اصول کلی و مبانی هومیوپاتی

هومیوپاتی عبارت از یک روش درمانی است که در بالین بیمار از قانون شباهت استفاده می کند و مواد دارویی یا مواد طبیعی, گیاهی یا معدنی را به مقدار بسیار اندک برای تحریک سیستم دفاعی بدن بکار می گیرد

● هومیوپاتی چیست؟

حدود ۲۰۰ سال پیش دکتر هانمن علم جدیدی را در پزشکی بنیان گذاشت. او درمان بیمار را یک هنر می‌دانست و به این هنر نام هومیوپاتی داده بود.

هومیوپاتی مانند قانون جاذبه عمومی، انرژی مغناطیسی و بسیاری از قوانین دیگر که به مرور کشف شدند و مورد استفاده قرار گرفتند براساس قوانین طبیعت پایه‌گذاری شده است و قوانینی دارد که برای همیشه ثابت خواهند ماند.

یادگیری قوانین اصلی هومیوپاتی و بکارگیری مداوم آنها هنگام درمان، هومیوپات را با تجربه می‌کند. همانطور که هانمن می‌گوید: «از من یاد بگیر، اما دقیقاً یاد بگیر» کسی که به قوانین هومیوپاتی توجه نکند موفقیتی نخواهد داشت و به نتیجه مطلوب نخواهد رسید.

● تعریف هومیوپاتی:

«هومیوپاتی عبارت از یک روش درمانی است که در بالین بیمار از قانون شباهت استفاده می‌کند و مواد دارویی یا مواد طبیعی، گیاهی یا معدنی را به مقدار بسیار اندک برای تحریک سیستم دفاعی بدن بکار می‌گیرد.»

واژه هومیوپاتی از دو لغت یونانی تشکیل شده است: Homois به معنی شبیه و Pathos به معنی درد یا بیماری به عبارت دیگر می‌توان آن را «درد همانند» ترجمه کرد. یعنی عاملی که می‌تواند در فرد سالم بیماری ایجاد کند برای درمان فرد بیماری که علائم بیماری او شبیه علائمی است که آن عامل ایجاد می‌کند، استفاده می‌شود. این مفهوم از زمان بقراط پدید آمد اما ساموئل هانمن که مبتکر هومیوپاتی به شکل یک نظریه امروزی است، این مفهوم را به شکل سیستمی درمانی تکمیل کرد. و برای این کار فرضیه‌ای درباره سلامت و بیماری ارائه داد که کاملاً با تفکر پزشکی روزگار خود او و روزگار ما (که معمولاً آلوپاتی[۱] نامیده می‌شود) در تضاد بود. هانمن به جای تجویز دارویی که با علائم بیماری مبارزه و آن‌ها را سرکوب کند طرفدار استفاده از موادی بود که با بدن دست به یکی شده و از طریق تحریک بدن به فعالیت شدیدتر آن را تشویق به بیرون کردن عامل بیماری‌زا و از بین بردن علائم می‌کرد و این همان اساس هومیوپاتی یا مشابه درمانی است.

به عنوان مثال، برای درمان نوعی سرماخوردگی معمولاً پیاز می‌خوریم. خاصیت پیاز این است که باعث جاری شدن آب بینی و اشک از چشم می‌شود. این حالات را هنگام خرد کردن پیاز هم مشاهده می‌کنیم که امری طبیعی است پیاز در دفع مایعات زائد ناشی از سرماخوردگی مؤثر است. به این صورت که بدن را در مقابل این ویروس تحریک می‌کند. اثر پیاز بر خلاف برخی داروهای شیمیایی است که ترشح مخاط بینی را خشک می‌کنند و در حقیقت مانع از واکنش طبیعی بدن می‌شوند. پیاز بدن را تحریک می‌کند که خود شروع به درمان خود کند یعنی ما واکنشی را که بدن بطور معمولی از خود نشان می‌دهد تقویت می‌کند.

