از رویا تا واقعیت

به نظر می آید پس از دوران رکود صنایع اتومبیل سازی در دههٔ ۷۰, این صنعت در سال های اخیر به رشد و کیفیت غیرقابل تصوری دست یافته است این روزها لوکس ترین, سریع ترین, پرقدرت ترین و گران ترین اتومبیل ها تولید می شوند و در بازار خاص خودشان به فروش می رسند

طبق معمول، سازندگان مطرح‌تر صنعت خودرو، مدل‌های آتی خود را نیز در نمایشگاه‌ها به معرض تماشا می‌گذارند و رقابت در مرحلهٔ پیش تولید نیز داغ داغ است. امروز با دو اتومبیل ویژه آشنا می‌شوید که گل سرسبد اتومبیل‌های سریع و پرقدرت هستند. یکی از کمپانی گمنام و دیگری از مرسدس بنزکه همواره در ارائه اتومبیل‌های مرغوب و معتبر پیشرو بوده است.

فرزند آخر سالین

سالین همه چیز را در مورد قدرت می‌داند و پیش از این، این قابلیت، و توانائی خود را در ماستنگ‌اس، ۲۸۱ فکوس‌ان ۲۰ و اس۷ سال ۲۰۰۲ که اولین و تنها سوپرماشین میان‌موتور آمریکا به اثبات رسانده است. هنگامی که نسل اول اس۷ در سال ۲۰۰۲ به فروش رسید، تنها خودروی خیابانی با مجوز آمریکا بود که بیش از ۵۰۰ پوند فوت گشتاور داشت. در آن زمان بسیاری از مجله‌های معتبر دنیا اس۷ را سریع‌ترین خودروی دنیا معرفی کردند؛ اما ظرف سه سال گذشته، خودروهای بسیاری از جانب شرکت‌هائی نظیر فراری، لامبورگینی، مرسدس بنز، پورشه و شورولت به بازار عرضه شده‌اند که از مرز ۵۰۰ اسب بخار گذشته‌اند و همین مسئله، ضرورت بازبینی در طراحی اس۷ نسل اول را ایجاد می‌کرد. از آنجا که سالین مانند دیگر شرکت‌های خودروسازی هیچگاه خود را درگیر بیشینهٔ سرعت و شتاب صفر تا ۱۰۰ نمی‌کرد اولین تغییری که در خودرو نسل دوم اس۷ ایجاد شد، در قسمت مولد نیروی، آن بود. در اینجا سالین از یک موتور توربو بسیار پرقدرت استفاده کرده است که بزرگترین تفاوت نسل اول و دوم اس۷ نیز از آن ناشی می‌شود. در سالین اس۷ نسل دوم قدرت موتور از ۵۰۰ اسب بخار به ۷۵۰ اسب بخار و گشتاور از ۵۰۰ پوند فوت به ۷۰۰ پوند فوت (۹۵۰ نیوتن‌متر) رسیده است و این‌بار باید منتظر ماند و دید آیا شرکت‌های رقیب می‌توانند به این مرز دست‌نیافتنی دست یابند یا خیر. در حالی که مهندسان طراح سالین فقط می‌توانستند با استفاده از چند تغییر معمولی قدرت موتور را کمی بالا ببرند، به‌جای اینکه همچون دیگر مهندسان به فکر ایجاد تغییرات کوچک باشند کمی متفاوت تصمیم‌گیری کردند. آنها از یک موتور امتحان شده و مطمئن مسابقه‌ای، بهره می‌بردند با تکنیکی خلاقانه، قدرت آن را بسیار بالاتر بردند، ”توربو دگانه (Twin Turbo) یا توین توربو“ علاوه بر موتور، در مدل ۲۰۰۵ طراحی آیرودینامیک نیز دارای اصلاحاتی است. اگر یک مدل ۲۰۰۵ و یک مدل نسل اول سال ۲۰۰۲ را در کنار هم قرار دهیم؛ به سختی می‌توان فهمید که مدل نسل دوم دارای تغییرات اندکی در اسپویلر عقبی است و لبه‌های جلوئی خودرو از نو طراحی شده‌اند تا خودرو با ثبات و پایداری بیشتری حرکت کند. برای پایداری بیشتر شاسی خودرو نیز دچار تغییرات اندکی شده‌ است که هنگام ترمز و دور زدن، خودرو را پایدارتر نگه می‌دارد به این‌صورت که نقاط اتصال بدنه و شاسی به‌صورت عمودی کمی بالاتر آمده است. همان‌گونه که پیش از این، در مورد موتور سالین گفته شد در ساخت این موتور، مهندسان باتجربهٔ سالین که تبحر ویژه‌ای در ساخت موتورهای پرقدرت دارند از پیشرفته‌ترین فن‌آوری‌های روز دنیا بهره بردند. موتور جدید هفت‌لیتری سالین این بار تماماض از آلومینیم ساخته شده است و خط قرمز آن به ۶۵۰۰ دور در دقیقه رسیده است. در کنار بدنه تمام آلومینیمی در این موتور سوپاپ‌ها از جنس برلیوم هستند، سرسیلندرها از جنس آلومینیم فشرده شده هستند و در برخی قسمت‌ها از تیتانیوم هم استفاده شده است.