دوشنبه, ۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 13 May, 2024
مجله ویستا

نتیجه ای به سود فوتبال ملی


نتیجه ای به سود فوتبال ملی

تیم ملی ایران, برخلاف فاز حمله, در فاز دفاع خوب عمل كرد این را می شود در تعداد موقعیت های گل كره جنوبی دید برخلاف خیلی ها كه می گویند كره فرصت های بسیاری را از دست داده, باید گفت كره ای ها شانس های زیادی را برای گل زدن به ایران نداشتند

یكم پیش از بازی ایران و كره خیلی ها بودند كه می گفتند این بازی پایان حكومت مربیان ایرانی بر تیم ملی ایران است، می گفتند كره آن شكست شش بر دو را جبران می كند، می گفتند ایرانی كه از پس سوریه برنیامده چگونه می تواند كره را كه بهترین تیم آسیایی جام جهانی بوده ببرد.

دوم جنگ مدیریتی در فدراسیون فوتبال ایران و اینكه مدیران جدید نارسایی ها را به گردن مدیران قبلی می انداختند و مدیران قبلی عملكرد بد مدیران جدید را دلیل نتیجه بد ایران مقابل سوریه می دانستند، جو فوتبال را به شدت ملتهب كرده بود و این شرایط بار روانی تیم ملی را بیشتر می كرد.

سوم تیم ملی ایران با تساوی مقابل سوریه در وضعیت بدی قرار گرفته بود. چنان كه اگر به كره و سوریه می باخت، شاید به جام ملت ها راه نمی یافت. این شد كه خیلی ها از بازی ایران و كره، به عنوان بازی كلیدی تیم ملی نام می بردند، چرا كه اگر ایران به كره می باخت آنگاه احتمال به وقوع پیوستن هر نتیجه ای در سوریه ممكن بود.

ایران در چنین شرایطی به كره گام نهاد، در شرایطی كه كادر فنی خودش را برای بهانه های پس از شكست آماده كرده بود و مدیران قبلی خودشان را برای عذرخواهی از مردم آن هم از جانب مدیران جدید مهیا ساخته بودند. تیم ملی خوب تمرین نكرده بود و مربیان فرصت چندانی برای پیاده سازی برنامه هایشان نداشتند، چرا كه لژیونرها دیر آمده بودند و خسته. با این وصف، نباید از تیم ملی انتظار می داشتیم نمایشی آنچنانی داشته باشد.

ضمن اینكه كره ای ها آماده تر از ایران بودند، چرا كه كادر فنی آنها نسبت به جام جهانی آنقدر تغییر نكرده بود. نه اینكه رفتن سرمربی این تیم مهم نباشد، بلكه در دوران دیك ادووكات، سرمربی سابق كره هم این پیم وربیك و افشین قطبی بودند كه تمرینات تیم ملی كره را طراحی و پیاده سازی می كردند. آن جو وحشتناك ورزشگاه سئول هم دلیلی بود برای اینكه تیم ملی در این دیدار سخت شكست بخورد.

اما این اتفاق رخ نداد چرا كه:

۱. تیم ملی ایران، برخلاف فاز حمله، در فاز دفاع خوب عمل كرد. این را می شود در تعداد موقعیت های گل كره جنوبی دید. برخلاف خیلی ها كه می گویند كره فرصت های بسیاری را از دست داده، باید گفت كره ای ها شانس های زیادی را برای گل زدن به ایران نداشتند. برای رسیدن به این موضوع كافی است ببینیم میرزاپور چندبار در طول بازی واكنش نشان داده، یكی دوبار. كره ای ها حتی گل شان را از روی یك ضربه آزاد و روی تعلل فكری زدند. این نشان می دهد كه تیم ملی در فاز دفاع چندان بد عمل نكرده است.

۲. برخلاف آنچه پیش بینی می شد كره ای ها آن تیمی نبودند كه خیلی ها فكر می كردند. این تیم با اینكه توپ را در اختیار داشت و از جانب ده ها هزار تماشاگر حمایت می شد، نمی توانست دروازه ایران را با خطر روبه رو كند. آنها فقط می توانستند توپ را تا اطراف محوطه جریمه بیاورند و بعد از آن...

۳. كره ای ها تا دقیقه هفتاد حمله كردند و سپس كم آوردند و عقب نشستند. این شد كه یك تعویض طلایی از امیر قلعه نویی جریان بازی را به سود ایران برگرداند و تیم ملی توانست با استفاده از میدان داری كریمی عرصه را بر كره ای ها تنگ كند و موقعیت های خوبی را به دست آورد. با اینكه تیم ملی در دقایق پایانی با خوش شانسی به گل رسید، اما باید دوبار قبل از آن توسط كریمی به گل می رسید كه آن دو بار شانس به همراه تیم ملی نبود.

اینك می توانیم از نوع بازی تیم ملی انتقاد كنیم و بگوییم بازی تیم ملی ارزش دیدن نداشت، نه برنامه ای برای حمله وجود داشت و نه برنامه ای برای از كار انداختن گوش های كره ای ها، بگوییم اثرات كادر فنی جدید روی تیم ملی دیده نشد و هر چه بود از گذشته ها به ارث رسیده بود، چه در دفاع و چه در حمله. اما بهتر است به جای انتقاد از نوع بازی تیم ملی به نتیجه ای فكر كنیم كه در كره گرفتیم. نتیجه ای كه در نهایت به سود فوتبال ما تمام شد. می توانستیم مقابل كره ای ها بد ببازیم و تحقیر شویم اما نباختیم و نشدیم.

می توانستیم با شكست مقابل كره امیدهایمان را برای رسیدن به جام ملت ها از كف بدهیم، اما ندادیم. می توانستیم ببازیم و موقعیت فدراسیون فوتبال و سازمان ورزش را ضعیف تر از حالا ببینیم، اما ندیدیم. اینها همه اتفاقات خوبی بود كه در پس این نتیجه افتاد. البته اگر یك هیچ هم می باختیم، كسی نمی توانست به كادر فنی خرده بگیرد، اما با این تساوی حالا آنها هم به مربیانی با شخصیت ملی بدل شده اند، چرا كه توانسته اند از یك بازی بزرگ با نتیجه دلخواه بیرون بیایند. حالا آنها هستند كه باید برای چهار سال آینده برنامه ریزی كنند.

ایران چنان كه قلعه نویی در اولین مصاحبه مطبوعاتی اش گفته علاوه بر نتیجه گرفتن باید خوب هم بازی كند. تیم قلعه نویی در بازی با كره نتیجه لازم را گرفت اما خوب بازی نكرد. در این دیدار البته مهم این بود كه نبازیم و نباختیم. بقیه اش بماند برای بازی های بعد.