● تفاوت هومیوپاتی و پزشکی متعارف:

پزشکی نوین بدن انسان را همچون شیئی می‌بیند که مدام در محاصره باکتریها و ویروسهای دشمن است و به همین دلیل کار بسیاری از درمان‌های دارویی و جستجوی «گلوله‌‌ای جادویی است که میکروب متجاوز را بکشد. برخلاف هومیوپاتی که می‌کوشد برای چیرگی بر آلودگی بدن مکانیسم دفعای خود بدن را برانگیزد و یاری دهد، کار پزشکی رایج است این است که ارگانیسم را شناسایی کند و با تجویز داروی مناسب آن را از بین ببرد.

در روش درمان هومیوپاتی نه تنها با آثار و نشانه‌های بیماری بلکه با خود بیماری و مولد آن مبارزه می‌شود. در حالی که امروزه در علم پزشکی متعارف و مرسوم به ناچار فقط به نشانه بیماری مبارزه می‌شود و روش‌های درمان فقط این نشانه‌ها را هدف قرار می‌دهد و سعی می‌کند هر چه سریعتر واکنش‌های بدن را خنثی کند. اما واکنش فردی هر بیمار و مولدهای بیماری که این نشانه‌ها را برمی‌انگیزد محک و معیار تشخیص داروهای هومیوپاتی هستند.

سرشت داروهایی که در پزشکی رایج استفاده می‌شود نیز کاملاً با داروهای هومیوپاتی متفاوت است. همانگونه که پیش‌تر نیز اشاره شدن داروهای هومیوپاتی به این دلیل انتخاب می‌شوند که اثر آنها بر بدن انسان شبیه مکانیسم دفاعی خود بدن انسان است بنابراین این داروها بدن را قادر می‌سازند به شکلی مؤثرتر با محرک بیماری مبارزه کنند. داروهای رایج یا آلوپاتیک بر مبنایی کاملاً متفاوت عمل می‌کنند چون مبنای انتخاب آنها مقابله با بیماری از طریق ایجاد اثر بر ضد آن است. از نمونه‌های روزمره این داروها می‌توان ضداسیدهای رقیق‌کننده اسید بیش از حد معده، میلین‌های از بین‌ برنده یبوست و ضدالتهابهای فرونشاننده عفونتها را نام برد. چون چنین داروهایی با علائم بیماری مقابله می‌کنند بیمار اغلب ناچار است مصرف دارو را مدتی طولانی ادامه دهد تا علائم بیماری تحت کنترل درآید. روشن هومیوپاتی بر مبنای کمک به بدن است تا بهتر کار کند و خودش بتواند بر علائم بیماری چیره شود و آن را دفع کند. در نتیجه هدف هومیوپاتی برقراری تعادلی بلندمدت در بدن است تا بدن نیازی به دخالت دارویی نداشته باشد مگر اینکه دوباره تحت تأثیر یک از تنش از پا درآید.

چون در تشخیص‌های پزشکی رایج برای انتخاب داروی مناسب متأسفانه بر علائم معمول بیماری بسیار تأکید می‌شود خود فرد به آسانی در هنگام تشخیص بیماری نادیده گرفته می‌شود. در نتیجه کسانی که بیمارند اغلب احساس می‌کنند پرونده‌ای متحرک از بیماری خویش‌اند و مجموعه آزمایشهایی که روی بیمار انجام می‌شود اغلب این احساس را در او تشدید می‌کند. چون پزشکی رایج سلامت عدم وجود بیماری می‌داند و نه دستیابی به بدنی سالم و متوازن، مردم اغلب برای هر ناخوشی کوچکی به دارو روی می‌آورند. و دلیل آن این است که پزشکان این نگاه را از دست داده‌اند که بدن انسان یک هستی است که خودش مکانیسم دفاعی دارد و در هنگام سلامت خودش می‌تواند با بیماریهای گذرا مبارزه کند. کارهای معقول و یاری‌بخشی چون خوردن مایعات زیاد، غذاهای سبک و زودهضم، دوری از محیط‌های بسیار گرم یا سرد و چند روز استراحت، به بدن در مبارزه‌ای که با آلودگی در پیش دارد کمک می‌کند. متأسفانه بسیاری از ما انتظار داریم قرصی جادویی ما را از شر تمام علائم ناخوشایند بیماری آزاد کند و پیام‌های بدنمان را نادیده می‌گیریم که به ما می‌گوید باید چند روزی با آن کنار بیاییم.

---