختیار دارند – به رقم بی‌سابقه ۱۷۰۰ تن رسید. آیا آن همه تابلو‌ با مضمون «ما طلا می‌خریم»، تبلیغات اینترنتی و برنامه‌های تبلیغاتی تلویزیون در ساعات آخر شب را به خاطر می‌آورید؟ اثر‌گذاری آنها هم اکنون شروع شده است.

آن گونه که کیتکو می‌گوید، این حداکثر مقدار عرضه قطعات کوچک طلا در واقع افزایشی ۲۷‌درصدی را نسبت به سال ۲۰۰۸ نشان می‌دهد. جان نادلر از تحلیلگران کیتکو می‌گوید: «تا زمانی که قیمت‌ هر اونس طلا بالاتر از ۱۰۰۰ یا ۱۱۰۰‌دلار باقی بماند، شاهد رقابت جریانی از طلای درجه دو با طلای تولید معادن خواهیم بود.»

● دلیل واقعی کاهش قیمت‌ها: ثبات در بازار‌های دیگر

این به معنای پیش‌بینی سقوط بلافاصله طلا نیست. «اضافه ترس»ی که توسط این فلز به عنوان کالایی برای ذخیره ارزش در شرایط نامطمئن مالی از میان می‌رود، می‌تواند به طرز نامحدودی از افزایش قیمت آن پشتیبانی کند.

در همان زمان که بازرگانان، اثرات بسته نجات ۱۰۰۰‌میلیارد‌دلاری اروپا و امکان افزایش یا کاهش قیمت‌ها را در آمریکا مورد بررسی قرار می‌دهند، سرمایه‌گذاران احتمالا تا حد امکان به سرمایه‌گذاری در طلا ادامه می‌دهند. با بروز نشانه‌هایی از بازگشت ثبات به بازارهای اروپا، قیمت طلا اندکی افت کرده است.

اما برخی از سرمایه‌گذاران باهوش بر اساس پیش‌بینی ادامه روند افزایش قیمت طلا عمل می‌کنند. بر پایه داده‌های کمیسیون معاملات آتی‌های کالایی آمریکا، صندوق‌های احتیاطی و دیگر بورس‌باز‌های بزرگ در هفته گذشته شرط‌بندی‌های خود روی طلا را ۲‌درصد افزایش دادند.

مساله این است که هیچ کس نمی‌داند این شرط‌بندی‌ها برای چه مدت زمانی انجام می‌شوند. هر چند قیمت‌ها بالا هستند، اما پول بورس‌بازها و صندوق‌های احتیاطی می‌تواند از بازار خارج شود. در غالب موارد، مالکیت بورس‌بازها بر طلا در قرار‌داد‌های آتی نهفته است و هیچ گاه شکل تحویل فیزیکی این ماده زرد‌رنگ را به خود نمی‌گیرد.

در اصل، این ربیت آنگستروم‌های دنیا (و حالا ناظران گلن بک) هستند که باید نگران باشند که کروگراند‌هایی (سکه‌های طلای آفریقای جنوبی) که در جعبه‌های سپرده امن آنها قرار دارند، می‌توانند به آرامی تمام ارزشی که طی سال گذشته به دست آورده‌اند را از دست بدهند.

دنیس گارتمن، سردبیر خبرنامه و مدیر یک صندوق احتیاطی که روی طلا شرط‌بندی می‌کند، هفته گذشته نوشته بود که «عامه مردم در حال فروش طلا هستند، نه خرید آن، زیرا آن طور که شواهد نشان می‌دهند، تبلیغات تلویزیونی که برای فرصت‌های موجود در فروش طلا مشتری جمع می‌کنند، به‌اندازه تبلیغاتی هستند که روی سرمایه‌گذاری در طلا انجام می‌شوند.»

«تا زمانی که این گروه دوم تبلیغات، گروه اول را تحت‌شعاع قرار ندهند، مطمئن خواهیم بود که حباب هنوز نترکیده است.»

به بیان دیگر، حباب‌ها و شبه حباب‌ها به ندرت دوام می‌یابند. اصول بنیادین بازار آن‌قدر قدرتمند هستند که نمی‌توان از آنها چشم پوشید.

اسکات کندروفسکی

مترجم: محسن رنجبر

منبع: فورچون