نگویید هر گرانی بی‌حکمت نیست!

خیلی وقت­‌ها گران بودن یک ماده غذایی به هیچ وجه به معنای مغذی بودن و مفید بودن آن نیست....
گرایش خاصی هم که مردم ما به کالا‌های گران‌­قیمت دارند، کاملاً نشأت‌گرفته از این باور غلط …

خیلی وقت­‌ها گران بودن یک ماده غذایی به هیچ وجه به معنای مغذی بودن و مفید بودن آن نیست....

گرایش خاصی هم که مردم ما به کالا‌های گران‌­قیمت دارند، کاملاً نشأت‌گرفته از این باور غلط است که «هر ارزانی بی‌علت نیست و هر گرانی هم بی‌حکمت نیست»؛ یعنی خریدن اجناس گران در بین مردم معمولا ریشه روانی دارد،‌نه دلیل منطقی. بیشتر اوقات خریداران نوکیسه به کالا‌های گران­‌قیمتی که هیچ معیاری برای گران بودن آنها نسبت به کالا‌های هم‌­ردیف‌­شان وجود ندارد، تمایل نشان می‌دهند؛ در صورتی که شاید بتوانند کالایی به مراتب بهتر را با قیمت پایین‌­تری تهیه کنند.

این صحبت­‌ها به خصوص در صنایع غذایی مطرح است زیرا اگر در خارج از کشور، میو‌ه‌ای از میوه دیگر گران‌­تر است دلیل‌اش عدم استفاده از کود‌های شیمیایی، سم‌پاشی نکردن و پرورش یافتن آن به صورت ارگانیک است اما در ایران چنین استاندارد‌هایی برای سنجش قیمت اقلامی مثل میوه و سبزی نداریم و نتیجه‌اش هم این است که وقتی پا به بازار میوه و تره‌­باری مثل بازار بهجت‌­آباد می­‌گذاریم، بدون هیچ استدلال و منطقی با قیمت­‌هایی سرسام‌­آور مواجه می­‌شویم. البته گاهی فروشندگان، این قیمت­‌ها را با بهانه متنوع و کمیاب بودن کالای‌شان توجیه می­‌کنند اما این، توجیه چندان مناسبی به نظر نمی‌­رسد.

بگذارید مثال دیگری برای‌تان بزنم. ما نباید محصولات لبنی همسان با مواد اولیه و درصد چربی شبیه به هم را با قیمت­‌های کاملاً متفاوت به خاطر اینکه یکی در مغازه پایین شهر و دیگری در مغازه بالای شهر به فروش می‌­رسد، بیابیم؛ بلکه باید تفاوت قیمت را به خاطر درصد‌های چربی متفاوت یا پروبیوتیک بودن یا نبودن محصول لبنی حس کنیم. این حرف­‌ها را می‌­توان برای کلیه خوراکی­‌ها اعم از مواد پروتیینی، آشامیدنی و حتی نان هم مطرح کرد. به عقیده بنده، قیمت‌‌های بالای موادغذایی نه به خاطر مزیت و ارزش غذایی آنها، بلکه بیشتر به علت سودجویی فروشندگان است.

در ضمن، همان‌طور که بارها به آن اشاره کرده‌ام، در هر یک از گروه‌های غذایی، موادغذایی گران و ارزانی یافت می‌شود که می‌توانند با کمی تفاوت نیازهای روزانه ما را تامین کنند. بنابراین با کمی ذکاوت به خرج دادن می‌توان هم رژیم‌غذایی متعادلی داشت و هم بیش از اندازه هزینه نکرد، هرچند که خرج کردن پول برای خورد و خوراک سالم‌تر و باکیفیت‌تر‌ اسراف محسوب نمی‌شود، بلکه راهکاری است برای جلوگیری از صرف هزینه بیشتر برای درمان بیماری‌هایی که در آینده، ابتلا به آنها در اثر نداشتن وضعیت تغذیه‌ای مناسب، دور از ذهن نخواهد بود.

دکتر ضیاء­الدین مظهری

متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی رییس انجمن غذا و تغذیه حامی سلامت ایرانیان