چهارشنبه, ۲ خرداد, ۱۴۰۳ / 22 May, 2024
حرفی از هزاران
«حرم الهی»
هیچ آدم با غیرت، به ویژه جوان با غیرتی را پیدا نمیكنید كه اجازه دهد شخص بیگانهای وارد حریم خصوصیاش گردد و قصد جسارت داشته باشد. همینكه با مهاجم روبهرو شد، دفاع میكند و در این راه حاضر است جان خود را هم فدا كند. سالهای جنگ و دوران دفاع مقدس را هنوز فراموش نكردهایم; فداكاری جوانان این مرز و بوم كه در نگاهشان جان اندك متاعی بود در راه دفاع از مرزهای اعتقادی و جغرافیایی خود.
قلب انسان، بسان مرزهای اعتقادی و جغرافیایی، حریم خصوصی او است; حریمی كه بایستی از مهاجمان مصون و محفوظ نگه داشته شود. اندیشههای مخرب و آلوده به گناه و افكاری كه راه عصیان و نافرمانی را فراروی ما میگشایند، مهاجمان پلید و ویرانگری هستند كه پای به حریم قلبمان میگذارند و تا سرزمین دل ما را به ویرانه تبدیل نكنند، دست از ما برنمیدارند. اگر اجازه ندهیم افكار آلوده به معصیت، سرسرای دلمان را اشغال كنند، دشمن مهاجم را در بدو آغاز حمله از حریم قلبمان راندهایم و اگر اجازه ورود و اشغال به اندیشههای مخرب و معصیتآلود بدهیم، تسلیم محض دشمن مهاجم شدهایم.
اگر حفاظت از مرزهای جغرافیایی كشور اسلامی از هجوم دشمن امری پسندیده و ضروری است، محافظتسرای قلب و دل از اندیشههای ویرانگر و آلوده به گناه ضرورتی دو چندان دارد.
زینتبخش این نوشتار را روایتی از امام صادقعلیه السلام قرار میدهیم آن حضرت میفرمایند: «قلب حرم خداست، در حرم خدا، جز خدا سكنا مده!»
«آیینهای پیشرو»
نوجوانی و جوانی از جمله سنینی است كه اقتضا میكند آدمی به سر و وضع و زندگی خود رسیدگی كند و مواظب باشد وقتی كه در مرئی و منظر دیگران ظاهر میشود، با چهرهای آراسته، نظیف و زیبا جلوه كند; نه با ظاهری ژولیده و نامرتب. این كار نه تنها یك نیاز درونی است، بلكه از منظری دیگر، نوعی حق و حقوق دیگران هم هست، چنانكه آوردهاند: روزی شخصی درب منزل رسول خداصلی الله علیه وآله را به صدا درآورد، آن حضرت پیش از باز كردن درب، به سراغ شانه و ظرف آب (به عنوان آینه) رفتند، سر و وضع خود را مرتب كردند، و سپس برای ملاقات با مراجعهكننده حاضر شدند. عایشه، همسر رسولخداصلی الله علیه وآله از این كار تعجب كرد و چون پیامبر تعجب او را دیدند، مطلبی به این مضمون فرمودند: كه مؤمن بایستی وقتی با مؤمن دیگر مواجه میشود، وضعیتی زیبا و آراسته داشته باشد. این كار حقی است كه مؤمنین بر یكدیگر دارند. به هر حال، رسیدگی به ظاهر، امری ضروری است. از یك سو، ارضای خواستهای درونی و از سویی دیگر، حق و حقوقی است كه مؤمنان بر یكدیگر دارند. چه زیبا است همانطور كه جوانان عزیز روزانه چندبار سر و وضع خود را در آینه ورانداز میكنند و از آن همه حسن و زیبایی خدادادی به شوق و شعف میآیند، آینهای هم در چهار دیواری اندیشه خود نصب كنند و شخصیت انسانی خویش را در آن به نظاره بنشینند، قضاوت خوبی صفات و ویژگیهای خود را به آینه بسپارند. چنانچه از صفاتی نیكو و انسانی برخوردار بودند، خدای را سپاس گویند كه آنان را از نعمت زیبایی برخوردار نمود و چنانچه از صفات ناپسندی برخوردار بودند، در زدودن آن كوشا باشند.
از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل شده است كه حضرت میفرمودند: «خداوندا اخلاقم را نیكو بدار، همانطور كه آفرینشم را نیكو نمودی!»
