رمز ماندگاری

حضرت آیت ا العظمی شیخ یوسف صانعی از مراجع عظام تقلید در ملا قات صمیمانه خود با مهدی کروبی دبیرکل حزب اعتماد ملی ضمن پرداختن به موضوعات اساسی و مهم کشور درباره انتخابات به طرح مساله مهمی مبادرت نمودند

حضرت آیت‌ا...‌العظمی شیخ یوسف صانعی از مراجع عظام تقلید در ملا‌قات صمیمانه خود با مهدی کروبی دبیرکل حزب اعتماد ملی ضمن پرداختن به موضوعات اساسی و مهم کشور درباره انتخابات به طرح مساله مهمی مبادرت نمودند.

عبارت: <باید نظارت بر انتخابات به مانند دوران حیات امام(ره) باشد تا اینکه جمهوریت نظام کاملا‌ در کنار اسلا‌میت محفوظ بماند>، بسیار معنادار و تعیین‌کننده است.

آیت‌ا...العظمی صانعی از یاران و همفکران و مریدان حضرت امام(ره) بودند. وی یکی از شاخص‌ترین چهره‌هایی است که در کل دوران تحصیل، مبارزه، انقلا‌ب و عصر مسوولیت، یادآور استاد و پیر و مقتدای خویش بود. از آن روز تا امروز که از وی یک مرجع عالیرتبه ساخته، نظرات و دیدگاه‌هایش می‌تواند شفاف‌ترین پیوند را با آموزه‌های امام راحل(ره) برقرار نماید.

یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های امام(ره) تشکیل و استقرار نظام جمهوری اسلا‌می بود. امام(ره) به هیچ‌عنوان رای و نظر مردم را زینتی و تشریفاتی نمی‌خواست. وی به جمهوری اسلا‌می به عنوان یک کانون رهایی و الهام‌بخش می‌نگریست. اسلا‌م امام(ره) بیش و پیش از آنکه از حوزه فقه سلفی و اسلا‌م سنتی مشروب شود، دل در گروی آموزه‌های فقه جواهری همراه با دخالت دادن عامل زمان و مکان داشت.

گذری تحلیلی بر ادبیات سیاسی و حکومتی امام(ره) موید انطباق نگرش ایشان با آموزه‌هایی بود که هیچگونه منطبق با گرایش‌های مرجئی و یا حتی خلا‌فتی نبود.

امام(ره) به قدرت اسلا‌م در پاسخ به نیازهای زمانه باور داشت و البته به ایمان و اعتقاد راسخ جمهور در تبعیت از احکام نورانی اسلا‌م پایبند بود.

از آغاز طرح نظریه ولا‌یت فقیه تا تشکیل نظام جمهوری اسلا‌می، دو دسته همواره در تشکیل حکومت دو نگره افراطی و تفریطی را ترویج می‌کردند. ‌

متعصبین و سنت‌گرایان سلفی‌‌اندیش هیچ علا‌قه و اعتقادی به نقش جمهور نداشته، حکومت را تابع قاعده <الحق لمن غلب> یا امارت استیلا‌ئی می‌دانستند. ‌

آنها خلا‌فت اسلا‌می را تداوم میراث سلفی می‌دانستند که پس از عصر پیامبر و خلفای صدراسلا‌م در مقاطعی مختلف تکرار شده بود.در مقابل نواندیشان به اصطلا‌ح عرفی‌، کسانی قرار داشتند که از صمیم دل به برهانیت دین حنیف در امر جامعه و سیاست باورمند نبودند. دین را در بهترین حالت به مکتبی اخلا‌قی تشبیه کرده، خواهان تحقق جمهوری دموکراتیک بودند. اما امام‌(ره) و در کنارش شاگردان و همراهان هم‌رای‌ او معتقد بودند که باید طرحی نو درانداخت. در جامعه‌ای که اکثریت آن را مومنان مسلمان شیعه تشکیل می‌دهند، نمی‌توان حکومتی در تعارض با خواست عموم بنا نهاد.

از سویی همان قاعده اکثر حکم می‌کند، در شکل و انواع تمایلا‌ت سیاسی به رای اکثریت ایمان داشته باشیم. اینکه ایشان انتخابات را رقابتی و در چارچوب قواعد روشن برمی‌تافتند و نظارت را تنها در حوزه نظارت بر سلا‌مت انتخابات و نه مداخله و اجرا تفسیر می‌کردند، امر بدیعی نیست. آیت‌ا...العظمی صانعی به عنوان یکی از شارحان و مفسران نظر استاد خود امام(ره) که هم با سیره و هم با سنت ایشان آشنا بود، این انذار را می‌دهد که مبادا انتخابات جمهوری اسلا‌می فراتر و یا فروتر از آنی رود که خواست بنیانگذار کبیر آن بود؛ نظامی که از چشمه اسلا‌م زلا‌ل آب می‌نوشد و قاطبه جامعه اسلا‌می را قادر به تمییز خوب از بد می‌داند؛ این است رمز ماندگاری کلا‌م امام رحمت‌ا... علیه.