چگونه می توان «میان بر» زد

یک بار دیگر با شروع فصل نقل و انتقال ها در فوتبال باشگاهی ایران اقدامات عجیب و غریب و بهتر بگوییم کارهای حساب شده شماری از بازیکنان و حتی مربیان و مدیران باشگاه در دستور کار قرار گرفته است.

مساله فقط مساله بازار گرمی ها و تلاش این و آن برای بالا بردن قیمت و نرخ کاری شان در این بازار نیست که به هر حال این طریقی است که در تمامی دنیای فوتبال دیده می شود و جزیی از این دنیا است و از انواع طرق و برنامه ها در این راه نیز سود جسته می شود. داشتن مدیران برنامه ای که با افراد بیشتری در تماس باشند و از این طریق بتوانند موکلان و استخدام کننده های خود را به مقصد و جایگاه بالاتری برسانند و صاحب قراردادها و انتقال های بهتری سازند، مساله ای است که در همه جای دنیا دیده می شود و اگر نزد ما اسباب تاسف و نگرانی می شود، از آن رو است که ما سایر اصول فوتبال حرفه ای را کمتر رعایت می کنیم و تنها در زمینه پرداخت ها و شدت و حدت و وسعت آن حرفه ای هستیم و آنجا که بحث کار ریشه ای و فوتبالی حساب شده و مبتنی بر اصول پیش می آید به راحتی از قواعد حرفه ای عدول می کنیم و برای ما بحث فوتبال حرفه ای فقط در پرداخت های کلان و حرفه ای خلاصه می شود.

اگر قرارداد اولیه بستن این بازیکن و آن بازیکن با فلان باشگاه و سپس کج کردن راه و سر در آوردن از جایی دیگر که طبعا پول بیشتری را پیشنهاد می دهد، به یک رسم و سنت در ورزش ما بدل شده است و دیگر تعجبی را برنمی انگیزد، اما کمتر کسی انتظار دارد که حتی مربیان و مدیران باشگاه های ما نیز چنین کنند. این اتفاق به تازگی برای مجموعه ها و باشگاه هایی اتفاق افتاد که طرف صحبت و همکاری با فیروز کریمی طی هفته های اخیر بوده اند.

در همان زمان که اعلام شده بود کریمی در حال انعقاد قرارداد مجدد با استقلال اهواز و رجعت به باشگاهی است که نیم فصل اول مسابقات سال گذشته و کل فصل ۸۶-۱۳۸۵ را در آن گذرانده بود، این خبر نیز شنیده شد که کریمی با تیم سقوط کرده شیرین فراز هم قراردادی بسته است که به موجب آن مدیر فنی تیم تلقی خواهد شد. سپس ۱۰ روز در این خصوص صحبت شد که انجام دو کار متفاوت فوق به طور همزمان از جانب کریمی میسر است اما درست در موقعی که قرار بود فوتبالدوستان این مساله را باور کنند، ناگهان از جانب استقلال اهواز اعلام و تصریح شد که محمود یاوری به عنوان سرمربی جدید این تیم انتخاب شده است.

● نوعی تلافی

عده ای این رویداد را نوعی تلافی و جوابگویی مستقیم مدیران و مالکان استقلال اهواز به مردی تلقی کردند که در میانه فصل گذشته به آنها پشت کرده و به زعم آنها بدون رعایت اصول جوانمردی و پایبندی به قرارداد به تهران رفته و مربی استقلال تهران شده و اهوازی ها را تنها گذاشته بود. طبق این فرضیه لابد کریمی را به این سبب از نو به عنوان مربی استقلال اهواز معرفی کردند که بتوانند در یک مانور مجدد فرد دیگری را به جای او بگذارند و آن واقعه را جبران کنند. نمی دانیم این فرضیه صحت دارد یا خیر، اما حاصل کار جابه جا شدن دو سه مربی در یک چشم به هم زدن و در عالم خیال و حقیقت بود و در حالی که مردم قرار بود بپذیرند کریمی از نو مربی استقلال اهواز شده، سر و کله محمود یاوری در آنجا پیدا شد و لابد کریمی به همان کرمانشاه خواهد رفت، اما در این میان معنا و مفهوم فوتبال حرفه ای یک بار دیگر کمرنگ می شود و این بار کار فوق نه از یک بازیکن معمولی بلکه از یک مربی معروف و مدیران آشنای باشگاه های ما سر زده است که به همان میزان تاسف بیشتری را هم برمی انگیزد.

در حول و حوش همان روزها صابر میرقربانی بازیکن پیشین مس کرمان که فصل پیش در صنعت نفت بازی کرد پس از انتشار اخباری چند درباره الحاقش به استقلال تهران با سایپا قرارداد بست تا مجددا ثابت شود که روال فوق و میان بر زدن به قصد یافتن جایی بهتر همچنان در میان بازیکنان ما متداول و امری عادی است و طبعا وقتی مدیران و مربیان ما نیز در صدد جوابگویی به یکدیگر و تلافی امور گذشته هستند، بسیار بدیهی است که بازیکنان سر کار گذاشتن باشگاه ها را وظیفه اصلی خویش بینگارند و کوتاه هم نیایند و هر جا پول بیشتری به آنها داد، به سمت آن بروند و چه باک، اگر قبلا با باشگاه دیگری به توافق نهایی رسیده باشند.

این نهایت برداشتی است که اهالی فوتبال ما از یک لیگ حرفه ای و فوتبال برتر دارند.

وحید رسولی