روزه و انواع بیماریها

بیمارانی كه به مدت طولانی همودیالیز می شوند, ممكن است به دلیل مصرف غذا در شب غلظت پتاسیم و وزن مایعات در بین دوره دیالیز آنها بالا برود

روزه در بیماران مبتلا به زخم معده و كولیك كلیوی منع شده است. در بیماریهای صرع, فشار خون، اختلالات غدد درون ریز و مشكلات روانی و كسانی كه با داروهای خوراكی ضد انعقاد كه به مدت طولانی تنها یك بار مصرف شبانه دارو برای آنها كافی است، با نظر پزشك می توانند روزه بگیرند.

به طور كلی اثرات مفید روزه داری در برخی از بیماریها به ویژه فشار خون، چاقی،‌ دیابت و آرتریت به عنوان درمان شناخته شده است و نیز اثرات ضد روماتوئیدی روزه مورد مطالعه و تائید قرار گرفته است.

بیماران مبتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین در صورت كنترل رژیم غذایی با مشاوره و راهنمایی مشكلی ندارند.

در واقع دیابتی هایی كه فقط با رژیم غذایی كنترل می شوند، می توانند روزه بگیرند و با كاهش وزن آنها در ماه مبارك ممكن است دیابت آنها بهبود پیدا كند یا حد اقل بهتر شود. دیابتی های وابسته به انسولین نباید روزه بگیرند مگر اینگه داروهای هیپوگلیسمیك خواراكی در وعده سحر و افطار مصرف كنند البته با كنترل كامل قند خون و رژیم غذایی.

بیمارانی كه به مدت طولانی همودیالیز می شوند، ممكن است به دلیل مصرف غذا در شب غلظت پتاسیم و وزن مایعات در بین دوره دیالیز آنها بالا برود.

بیماران آسمی كه بیماری آنها ثابت می باشد، ممكن است از بخورها، شیاف ها و داروهایی كه به آهستگی رها می شوند، بدون شكستن روزه مصرف كنند.

● دكتر عبدالمجید بحرینیان روانشناس:

تحقیقات نشان داده است تحمل كمی فشار روانی برای پیشبرد رفتار ضروری و بی خطر به نظر می رسد اما در عین حال ادامه فشار روانی شدید یا طولانی دارای اثرات سوء فیزیولوژی و شناختی بر روی آدمیان است. به عنوان مثال تحقیقات روی پاره ای از حیوانات آزمایشگاهی نشان داده است آن دسته از حیوانات كه به هنگام وارد شدن شوك الكتیریكی قدرت دفاع از خود را ندارند و ناچار به تحمل ضربه هستند و به عبارتی پناهی برای خود نمی بینند،‌ بیشتر از حیواناتی كه قدرت قطع جریان الكتریسیته را دارند به زخمهای گوارشی مبتلا می شوند. آدمها هنگام روبه رو شده با فشار روانی به آن دسته از الگوهای رفتاری روی می آورند كه پیش از آن برایشان كارائی داشته باشد و انسانهای مومن كه تكیه گاه اصلی آنان خداست، این فشار را بهتر تحمل كرده و نه تنها به آن به عنوان امری زودگذر نگاه می كنند، بلكه بعضا به تصور اینكه این فشار می تواند آزمایشی الهی باشد، ضمن رویاروئی با عامل فشارزا، برای كاهش اثرات سوء‌ آن گامهای سریعتر به سوی خالق برمی دارند و در جهت مقرب تر شدن به درگاه الهی امتیازات بیشتری كسب می كنند.

رمضان كه خود سنگر مبارزه با نفس و پلیدی هاست،‌ شعله عشق به معبود را در دل بنده روزه دار گرم تر،‌فروزان تر و سوزاننده تر می كند و او كه خود را میهمان خدا می یابد، ذات باری تعالی را همواره و در همه لحظات شاهد و ناظر اعمال و رفتار خود می داند و نهایتا با قلبی آرام و مطمئن واراده ای استوار عمل كرده و خدا را همواره حامی و یار و یاور خود فرض می كند و نتیجتا ابعاد شدیدترین تنش ها و فشارهای روانی درذهن و روان او كوچك می نماید. اگر دستگاه عصبی خود مختاركه كار بسیح بدن را در موقعیت های اضطراری بعهده دارد، برای مدت طولانی بی وقفه فعالیت كند، ممكن است فرد را به زخمهای گوارشی،‌ فشار خون، دردهای عصبی و بیماریهای قلبی مبتلا سازد. اما فرد روزه دار كه خود را در دژ رمضان كه میزبان و فرمانده آن خداست، محصور می داند، پیامدهای رفتاری خود را در مقایسه با گروهی كه اعتقادی به این امر ندارند، قابل كنترل و تعدیل یافته تر می یابد و نه تنها از بیماریها و اختلالات جسمانی كه منشاء‌روانی دارند مصون می ماند بلكه بسیاری از مشكلات را در سایه صعه صدر بر گرفته شده از آرامش روانی و پیوستگی به قدرت خداوند حل و یا بر آنان غلبه می نماید.