چه اطلاعات و مدارکی با بیمار اورژانسی همراه باشد؟

بسیار اتفاق می‌افتد که بیماری را به اورژانس انتقال می‌دهیم. به محض ورود سوالات توسط کادر درمانی و پذیرش اورژانس شروع می‌شود. از مشخصات فردی تا سوابق بستری سوال می‌شود. مواردی …

بسیار اتفاق می‌افتد که بیماری را به اورژانس انتقال می‌دهیم. به محض ورود سوالات توسط کادر درمانی و پذیرش اورژانس شروع می‌شود. از مشخصات فردی تا سوابق بستری سوال می‌شود. مواردی همچون نام داروها و سابقه بستری را بیمار بیاد می‌آورد، اما بعضی سوالات کاملا تخصصی می‌شود.

بهتر است با مواردی که در اورژانس سوال می‌شود آشنا بشویم تا در حین مراجعه با ستونی از سوالات بی پاسخ برخورد نکنیم؛ مخصوصا وقتی فردی را به اورژانس انتقال می‌دهیم که هوشیار نیست یا در شرف از دست دادن هوشیاری است.در بدو ورود باید برای بیمار تشکیل پرونده داد. برای تشکیل پرونده حداقل نیاز به دانستن نام، نام‌خانوادگی، نام پدر، سن و نشانی منزل بیمار می‌باشد.

در حین تشکیل پرونده از نام شناسنامه‌ای بیمار استفاده کنید. اگر به دلیل عدم‌اطلاع در ثبت پرونده از نام دوم (مستعار) بیمار که مشروعیت قانونی ندارد استفاده شود؛ مشکل این پرونده زمان ترخیص و نیاز به استفاده از بیمه یا استعلام از مرکزدرمانی برای اطلاع از بستری بودن بیمار در بیمارستان رخ می‌دهد.

بیمار با نامی تشکیل پرونده داده است که با مدارک بیمه و شناسنامه همخوانی ندارد. علت مراجعه به‌طور دقیق (شامل زمان شروع و سیر) و علائم همراه سوال می‌گردد. یکی از موارد مهم وجود سابقه‌ای مشابه از مشکل فعلی بیمار و اقداماتی که برای وی در آن زمان صورت گرفته است.

سابقه هر نوع بیماری در فرد و خانواده درجه یک (و گاهی تا درجه دو بیمار) سوال می‌شود. مهم‌ترین بیماری‌ها شامل دیابت (مرض قند)، فشارخون، چربی‌خون، سکته قلبی یا مغزی و سیگاری بودن می‌باشد. داروهای مصرفی بیمار جز مهمی در سیر بررسی بیمار می‌باشد.

اگر با نام داروها آشنایی ندارید یا بیماری را به مرکز درمانی منتقل می‌کنید که توانایی بیان داروها و میزان مصرف را ندارد می‌باید ظروف محتوی داروها را با خود ببرید. اگر نسخه پزشک معالج دردسترس است می‌تواند مفید باشد. اگر داروهای تجویزی در نسخه و مصرف شده توسط بیمار همخوانی نداشته باشد شک را به سمت مسمومیت سوق می‌دهد.

در موارد مشکوک به مسمومیت باید کل داروهایی را که در دسترس بیمار وجود داشته به همراه داشت. اگر بیمار مشکوک به مسمومیت با مواد شیمیایی (سموم کشاورزی، مرگ موش، مواد شوینده و...) است ظرف محتوی سم را به مرکز درمانی انتقال دهید.

آزمایش‌ها، نوار قلب، مدارک تصویربرداری (عکس ساده، سی‌تی‌اسکن)، نوار مغزی، تست ورزش و دیگر اقدامات تشخیصی بسیار مفید می‌باشند. بسیاری از بیماران پس از بهبود یا در خانه تکانی‌های سالیانه هر چه از آزمایش، عکس و مدارک را که داشته باشند به زباله‌دان می‌سپارند! مدارکی که می‌تواند سیر بررسی بیمار را در مراجعات بعدی روشن‌تر و سریع‌تر به جلو ببرد. اگر مدارک شما دال بر صحت کامل شما باشد باز نیاز به همراه داشتن آنها در مراجعات بعدی کمک‌کننده است.

دکتر بهروز هاشمی

متخصص طب اورژانس