سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
مجله ویستا

غذاخوردن در اسلام


▪ سوره اعراف ؛ آیه ۳۱
یَا بَنِی آدَمَ خُذُواْ زِینَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وكُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ
ترجمه :ای …

سوره اعراف ؛ آیه ۳۱

یَا بَنِی آدَمَ خُذُواْ زِینَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وكُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ

ترجمه :ای فرزندان آدم، نزد هر مسجد (به هنگام نماز) لباس و زینت‏های خود را برگیرید و بخورید و بیاشامید و اسراف نكنید، همانا خداوند اسرافكاران را دوست ندارد.

شاید بتوان گفت: آنچه در قرآن با خطابِ «یا بنی آدم» بیان می‏شود، مربوط به تمام انسان‏ها و همه‏ی ادیان و از مشتركات آنان است.

قرآن در سوره كهف، آیه ۴۶ به مال و فرزند،«زینت» گفته است: «المال و البنون زینهٔ الحیاهٔ الدّنیا». بنابراین ممكن است، آیه بیانگر این باشد كه مال و فرزند خود را هنگام رفتن به مسجد همراه داشته باشید، تا با مال خود، به حل مشكلات اقتصادی مسلمین بپردازید و با حضور فرزند در مساجد و جماعات، مشكلات تربیتی نسل آینده را حل كنید.

اسراف در غذا و پرخوری، منشأ بسیاری از بیماری‏های جسمی و روحی و مایه‏ی سنگدلی و محروم شدن ازچشیدن مزه‏ی عبادت است.

گرچه استفاده از زینت و طعام، امری فطری و طبیعی است، ولی در شرایط خاص مانند وجود نیازمندان ومحرومان، باید با آنان همدردی كرد.

امام صادق علیه السلام فرمودند: كسی كه رزق یك روز خود را داشته باشد، ولی قانع نباشد و از مردم سؤال و تكدّی كند، از مسرفان است.

اسراف در غذا و پرخوری، منشأ بسیاری از بیماری‏های جسمی و روحی و مایه‏ی سنگدلی و محروم شدن ازچشیدن مزه‏ی عبادت است. چنانكه پیامبر(ص) فرمودند: «المعدهٔ بیت كلّ داء»: معده، كانون هر بیماری است.

پزشكی مسیحی پس از شنیدن این آیه و حدیث گفت: تمام علم طب، در این آیه و این سخن پیامبر شما نهفته است.

امام صادق علیه السلام فرمودند: آنچه باعث از بین رفتن مال و زیان رساندن به بدن باشد، اسراف است.

در روایت دیگری می‏خوانیم: آن چه در راه خدا مصرف شود ،هرچند بسیار زیاد باشد، اسراف نیست و آنچه در راه معصیت خدا استفاده شود، هرچند اندك باشد، اسراف است.

نتیجه گیری:

۱) اوّل نماز، آنگاه غذا «عند كلّ مسجد و كلوا و اشربوا» اوّل توجّه به روح و معنویّت، آنگاه توجّه به جسم.

۲) صرفه‏جویی، محبوب خداوند است و بهره‏گیری از زینت و غذا، باید دور از اسراف باشد.