زندگی در شهر شیشه ای زیر دریا

رؤیاهای دست یافتنی

تصور کنید در شهری شیشه ای زندگی می کنید. نه این یک افسانه نیست. اگر بتوانید در عمق ۶۵۰ پا در اقیانوس آرام در کرانه ایالت واشنگتن شنا کنید، می توانید شاهد دنیای اسرارآمیز تپه ها ی شیشه ای باشید. تپه های دریایی که شما شاهد آن هستید از اسفنجهای شیشه ای ساخته شده اند. اما چگونه حیوانات می توانند از شیشه ساخته شوند؟ شیشه از ماده ای به نام «سیلیکا» ساخته می شود. اسفنج ها از سیلیکاهایی که در آب اقیانوس یافت می شوند استفاده کرده تا اسکلتی شیشه ای بسازند و این اسکلت (استخوان بندی) به آنها شکل بخشیده و آنها را مقاوم می سازد. دقت داشته باشید! بعضی از این اسفنج های شکننده، ۲۰۰ سال قدمت دارند.

هنگامی که اسفنج ها می میرند اسفنج های جدید بر روی اسفنج های قدیمی رشد می کنند. پس از قرن ها یک توده عظیم و مختلط از تپه های دریایی شکل می گیرد. بعضی از اسفنج ها شبیه شیپورهای چین خورده و برخی دیگر شبیه گل کلم یا قارچ های بزرگ هستند.نه تنها دکتر «پل جانسون» تپه های دریای واشنگتن را در سال ۲۰۰۷ کشف کرد، بلکه به خروج حباب های گاز متان از کف دریا پی برد. باکتری ها از این گاز تغذیه کرده و خود غذای اسفنج های شیشه ای می شوند.دکتر جانسون بیان می دارد: این یک اکوسیستم جدید است که ما اطلاعاتی درباره آن نداریم. اسفنج های شیشه ای زرد و نارنجی رنگ شامل انبوهی از خرچنگ ها، میگوها، ستاره های دریایی، کرمها، حلزونها و ماهی های سنگی هستند. همچنین تپه دریایی شیشه ای محل نگهداری نوزادان بسیاری از این مخلوقاتند؛ به همین دلیل دانشمندان این محلها را «مهد کودک» نامیده اند.بسیاری از حیوانات مانند اسفنج ها در تپه های دریایی مدت زیادی سرگردان هستند. به عنوان مثال ماهی سنگی بیش از ۱۰۰ سال زندگی می کند.

● گذشته شهرهای شیشه ای

ساحل واشنگتن تنها محل زندگی تپه های دریایی نیست. اولین محل کشف این مخلوقات در ساحل «کلمبیای کبیر» در سال ۱۹۹۱ بود. دانشمندان سراسر دنیا برای بازدید از این محل علاقه بسیاری نشان دادند. به طور کلی انتظار می رود تپه هایی مانند این دو محل در فسیلها یافت شوند اما برخلاف آنها ۱۰۰ میلیون سال پیش از بین رفته اند.دانشمندان مطمئن نیستند اما فکر می کنند که آن زمانها، آغازیانی که خزه دریایی نامیده می شوند از مقدار زیادی سیلیکا برای ساختن دیواره های سلولی خود استفاده می کردند. زمانی که اسفنج ها نتوانستند سیلیکاها را در سطح آب پیدا کنند، به عمق رفتند و شکل آنها کاملاً تغییر کرد.

این ناحیه برای دیاتومها بسیار تاریک است اما این تاریکی به اندازه کمبود اکسیژن برای اسفنج ها نیست. قدمت تپه های دریایی در نزدیکی واشنگتن هنوز مشخص نیست. اما تپه های اسفنجی شیشه ای به کندی رشد کرده و شکل گیری آنها می تواند مدت زیادی ادامه داشته باشد.گروه وسیعی از تپه های دریایی شیشه ای با حدود ۹۰۰۰ سال قدمت در تنگه «هیکارت» کشف شد. گروه کوچکی نیز در سال ۲۰۰۵ در تنگه «جورجیا» واقع در بریتیش کلمبیا کشف شد.دکتر جانسون می افزاید: برای تعیین محل تپه ها در واشنگتن از کف اقیانوس به وسیله دستگاه ژرف یاب نمونه برداری شد اما هیچ اسفنجی یافت نشد. سپس شاهد گروهی عظیمی از قایق های ماهیگیری بودیم. قایق های ماهیگیری به منظور کشیدن ماهی ها در طول اقیانوس بودند، غافل از اینکه ماهیگیران به جای ماهی، تپه های اسفنجی را به دام می انداختند.

● آینده تپه های دریایی شیشه ای

هنگامی که محققان شروع به نقشه برداری از تپه های شیشه کردند، به شکلی بسیار بد آنها را رسم کردند. گرچه قایق های ماهیگیری به دانشمندان کمک کرد تا محل تپه ها را مشخص کنند اما این روش ماهیگیری می تواند تپه ها را به خطر اندازند. یکی از روش های ماهیگیری با استفاده از تور است.در اثر برخورد تور با کف اقیانوس اسفنج های شیشه ای در معرض خطر قرار می گیرند.

ماهیگیری با تور در اطراف تپه های دریایی کانادا ممنوع شده است.بعضی از این محافظت ها در آمریکا نیز صورت می پذیرد اما آنها پایدار نیستند. این عملی بسیار نیکوست که دانشمندانی از قبیل دکتر جانسون، به مطالعه تپه های دریایی شیشه ای در دریاهای دنیا اهمیت می دهند و تلاش می کنند تا بیاموزند حفاظت از این اکوسیستم ظریف و حساس تا چه اندازه اهمیت دارد.