چگونه گریه نوزاد را بند بیاوریم

برای گوش های بی تجربه, گریه بچه, فقط گریه بچه است صدای بلندی دارد, آزاردهنده است و پایان ناپذیر اما اگر مامان شده باشید می دانید گریه فرزندتان انواع مختلف دارد اما جالب اینجاست که تا می آیید معنای هر مدل گریه را کشف کنید, فرزندتان نوع جدیدی اختراع می کند

برای گوش‌های بی‌تجربه، گریه بچه، فقط گریه بچه است! صدای بلندی دارد، آزاردهنده است و پایان‌ناپذیر! اما اگر مامان شده باشید می‌دانید گریه فرزندتان انواع مختلف دارد اما جالب اینجاست که تا می‌آیید معنای هر مدل گریه را کشف کنید، فرزندتان نوع جدیدی اختراع می‌کند! برای آرام کردن گریه نی‌نی راهنمای زیر را به دقت بخوانید تا بدانید چه چیزی باعث گریه آنها می‌شود و برای آرام کردن گریه فرزندتان چه کار باید بکنید.

● از نوزادی تا ۶ ماهگی

چرا گریه می‌کنند؟

نوزاد شما خودش را خیس کرده؟ پس گریه می‌کند! درد دارد؟ پس گریه می‌کند! شیر می‌خواهد؟ پس گریه می‌کند! باید بدانید همان‌قدر که شما می‌توانید سکسکه‌تان را کنترل کنید، نوزادان هم قادرند گریه‌شان را کنترل کنند.

در هفته‌های اول پس از تولد، گریه فقط یک رفتار طبیعی است ولی با وجود این باز هم باعث می‌شود والدین جوان بترسند و هول کنند: «یعنی چه اتفاقی افتاده؟! چطوری باید گریه‌اش را بند بیاورم؟» اولین کار مهم در این موارد آن است که یک قدم به عقب بردارید، یک نفس عمیق بکشید و به یاد بیاورید نوزادان «باید» گریه کنند. گریه آن‌ها هم نمی‌تواند ذاتا خوب یا بد باشد، آن‌ها با این کار ارتباط برقرار می‌کنند.

خوشبختانه به‌دلیل رشد شگفت‌انگیز مغز و سیستم اعصاب در ۶ هفتگی، کودک شما می‌تواند گریه‌اش را اندکی کنترل کند البته این کنترل چندان زیاد نیست ولی آن‌قدر هست که کودک‌تان بفهمد وقتی گریه می‌کند شما ظاهر می‌شوید! آن هم با یک پوشک یا شیشه‌شیر در دست یا نوازش آرامش‌بخش مادرانه. هر ماه که می‌گذرد او بیشتر ارتباط بین گریه‌های خودش و واکنش‌های شما را درک خواهد کرد. می‌توانید امیدوار باشید.

● چه باید کرد؟

▪ نی‌نی را قنداق کنید و تکان دهید

نوزاد شما قبل از اینکه به دنیا بیاید ۹ ماه را در یک محیط گرم و نرم و آرام گذرانده. به همین دلیل وقتی او را در یک قنداق گرم می‌پیچید و آرام‌ آرام تکان می‌دهید و هیس هیس می‌گویید آرام می‌شود. در ضمن نوزاد شما هنوز نمی‌تواند ماهیچه‌های بدنش را کنترل کند. تکان دادن آرام شما سبب می‌شود تا دست و پای او به‌صورت دنج و راحتی کنار بدنش قرار گیرند و او به خواب رود.

▪ زیادی تلاش نکنید!

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که وقتی به‌شدت تلاش می‌کنید تا نوزادتان را آرام کنید او بیشتر و شدیدتر گریه می‌کند. بعضی از مادرها در چنین مواقعی نوزاد را در تختش در یک اتاق تاریک و آرام به حال خود رها می‌کنند. نتیجه جالب است: گریه نوزاد خیلی زود بند می‌آید. گاهی اوقات نوزادان از محرک‌های زیاد و شدید اطراف خود خسته می‌شوند و نیاز به استراحت دارند.

▪ کودک را از دنیای واقعی محروم نکنید

درست است که نوزادان گاهی به‌دنبال آرامش و استراحت می‌گردند اما مواقعی هم هست که دوست دارند دنیای واقعی را تجربه کنند. حس شنوایی نوزادان از زمانی که داخل رحم زندگی می‌کنند تکامل می‌یابد و آنها حتی وقتی در شکم مادر هستند صدای حرف زدن مادر یا آواز خواندن پدر را می‌شنوند. بنابر این هیچ لزومی ندارد حالا که به دنیا آمده‌اند در اطراف آنها صدای‌تان را پایین بیاورید یا وقتی نزدیک او هستید پچ‌پچ کنید. با صدای معمولی حرف بزنید و مثل گذشته آواز بخوانید. بعضی نوزادان حتی با صدای یکنواخت جاروبرقی آرام می‌شوند!

