دیده ام را بینا کن

چه کس احسان و نیکی را ناپسند می‌داند‌؟! من نیز نیکی را نیک و شایسته می‌بینم، خوبی‌ها را خوب می دانم و بدی‌ها آزارم می‌دهد. من نیز می‌دانم معصیت و گناه و آلودگی، زشت و ناپسند است، …

چه کس احسان و نیکی را ناپسند می‌داند‌؟! من نیز نیکی را نیک و شایسته می‌بینم، خوبی‌ها را خوب می دانم و بدی‌ها آزارم می‌دهد. من نیز می‌دانم معصیت و گناه و آلودگی، زشت و ناپسند است، ولی خدای من! امروز از تو می‌خواهم مرا به نیکی کردن و احسان مشتاق کنی! وقتی خوبی‌ها در نگاهم زیبا شوند و زیبایی‌ها در چشمم جلوه کنند، قلبم سیاه نمی‌شود و زینت می‌یابد.

می‌دانم که دنیادوستی، سرآغاز و سرآمد همه خطاهاست. پس ای پروردگار من! احسان و خوبی را برایم زیبا و دوست‌داشتنی کن تا بدان مایل شوم و از عصیان دور گردم. آن هنگام که کراهت و پلیدی فسق و عصیان، بر من آشکار شود و زشتی عمل اشتباهی که به آن کراهت دارم، برایم روشن شود، چگونه به خود اجازه دهم آن را مرتکب شوم. خدای من! دیده‌ام را بینا کن که پلیدی‌ها و نیکی‌ها در برابر چشمانم آشکار و روشن شوند تا گناه نکنم و مستوجب خشم آتش دوزخت نشوم.

استغفار می‌کنم ای خدایی که تنها تو مرا از این گمراهی نجات خواهی داد. «الغوث الغوث الغوث، خلصنا من النار یا رب» بارالها! نجاتم ده و مرا از همه پلیدی‌ها برهان که تنها تو یاری‌دهنده و پناه بی‌پناهانی! آمین یا رب‌العالمین!