اسم همسفرهات را بگو!

واضح است که شرایط سفر با غیر سفر فرق می‌کند. یک همسفر، هم می‌تواند خستگی و سختی سفر را از تن آدم درآورد؛ هم می‌تواند آدم را بیشتر به سختی و خستگی بیاندازد.
پس، کاغذ کوچکی بردار …

واضح است که شرایط سفر با غیر سفر فرق می‌کند. یک همسفر، هم می‌تواند خستگی و سختی سفر را از تن آدم درآورد؛ هم می‌تواند آدم را بیشتر به سختی و خستگی بیاندازد.

پس، کاغذ کوچکی بردار و این سه کلمه را رویش بنویس و برای همیشه بگذار توی چمدان سفرت، تا هر وقت خواستی مسافرت کنی و نشستی که چمدانت را ببندی،‌ زود جلو چشمت بیاید که: «الرفیق ثم الطریق!» اول همسفر، بعد سفر!

این پایین، فهرست تقریباً کاملی برایت جمع کرده‌ایم از خصوصیات یک همسفر خوب! کسی که کیف کنی با او در سفر و تا مدتها بعد، یادش کنی و مدام بگویی: «یادش بخیر!»

خصوصیات یک همسفر خوب!

۱) با کسی همسفر نشو که مدام سرت منت بگذارد برای کارهایی که می‌کند.

(تو هم سر همسفرهات منت نگذار!)

۲) با کسی همسفر نشو که خودش را برایت بگیرد.

(تو هم خودت را برای همسفرهایت نگیر!)

۳) با کسی همسفر نشو که اهل کمک کردن نباشد.

(تو هم چیزی ازت کم نمی‌شود؛ دست کمک داشته باش! این نشانه‌ی بزرگی توست اگر مضایقه نکنی کاری را که از دستت برمی‌آید.)

۴) با کسی همسفر نشو که سربارت بشود؛ یعنی کارهایش را مدام بیاندازد گردن تو.

(تو هم سربار همسفرهات نباش! کارهایت را خودت بکن! هر چقدر هم که آدم خوبی هستی و شأن و کرامات داری و کلی ارادتمند و مرید دور و برت ریخته، باز هم کارهات را خودت بکن و در وقت تقسیم‌کار، تو هم یکی از همه باش!)

۵) با کسی همسفر نشو که قرص «نه» خورده باشد؛ یعنی هر وقت چیزی از او خواستی، جواب رد بدهد.

(تو هم قرص «نه» نخور در سفر! گفته‌اند که «نه» گفتن، نشانه‌ی ضعیفی و عجز آدم است.)

۶) با کسی همسفر نشو که جمع را به هم بزند و تک‌رو باشد.

(تو هم اهل همراهی باش با همسفرهایت و «با»ی جمعت را تقویت کن!)

۷) با کسی همسفر نشو که فراموشت کند و پارسال، همسفر و امسال آشنا!

(تو هم سراغ همسفرانت را بگیر! بی‌وفا نباش! سفرتان که تمام شد، عکسهایی را که ازشان گرفته‌ای، برایشان چاپ کن و به دستشان برسان و هر از چند گاهی تلفن کن ببین کجایند، چه کار می‌کنند، حال و روزشان خوب است یا نه، و قراری بگذار ببینشان.)

۸) با کسی همسفر نشو که مدام به زحمت بیاندازدت!

(کسی ثروتمند بود و اسمش هم «شهاب» بود و در طول سفر به همسفرانش زیاد می‌بخشید. این را که به امام صادق گفت، جواب شنید که:

این کار را نکن شهاب! اگر تو بریز و بپاش کنی و آنها هم برای حفظ آبرو یا اینکه پیش تو کم نیاورند توی خرج بیفتند، به آنها اجحاف کرده‌ای و اگر نتوانند مثل تو خرج کنند، آنها را خجالت‌زده کرده‌ای. پس همسفرانت را توی زحمت نیانداز!)

۹) با کسی که رفیق نیمه‌راه است، همسفر نشو!

(تو هم حواست را جمع کن! رفیق نیمه‌راهی فقط به این نیست که تو همسفرانت را یکباره بگذاری و راهت را جدا کنی و بروی برای خودت. حتی در کوچکترین رفتارهایت هم رفیق نیمه‌راه نباش!)

۱۰) با کسی همسفر نشو که مرد نیست!

(تو هم مرد باش در سفر!... اگر نمی‌گذاری موسی روی این مربع قرمز بایستد، طبیعی است خیال کنی که با هیچ زنی نباید مسافرت رفت!)

۱۱) با آدمی که اهل اخم کردن است تا لبخند زدن، همسفر نشو!

(تو هم باز کن سگرمه‌هایت را! گناه نکردند مردمی که با تو آمده‌اند سفر! لبخند بزن و به روی همسفرانت تبسم کن!)

۱۲) با آدم پرخاشگر و عصبانی همسفر نشو!

(اصلاً چمدان سفرت برای عصبانیت و پرخاش جا ندارد! حواست باشد در طول سفر، صدایت را بیش از اندازه بلند نکنی!)

۱۳) با کسی همسفر نشو که خودرای باشد و در کارها با هیچ کس مشورت نکند.

(تو هم اهل مشورت کردن باش و در تمام طول سفر، نظر خودت را در کنار نظر جمع بخواه!)