نیروهای عظیم تولید شده توسط این موتور فوق پیشرفته توسط سیستم انتقال نیروی پیشرفته‌ای که در جلوی خودرو قرار دارد. به چرخ‌ها منتقل می‌شود که وجود این سیستم در جلو عامل مؤثری در حفظ تعادل توزیع وزن در خودرو است. برای موتور اس۷ مهندسان یک پمپ آب جانبی مخصوص و چند پمپ مخصوص روغن طراحی و در کنار آن تعبیه کرده‌اند. قرار گرفتن موتور در وسط خودرو مهمترین عامل در توزیع مناسب وزن و پائین آوردن مرکز ثقل خودرو است. البته دلیل دیگر تعبیهٔ موتور اس۷ در میانه بدنه آن اندازه و طول زیاد موتور است که مهندسان را ناگزیر به تعبیهٔ آن در وسط خودرو کرده است. این موتور بسیار بزرگ توسط هوا خنک می‌شود به این ترتیب که هوای خنک پس از ورود از دریچه‌های مخصوص روی کاپوت خودرو با فاصله‌ای معین (۹۰ میلی‌متر) از روی موتور عبور می‌کند و سپس وارد سیستم تهویه‌ای که از جنس کربن است می‌شود تا دوباره موتور را خنک کند بدین ترتیب که در این سیستم تهویهٔ هوا به شدت فشرده می‌شود و دوباره به دریچه‌ای دیگر از جنس آلومینیوم که مستقیماً هوا را به موتور هدایت می‌کند وارد می‌شود تا موتور را خنک کند. سیستم سوخت‌رسانی این موتور هم باید قاعدتاً متفاوت از سیستم‌های موجود باشد. این سیستم از پمپ‌های الکتریکی سوختی انژکتورهای بدون برگشت با گنجایش بالا و سرعت ۵۲ لیتر در ساعت تشکیل شده است. همانند دیگر اجزاء این موتور، سیستم خروجی آن و یا به اصطلاح اگزوز آن هم از نوع پیشرفته‌ای است. این سیستم دارای چهار لولهٔ خروجی است که گازهای خروجی آن در دو مرحله توسط سیستم‌های کنترل تست می‌شوند تا مبادا میزان گازهای آلایندهٔ بیشتر از حد مجاز باشد. اولین مرحلهٔ کنترل توسط سنسورهای اکسیژن گرم که در منبع اگزوز هستند انجام می‌شود و دومین مرحله توسط سنسورهای موجود در لوله‌ای اگزوز، در ساخت بدنه و سیستم تعلیق اس۷ نیز از فن‌آوری‌های زیادی که ثمرهٔ سال‌ها حضور در مسابقات و تولید سوپرماشین‌های خاطره‌انگیز است استفاده شده است. معماری اس۷ با یک بدنهٔ فضائی شروع می‌شود که از مدل کامپوزیتی کندوی عسل برای ساخت آن الگوبرداری شده است. این بدنهٔ کربنی در مناسب‌ترین وضعیت آیرودینامیکی قرار دارد و وزن آن بسیار سبک‌تر از چیزی است که به‌نظر می‌رسد. همان‌طور که پیشتر اشاره شد این بدنه در نظر اول، با بدنهٔ نسل اول اس۷ تفاوت چندانی ندارد. اما تنها تفاوتی که در نظر اول فرد متوجه تایرهای نسل دوم است. این تایرها که از نوع میشلین پایلوت اسپورت پی‌اس‌۲ هستند از مدل‌های نسل اول کمی بزرگتر به‌ویچه بلندتر هستند. طراحی خارجی این خودرو نتیجهٔ ماه‌ها آزمایش فرم اولیه در تونل باد است و به همین خاطر این بدنه کمترین مقاومت هوا را متحمل خودرو می‌کند و خودرو را با استواری زیادی بر سطح زمین می‌چسباند؛ به گونه‌ای که مقاومت هوا در مدل نسل دوم ۴۰ درصد کاهش یافته است و قدرت پایداری آن ۶۰ درصد بیشتر شده است. درهای این خودرو نیز همانند اکثر مدل‌های دوست‌داشتنی و به یادماندنی رو به بالا باز می‌شود. در طراحی داخلی از چرم استفادهٔ زیادی شده است و تمام چیزهائی که در دیگر خودروها به‌صورت سفارشی نصب می‌شوند در این خودرو به‌صورت استاندارد وجود دارند. جالب‌ترین نکته در مورد طراحی داخلی استفاده از یک دوربین به‌جای این آینه برای دیدن عقب خودرو است. در مورد عملکرد این خودرو آمار دقیقی وجود ندارد و تنها گفته می‌شود که اس۷ می‌تواند در عرض ۸/۲ ثانیه به سرعت ۵۲ مایل بر ساعت دست یابد که در این‌صورت این خودرو پرشتاب‌ترین خودروی تاریخ خواهد بود.