«فرصتی برای اندیشیدن»
فكر میكنم شما هم با من همعقیده باشید كه یك مدیر یا مسؤول خوب، مدیر و مسؤولی نیست كه از زمانی كه وارد اداره میشود تا زمانی كه از آنجا خارج میشود، مشغول پاسخگویی به تلفن و ارباب رجوع و سركشی به این اتاق و آن اتاق باشد و آنقدر پرونده و كار جلویش تلانبار گردد كه از پشت پروندهها دیده نشود! چنین مدیری در برابر دیگران زود عصبانی میشود، اگر هم بتواند چندی به همین منوال ادامه دهد، دیر یا زود كمرش از زیر كار خمیده و بالاخره، شكسته خواهد شد. مدیر خوب و شایسته، كسی است كه صاحب طرح و برنامه باشد، به جای غرق شدن در اجرای كار، سراغ برنامهای رود كه از حواله شدن كارها به خودش جلوگیری نماید; كار مدیران میانی را به آنها بسپارد، كارشناسان را نیز متوجه وظایف خودشان كند و در نهایت، نظارت صحیح بر كارهای آنان داشته باشد و البته، این امر با دخالتهای موردی و برحسب ضرورت منافات ندارد.
این مطلب را به زندگی خودمان تسری دهیم و با همین دید، زندگی خود را مورد مطالعه قرار دهیم با طرح این سؤال: در چه صورت، مدیر موفقی هستم؟ آیا در صورتی كه مكررا مشغول كار و فعالیتباشیم، خانه خوب تهیه كنیم و مركب نیكو سوار شویم؟ یا اینكه زندگی موفق در گرو عوامل دیگری است؟ اگر چه قهرا فرصتهای فراوانی از زندگی ما صرف چنین كارهایی خواهد شد، اما بیتردید رمز و راز یك زندگی موفق را بایستی در ورای چنین موفقیتهایی جستوجو نمود. زندگی را زمانی میتوان موفق شمرد و همای سعادت را بر بام آن نشاند كه مبتنی بر طرح و برنامه و آیندهنگری باشد. در این صورت، هر چیزی جای خود قرار میگیرد: كار و فعالیتبه جای خود، اوقات فراغت و تفریح جای خود، معاشرت به جای خویش و... . در روایات وارد شده است كه اوقات زندگی را بایستی به چند بخش تقسیم كرد: ساعتی را برای مناجات با خدا و ساعاتی را برای كار و فعالیت، اوقاتی را با خانواده و ساعاتی را برای استراحت و لذایذ مباح. جالب توجه اینكه در همان روایات وارد شده است كه از ساعات استراحتبرای پرداختن به ساعات كار و تلاش، انرژی و نیرو كسب كنیم. موفقیت در زندگی مستلزم این است كه قدری از حجم فكری، و بخشی از توان خود را برای برنامهریزی و ارائه طرحهایی جهتبهبود كیفی زندگی اختصاص بدهیم.
بیاییم فرصتی را برای اندیشیدن كنار بگذاریم!
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سید ابراهیم رئیسی سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهور سقوط بالگرد رئیسی شهدای خدمت ابراهیم رئیسی شهید جمهور رئیسی حسین امیرعبداللهیان ایران شهادت سقوط بالگرد
هواشناسی فرودگاه مترو شهرداری تهران بارش باران سازمان هواشناسی کنکور شهر تهران آموزش و پرورش هلال احمر پلیس امتحانات نهایی
قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو خودرو بازار خودرو حقوق بازنشستگان بورس دلار سایپا یارانه ایران خودرو یارانه نقدی
هالیوود مسعود ده نمکی تلویزیون جشنواره کن لیلا حاتمی آیت الله سید ابراهیم رئیسی سینمای ایران رسانه ملی سینما هنرمندان شعر
دانش بنیان
فلسطین شهید خدمت رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه روسیه امیرعبداللهیان ترکیه جنگ غزه آمریکا چین حماس
پرسپولیس فوتبال استقلال رئال مادرید لیگ برتر باشگاه پرسپولیس والیبال باشگاه استقلال لیگ برتر انگلیس لیگ برتر ایران فدراسیون فوتبال بارسلونا
هوش مصنوعی اینترنت اپل مایکروسافت سامسونگ مغز تبلیغات گوگل فناوری
سلامت کاهش وزن آلزایمر پوست طول عمر افسردگی ویتامین