سید جعفر کشفی دارابی بروجردی

جنسیت: مرد
نام پدر: ابی اسحاق ابراهیم بن عبدالله موسوی علوی
تولد و وفات: (۱۱۸۹ -۱۲۶۷) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: عالم امامی ، فقیه اصولی ، محدث ، مفسر ، متکلم …

جنسیت: مرد
نام پدر: ابی اسحاق ابراهیم بن عبدالله موسوی علوی
تولد و وفات: (۱۱۸۹ -۱۲۶۷) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: عالم امامی ، فقیه اصولی ، محدث ، مفسر ، متکلم ، نحوی ، عارف ، ادیب ، شاعر
نسبت وی با سی‌وچهار واسطه به حضرت موسی بن جعفر (ع) می‌رسد. چون اهل عرفان و ریاضت‌های شاق و کشف و شهود بود به سید کشفی معروف شد. اصل وی از داراب شیراز بود. تحصیلان مقدماتی را در اصطهبانات گذراند. در سال ۱۲۰۸ق به نجف رفت و از محضر اساتید وقت استفاده نمود و در فقه و حدیث برآمد. به تدریس و تصنیف پرداخت و مدت‌ها از مدرسین حوزهٔ نجف بود. وی به اسرار محمد تقی میرزا حسام‌السلطنه ، پسر فتحعلی شاه ، حاکم بروجرد به بروجرد رفت و در آنجا به تدریس پرداخت. وی همچنین در شهرهای اصفهان ، یزد و اصطهبانات نیز چند سالی تدریس کرده است. او با صاحب "جواهر" و سید محمد باقر حجت‌الاسلام شفتی معاصر بود. سید حسین بروجردی ، صاحب "نخبهٔ المقال" و حاج میرزا صالح لرستانی و اورنگ زیب میرزا ، فرزند حسام‌السلطنه محمد تقی میرزا حاکم بروجرد ، و ملا عبدالله بروجردی از شاگردان وی بودند. در بروجرد درگذشت. از آثار وی: "اجابهٔ‌المضطرین" ، در اصول دین ، حاوی تحقیقات عرفانی؛ "البلد‌الامین" ، منظومه‌ای به عربی ، در علم کلام و اصول دیتن؛ "تحفهٔ‌الملوک" ، در سیر و سلوک و عقل و جهل و تعدیل قوا؛ "جمع‌الشتات"؛ "الرطب‌الیابس"؛ "الرق المنشور"؛ "الشریفیهٔ" ، در منطق؛ "الشموس والعکوس"؛ "صیدالبحر"؛ "کفایهٔ‌الایتام" ، در فقه ، در سه جلد؛ "میزان‌الملوک" ، در عدالت سلطان؛ "نجبهٔ العقول فی علم‌الاصول"؛ "سنابرق فی شرح البارق من‌الشرق" ، در شرح دعای رجب؛ "برق و شرق" که به آن "شرق و غرب" نیز گفته‌اند ، در شرح بعضی احادیث عرفانی؛ "دیوان" شعر.