رویای مک ‌لارن مرسدس

سال ۲۰۰۴ میلادی را شرکت‌های مرسدس بنز و مک‌ لارن (Mc Laren) با نمایش یک مدل غیرمنتظره شروع کردند. نمونه‌ای از یک ماشین اسپورت زیبا و شگفت‌آور که بین تمام کلاس‌های SE, SL, S و ... شرکت مرسدس یک سر و گردن بالاتر بود. مدل SLR باعث شگفتی همگان شد ولی این تنها خبر ناگهانی مرسدس و مک لارن نبود. زمزمه‌هائی که در نمایشگاه‌های خودرو همواره شنیده می‌شود بر سر مدل‌های مفهومی (Concept) شرکت‌های قدرتمندی مانند مرسدس بنز، لامبورگینی، فورد و ... است. تنها کافی است که یکی از این شرکت‌ها مدل جدیدی را معرفی کند. سپس مهندسان و طراحان شرکت‌های دیگر به سرعت به فکر ساخت ماشینی زیباتر و قوی‌تر از آن می‌افتند. در این رقابت سخت، شرکت مرسدس بنز و مک لارن ماشین را به دوستداران محصولات خود معرفی کردند و مژدهٔ بهره‌برداری از این ماشین را در سال ۲۰۰۸ دادند. علاقه‌مندان به مسابقات فرمول یک می‌دانند که شرکت مرسدس بنز و شریک آن در مسابقات فرمول یک یعنی مک لارن (Mc Laren) همواره قوی‌ترین تیم مسابقات را تشکیل می‌دهند. در این مسابقات آنقدر رقابت شدید است که بحث و رقابت بر سر صدم‌های ثانیه است و وقتی که چنین رقابتی باشد، شتاب، قدرت پایداری و مسائل مختلف ماشین مهم‌ترین نقش را ایفاء می‌کنند و در مرتبهٔ دوم تبحر راننده است که در این مورد هم، تیم مرسدس مک لارن از راننده‌های مشهوری بهره می‌برند. با تمامی این اوصاف امروز می‌خواهیم خودروئی را به شما معرفی کنیم که حداقل چهار سال باید انتظار داشته بکشیم تا آن را در مسابقات ببینیم. مجمع مرسدس مک لارن امسال سوپر ماشینی هشت سلیندر را با نام P۸ معرفی کردند. این حرکت را می‌توان در جواب ماشین‌های اسپورت کنونی شرکت‌های بزرگ صنعت خودروسازی مانند فراری مودنا ۳۶۰، فورد GT، آئودی لمن (Lemans) و لامبور گینی گالاردو دانست. نام انتخابی P۸ قطعی نیست ولی تاکنون به‌عنوان نام پروژهٔ ماشین محسوب می‌شود. در کل مشخصات عملی کاملی از P۸ در دسترس نیست به‌جز مشخصات اساسی چون موتور و وزن آن که باز هم جای احتمالات در میان است.

P۸ ماشینی هشت‌سیلندر است که سیلندرآن مانند اکثر ماشین‌های معمولی در قسمت میانی (Mid-engine) تعبیه شده است. این موتور پرقدرت می‌تواند ۵۰۰ اسب بخار نیرو مهیا کند. حجم موتور ۶/۳ لیتر و وزن کلی P۸ حدود ۳ هزار پوند(۱۴۰۰ کیلوگرم) خواهد بود. با چنین موتوری می‌تواند به راحتی سرعت خود را در ۹/۳ ثانیه از صفر به ۶۰ مایل در ساعت برساند. قیمت آن قطعی نیست ولی شرکت مرسدس ۲۰۰ هزار دلار را برای هر دستگاه تخمین زده است. مدیر شرکت مرسدس آقای یورگن‌ هایر در پاسخ به سؤال مجله آتوویک (Auto Week) گفت: تمامی ما با جدیت P۸ را به تولید خواهیم رساند.