نکته : خواب شبانه که برای ما یک موضوع عادی است برای کودک نوپا می‌تواند منشا ترس و اضطراب باشد بنابراین او زمان خواب گریه می‌کند

● از ۶ ماهگی تا یک سالگی

چرا گریه می‌کنند؟

در ۶ ماهگی کودک وقتی دست‌هایش را باز می‌کند، شما او را در آغوش خواهید گرفت یا وقتی توپ کوچولویش را به گوشه اتاق پرت می‌کند شما حتما آن را برایش خواهید آورد. او در ذهنش در حال ترتیب دادن فهرستی از علت و معلول‌هاست! همزمان شما می‌توانید برخی تغییرات شخصیتی را در فرزندتان مشاهده کنید: نی‌نی شما که شدیدا گریه می‌کرد، این روزها خوشحال‌تر به‌نظر می‌رسد یا برعکس! اگر نگاهی به لثه‌های ملتهب او بیندازید هم علت گریه‌اش را می‌فهمید و هم گاز گرفتنش را ! نخستین دندان شیرخواران معمولا در سنین ۶ تا ۱۰ ماهگی ظاهر می‌شود و این موضوع برای آنها بسیار دردناک است. به علاوه در این سن کودک در حال آموختن یک مفهوم شناختی نیز هست و آن «دائمی بودن اشیا» است. وقتی شما از جلوی دید او کنار می‌روید، او فکر می‌کند شما از بین می‌روید! بنابراین هر بار که اتاق را ترک می‌کنید می‌ترسد که دیگر شما را نبیند! و چون نمی‌تواند شما را صدا کند یا از شما بپرسد که آیا برمی‌گردید یا خیر؟ از تنها ابزار ارتباطی خودش استفاده می‌کند: گریه می‌کند. کم‌کم او یاد می‌گیرد که وقتی گریه می‌کند شما دوان‌دوان به سراغش خواهید آمد.

● چه باید کرد؟

به او یاد بدهید خودش را آرام کند

یکی از انواع گریه‌ها که به سادگی قابل شناسایی است گریه ناشی از خستگی است. این مدل گریه معمولا قطع و وصل می‌شود. اگر اجازه دهید تا کودک خودش خودش را آرام کند درس ارزشمندی به او داده‌اید. اگر دقیقا هر بار که شما اتاق را ترک می‌کنید او گریه می‌کند سعی کنید با بازی‌هایی مثل «دالی» مفهوم دائمی بودن اشیا را به او یاد بدهید. به این ترتیب هر وقت شما اتاق را ترک می‌کنید او می‌فهمد که هنوز وجود دارید!

▪ هر بار یک چیز را تغییر دهید

سعی کنید توجه او را آرام آرام به یک چیز جدید معطوف کنید اما نباید کودک را با اسباب‌بازی‌های جدید بمباران کنید! آهسته و قدم‌به قدم پیش بروید.

▪ به او دندان‌گیر بدهید

هر چند دندان در آوردن نشانه‌هایی مانند زیاد شدن آب دهان، التهاب لثه‌ها یا گاز گرفتن دارد اما این نشانه‌ها در همه نوزادان ظاهر نمی‌شوند؛ بعضی از آنها فقط با گریه کردن نشان می‌دهند که در حال دندان درآوردن هستند. می‌توانید با قرار دادن دندان‌گیر در یخچال و خنک کردن آن به کم شدن درد کودک کمک بزرگی کنید.

● ازیک سالگی تا ۲سالگی

چرا گریه می‌کنند؟

در این سن کودکان شروع به حرف زدن می‌کنند اما همچنان برای بیان همه احساسا‌ت‌شان ناتوانند مثلا اگر یکی از همبازی‌ها زمان بازی اسباب‌بازی آنها را بردارد ممکن است احساس درماندگی و ناراحتی کنند و به همین دلیل شروع به گریه می‌کنند. در این سن همچنین ترس‌های کودک هم شروع می‌شود: ترس از تاریکی، از سگ و رعد و برق. در این سن کودک نوپای شما تلاش دارد تا گریه‌اش را کنترل کند اما شما نباید بیش از حد از او انتظار داشته باشید. مثلا خواب شبانه که برای ما یک موضوع عادی است برای کودک نوپا می‌تواند منشا ترس و اضطراب باشد بنابراین او زمان خواب گریه می‌کند.

● چه باید کرد؟

▪ خونسرد باشید

کودکان در این سن یاد می‌گیرند با گریه کردن می‌‌توانند شما را متوجه خود کنند و به خیلی از خواسته‌های‌شان برسند بنابراین گاهی این کار را با اشتیاق انجام می‌دهند. شما نباید به گریه کودکان در این سن بیش از حد اهمیت بدهید چرا که این کار او را تشویق به گریه بیشتر می‌کند. خونسرد باشید.

▪ حواس‌تان به کودک‌تان باشد

هیچ‌چیز خجالت‌آورتر از این نیست که یک فسقلی جیغ‌جیغو در وسط جمع نگاه همه را به طرف شما جلب کند اما در چنین مواقعی شما نباید به اطرافیان توجه کنید؛ آن‌ها با نگاه ملامت‌بارشان یا پیشنهادهای غیر مفیدشان به شما هیچ کمکی نمی‌کنند. فقط ممکن است حواس شما را از توجه به فرزندتان پرت کنند و باعث شوند شما برای ساکت کردن فرزندتان کاری انجام دهید که در درازمدت به ضررتان است. سعی کنید با کودک‌تان به یک گوشه خلوت بروید و مشکل را در آرامش و فقط بین خودتان حل کنید.

▪ کلمات را به او یاد بدهید

در چند سال آینده مجبور خواهید بود حدود یک میلیون بار به کودک‌تان یادآوری کنید که با شما «حرف بزند»! سعی کنید به او یاد بدهید به جای گریه کردن احساسات و خواسته‌هایش را با کلمات بیان کند. این کار هر چند خیلی سخت است ولی به کودک یاد می‌‌دهد که احساساتش را با کلمات پیوند دهد.سعی کنید برای کودک‌تان مدل خوبی باشید. مثلا می‌توانید بگویید: «من امروز بی‌حوصله‌ام چون دلم درد می‌کند.» مادری تعریف می‌کرد که به دخترنوپایش یاد داده بود بگوید: «من کمک می‌خواهم!» این کار باعث می‌شود شما بفهمید که کودک‌تان به چه چیزی نیاز دارد.

باز نشر اختصاصی: مجله اینترنتی Bartarinha.ir