جلال‌الدین جلال‌بن محمدبن عبیدالله قاینی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۸۳۸) قمری
محل تولد: ایران - خراسان - قائن
شهرت علمی و فرهنگی: عالم دینی ، فقیه ، واعظ ، محدث و مدرس
وی از احفاد نجم‌الدین عمر نسفی است. به گفتۀ مؤلف "بزرگان …

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۸۳۸) قمری
محل تولد: ایران - خراسان - قائن
شهرت علمی و فرهنگی: عالم دینی ، فقیه ، واعظ ، محدث و مدرس
وی از احفاد نجم‌الدین عمر نسفی است. به گفتۀ مؤلف "بزرگان قائن" نام او را به اشتباه جلال‌الدین محمد ابن عبدالله قاینی ، محمدبن محمد قاینی ، جلال‌الدین ابو محمدبن نجم‌الدین محمد قاینی ، جلال‌الدین محمدبن عبدالله قاینی و غیره ذکر نموده‌اند. به بخارا رفت و در آنجا مدتی به تحصیل پرداخت. وی شاگرد شمس‌الدین ابوالخیر محمدبن محمد جزءری و محمدبن جلال عبدی و خواجه عبدالله سمرقندی بود و از آنها اجازۀ روایت داشت. پس از گذراندن دوران تحصیل به هرات رفت و در دانشگاه و در مقصورۀ جامع آنجا به تدریس پرداخت. فصیح‌الدین محمدبن محمد قاینی و محمدبن شیخ محمد جامی ، صاحب "ریاض‌الناصحین" ، و جلال‌الدین یوسف اهل ، مورخ و محدث سدۀ نهم هجری ، و حسین ابن جمال قهستانی ، صاحب "شرح قصیدۀ ابن سینا" ، از شاگردان او بودند. وی علاوه بر وعظ و تدریس مدتی نیز منصب احتساب شهر هرات را عهده‌دار بود. در هرات به بیماری طاعون درگذشت و در مدرسۀ جغرتان به خاک سپرده شد. از آثار وی: مدرسۀ علمیۀ جغرتان ، که امروزه به‌صورت مسجد درآمده ، و به جامع جغرتان معروف است؛ کتابخانۀ بزرگ. از آثار علمی وی: "تبیان‌الکبائر"؛ "اربعین" ، مشتمل بر چهل حدیث؛ "مفتاح‌الفرائض"؛ "شعب‌الایمان" ، در ادیان و جامعه‌شناسی دینی؛ شرح "نصاب"؛ "اجازات"؛ "نصایح شاهرخ شاهی".