یکی از مهندسان به‌نام دنیا در عرصهٔ خودروسازی آقای نیل هانمان (Neil Hanneman) که جزء طراحان خودروهائی چون داج وایپر، سالین S۷ و فورد GT بوده است نیز از ۳۱ ژانویهٔ سال جدید به‌عنوان رئیس بخش مهندسان در شرکت مک لارن به پروژهٔ P۸ کمک می‌کند. موتور P۸ بسیار بحث‌برانگیز است و بیشترین سؤالی که از مهندسان و طراحان مک لارن و بنز می‌شود در مورد موتور آن است که در این مورد آقای هابر با تأکید فراوان می‌گوید: موتور P۸ یک نوآوری به‌حساب می‌آید و این مسئله که آی تکنولوژی ساخت آن تقلیدی از موتورهای مفهومی شرکت کرایسلر است کذب محض است. او می‌گوید: ما می‌توانیم موتوری با طراحی نوین را در مدل SLR ببنیم که می‌تواند در زمان ۷/۳ ثانیه سرعت خودرو را از صفر به ۶۰ مایل در ساعت برساند و در زمان کمی به حداکثر سرعت ۲۰۴ مایل در ساعت دست پیدا کند. این موتور محصول شرکت مک لارن و بنز است و هم‌اکنون در طراحی جدید با قدرتی بیشتر موتور P۸ را خواهیم ساخت. وزن P۸ برای مهندسان بسیار مهم است و به همین دلیل در ساخت بدنه از همان آلیاژ خاص با فیبرهای کربن (زمینهٔ کربن) که در SLR به‌کار برده شد در P۸ نیز استفاده می‌شود. سیستم‌های امنیتی آن مانند اعلام خطر و سیستم‌های محرک امنیتی از مدرن‌ترین و پیشرفته‌ترین نرم‌افزارهای کامپیوتری بهره می‌برند. طراحان تمامی سعی خود را برای نگه داشتن وزن P۸ در حدود ۳ هزار پوند انجام داده‌اند که این وزن تقریباً نزدیک وزن ماشین‌های گالاردو و مودنا ۳۶۰ است. بهترین وضعیتی که می‌تواند در P۸ به‌وجود آید. پخش تمرکز وزنی و ایجاد یک مرکز ثقل پایدار است که در این مورد، مهندسان ۴۲ درصد وزن را به قسمت‌های جلوئی شاسی و ۵۸ درصد آن را بر روی قسمت‌های انتهائی شاسی اتومبیل سوق داده‌اند تا تمرکز فشار و تنش مجاز در حدی باشد که بتوان با سرعت‌های بالا به راحتی پیچ‌های تند را رد کرد. لاستیک‌های P۸ را مجرب‌ترین شرکت لاستیک‌سازی دنیا یعنی شرکت میشلن (Michelin) خواهد ساخت. سازه موتوری آن از نوع خاص آلیاژ آلومینیم است. هر سیلندر دارای ۴ سوپاپ و در کل ۳۴ سوپاپ وظیفهٔ مکش سوخت و خارج کردن دود را برعهده دارند. برای جعبه دنده ۷ سرعته (دنده) اتوماتیک استفاده می‌شود و یک سامانهٔ کامپیوتری وظیفهٔ توزیع هماهنگ گشتاور حاصل از موتوررا بین چرخ‌ها به‌عهده دارد. براساس آخرین گزارش‌ها P۸ اواخر سال ۲۰۰۷ یا اوایل سال ۲۰۰۸ میلادی به تولید خواهد رسید که ظریفت تولید آن سالانه ۸۰۰ دستگاه خواهد بود که در این مورد مدیر شرکت بنز آقای هابر می‌گوید: در صورت سفارش‌ها ما توانائی تولید ۱۵۰۰ دستگاه را هم خواهیم داشت و در مورد قیمت آن تمامی سعی خود را برای ارزان‌تر شدن P۸ کرده‌ایم و می‌خواهیم قیمت آن بین قیمت‌های مدل‌های SL۵۶ و SLR باشد که ما حدس می‌زنیم در کل، قیمت P۸ حدود ۲۰۰ هزار دلار شود که با این حساب ۶۰ هزار دلار از فورد GT و مودنا ۳۶۰ گران‌تر خواهد بود در صورتی‌که هنوز نمی‌تواند با قیمت ماشین F۱ مک لارن رقابت کند و یک میلیون دلار ارزان‌تر از آن است.

آرش راهبر