قهرمان ملی

قهرمانی در المپیك نهایت آرزو و نقطه اوج زندگی ورزشكاران به شمار می آید چه بسیار ورزشكارانی كه با كسب مدال های طلای المپیك از صحنه ورزش قهرمانی محو شدند و به قول هادی ساعی, قهرمانی خود را قاب كرده و به دیوار خانه نشان زدند

البته در تاریخ ورزش ایران ورزشكارانی چون مرحوم غلامرضا تختی، برادران خادم، عسكری محمدیان، حسین رضازاده و هادی ساعی نیز به چشم می خورند كه كسب یك مدال المپیك آنها را راضی نكرد و در دوره بعدی بزرگترین رویداد ورزشی جهان نیز درخشیدند.

با توجه به این كه كشتی ورزش سنتی ایران است، انتظار كسب مدال المپیك در این رشته همواره وجود دارد، اما كسب مدال های پیاپی در یك رشته ورزشی وارداتی مانند تكواندو از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بدون تردید هادی ساعی یكی از استثناهای ورزش ایران است و اگر افتخارآفرینی های این جوان با رشادت های حسین رضازاده همزمان نمی شد به طور حتم موفقیت های این تكواندوكار بیشتر به چشم می آمد.

هادی از معدود ورزشكاران ایرانی است كه نوسان ندارد. در طول ۵ سال گذشته هر بار كه او را در رقابت های جهانی و یا المیپك دیدیم روی سكو رفته و مدال گرفته است.

جالب این كه كسب مدال های رنگارنگ در میادین بین المللی، باعث فراری شدن وی از رقابت های داخلی نشده و شاید یكی از دلایل اصلی تمام موفقیت های ساعی، همین رقابت مستمر با حریفان داخلی باشد.یكی دیگر از ویژگی های بارز هادی ساعی پای بند بودن به اصول ورزش حرفه ای است. انگیزه سازی مداوم برای خود، حفظ آمادگی جسمانی در طول سال و تمركز مطلق در اردوهای آماده سازی، هادی را به یك ورزشكار حرفه ای تبدیل كرده كه در كنار آن، تحصیلات دانشگاهی نیز به عنوان یك مكمل تأثیرگذار در زندگی این قهرمان نقش تعیین كننده داشته است.

به مجموعه عوامل، خصوصیت های اخلاقی این ورزشكار را نیز اضافه كنید كه در فاجعه بم، پرچمدار ورزشكاران ایران در كمك رسانی به زلزله زدگان بود.در یك كلام، هادی ساعی یك ورزشكار ملی است كه ملی زندگی و فكر می كند. با انگیزه و پشتكار كه در چهره این قهرمان موج می زند می توان از هم اكنون یكی از مدال های المپیك ۲۰۰۸ پكن را برای او كنار گذاشت.