خطرهای انتقال بیمار

مرد مسنی را با درد قفسه سینه به اورژانس آوردند. اقدامات اولیه در حال انجام بود که همراه بیمار تقاضای انتقال به بیمارستان خصوصی را کرد. ضربان قلب بیمار نامنظم بود و اضطراب شدید …

مرد مسنی را با درد قفسه سینه به اورژانس آوردند. اقدامات اولیه در حال انجام بود که همراه بیمار تقاضای انتقال به بیمارستان خصوصی را کرد. ضربان قلب بیمار نامنظم بود و اضطراب شدید بر پرسنل درمانی و همراه بیمار وارد می‌شد. شرایط خطرناک بیمار برای همراهش تشریح و خاطرنشان شد که انتقال بیمار در این شرایط به نفع او نیست. همراه بیمار می‌گفت که بیمارستان‌های دولتی شلوغ است و بیمارستان‌های خصوصی با توجه به خلوتی، خدمات بیشتر و بهتری عرضه می‌کنند.

تماس برای هماهنگی با یک بیمارستانی خصوصی برای پذیرش انجام شد که به‌دلیل ارتباط نداشتن با پزشک مسئول ناکام ماند. همراه بیمار با رضایت کامل و با قبول شرایط خطرناک بیمار، وی را مرخص کرده و با خودروی شخصی به بیمارستان مورد نظرش انتقال داد. طی انتقال بیمار فوت کرد. چند روز بعد خانواده بیمار از تمام پرسنل بیمارستان به‌دلیل انتقال بیمار بدون آمبولانس شکایت کردند.

این نمونه‌ای از هزاران نمونه انتقال بیمار در شهرهای بزرگ است؛ شهرهایی که فاصله بیمارستان‌ها طولانی بوده و خطر انتقال بیش از ماندن در بیمارستان مبداست.

انتقال بیمار به بیمارستان‌های دیگر در شرایط خاص لازم است مثلا زمانی که بیمار نیاز به درمان یا امکانات تشخیصی و درمانی دارد که در بیمارستان اولیه وجود ندارد. در این شرایط بیمار طی هماهنگی با بیمارستان مجهزتر و به کمک آمبولانس انتقال داده می‌شود. در این شرایط پزشکان در دو بیمارستان شرایط بیمار را با هم مرور کرده و در صورتی که شرایط بیمار اجازه بدهد، بیمار را منتقل می‌کنند. با وجود تمام ارزیابی‌ها بازهم ممکن است در راه انتقال برای بیمار اتفاقی ناخواسته رخ بدهد. در شرایط پرخطر از آمبولانس و کادری مجرب برای انتقال استفاده می‌شود تا بیمار طی مسیر انتقال به شکل مناسبی درمان شود و شرایط ناگوار بخوبی تحت کنترل باشد.

گاهی انتقال بیمار هزینه سنگینی برای بیمار و خانواده دارد. شرایطی وجود دارد که انتقال بیمار باوجود تمام تمهیدات پزشکی با خطر مرگ یا عوارض غیرقابل جبران همراه است. در این شرایط باید بین ماندن بیمار و انتقال او سبک و سنگین کرد و آن را که خطر کمتری دارد، انتخاب کرد.

آمبولانسی که برای انتقال بیمار استفاده می‌شود، بنابر شرایط بیمار متفاوت است. گاهی لازم است بیمار با آمبولانس انتقال داده شود، چراکه انتقال سریع و از طریق خطوط ویژه صورت می‌گیرد. در شرایطی دیگر لازم است بیمار را همراه امکانات خاص و حتی پزشک انتقال داد. در آمبولانس همیشه امکانات لازم بنا بر شرایط بیمار تعیین می‌شود. زمانی که بیمار نیازمند دستگاه تنفس مصنوعی است یا باید قلب بیمار به دقت بررسی و مراقبت شود از دستگاه‌های پیشرفته قلبی استفاده می‌شود.

پرسنل نیز براساس شرایط بیمار تعیین می‌شوند. گاهی همراه بودن تکنیسین کافی است و گاهی باید پزشکی همراه بیمار باشد تا در صورت وقوع شرایط بحرانی بتواند سریع بیمار را درمان کند.

بنابراین همیشه انتقال بیمار را در اختیار کادر درمانی بیمار بگذارید تا بهترین روش و کمترین خطر برای بیمار به​وجود آید.

دکتر بهروز هاشمی

متخصص طب اورژانس