سه شنبه, ۲۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 14 May, 2024
سرمایههای فرهنگی را از بین نبریم
بر مبنای یک اصل کلی تخریب خیلی سادهتر از ساختن است؛ مثلا همین برج میلاد تهران را در نظر بگیرید، یا همین دفتر و آپارتمانی که در آن نشستهاید و روزنامه ما را میخوانید، تخریبش چقدر طول میکشد و چه کار آسانی است و بنا کردنش چه دشواریهایی دارد. قطعا در عرض چند روز میتوان برج میلاد و آپارتمان شما را شخم زد و تخریبش کرد، ولی بنا کردن دوباره آن چند سال ممکن است به درازا بینجامد.
حالا اگر بخواهیم همین اصل تخریب و ساختن را در حوزه سرمایه های معنوی، فرهنگی و انسانی درنظر بگیریم، باید گفت دهه ها طول می کشد تا یک هنرمند به اوج پختگی برسد و نزد مردم جایگاه ویژه ای پیدا کند و حتی قرن ها پس از مرگ او ممکن است یکی از استوانه های فرهنگی جهان شود و رمز و راز آثارش مرزهای جغرافیایی را درنوردد.
امروزه بسیاری از کشورهای جهان سرمایه گذاری های کلان می کنند تا افسانه ها و تخیل های مردمانشان را مستند و مستدل کنند و تاریخی برایش ببافند و بگویند ما چنین چهره ها و قهرمانان ملی داشته و داریم و حتی به مفاخر و مشاهیر دیگر کشورهای صاحب فرهنگ و تاریخ مثل ایران دست اندازی می کنند.
با وجود این ما ایرانی ها اصولا کار ساده را برمی گزینیم؛ هرچه در گذشته تولید شخصیت و چهره داشته ایم، این روزها کمر همت بسته ایم که یکی پس از دیگری آنها را از میدان خارج کنیم و آبرویی برایشان نگذاریم.
نمونه هم فراوان است، از چهره های ورزشی تا حوزه فرهنگی که در آخرین مورد پروژه تخریب روانشاد محمدحسین بهجت متخلص به شهریار شعر فارسی در دستور کار قرار گرفته است.
برای نوشتن این یادداشت چند روزی تردید داشتم. فکر می کردم شاید این غائله فروکش کند و ما هم بهتر است آتش بیار این معرکه نشویم، ولی عجیب که برخی از اهالی قلم با همراهی چند رسانه از روز بزرگداشت شهریار (اواخر شهریور) که طبیعتا باید مطالبی در معرفی جایگاه او گفته و منتشر شود، تمام همت خود را بر این موضوع متمرکز کرده اند تا اثبات کنند که شعر معروف «علی ای همای رحمت» سروده شهریار یک اثر کپی و دست دوم است و پیش از او کسی با همین ردیف و وزن و قافیه نمونه مشابهی سروده است.
اصلا فرض را بر این بگذاریم که همه آن کارشناسانی که در این مدت نبش قبر کردند، مصاحبه کردند و مدرک رو کردند کاملا راست می گویند؛ حاصلش چیست؟ جز آن که قله غزل معاصر فارسی را به یک سارق ادبی و کپی کار تنزل داده ایم؟ جز تخریب یک برج بلند فرهنگی آیا نتیجه دیگری دارد؟ چند سال باید به انتظار نشست تا دوباره کلمه به کلمه، قطره به قطره، آجر به آجر و مصراع به مصراع، چنین سرمایه ای فراهم شود و ما به داشتن اش ببالیم و بگوییم این برج رفیع و زیبا، نماد شهر، فرهنگ و هویت ماست؟
از نیت مطرح کنندگان این داستان که خدا عالم است، بگذریم، ولی در برخورد با چنین سوژه هایی که ظاهری داغ، جذاب و فریبنده دارد و باطنی ویرانگر، این ما اهالی رسانه هستیم که باید هوشمندانه رفتار کنیم.
بامداد محمدی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی قوه قضاییه مجلس دولت سیزدهم شورای نگهبان رهبر انقلاب قوه قضائیه حسن روحانی صادق زیباکلام مجلس دوازدهم انتخابات
هواشناسی تهران قتل پلیس شهرداری تهران پلیس راهور بارش باران سازمان هواشناسی سیل سلامت شورای شهر تهران وزارت بهداشت
قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو دولت خودرو بانک مرکزی سایپا بازار خودرو بورس مسکن دلار حقوق بازنشستگان
نمایشگاه کتاب همایون شجریان فردوسی سحر دولتشاهی شاهنامه کتاب نمایشگاه کتاب تهران سینمای ایران تلویزیون دفاع مقدس سریال نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران
دانشگاه تهران وزارت علوم تحقیقات و فناوری فضا آیفون
رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل جنگ غزه فلسطین آمریکا حماس روسیه چین افغانستان ترکیه اوکراین
فوتبال استقلال پرسپولیس فولاد خوزستان لیگ برتر لیگ برتر ایران مهدی طارمی فولاد باشگاه استقلال رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران بازی
هوش مصنوعی همراه اول گوگل تبلیغات موبایل فناوری هواپیما دوربین ناسا شفق قطبی نوآوری دبی
سرطان کاهش وزن افسردگی زوال عقل کودک فشار خون تجهیزات پزشکی واکسن سلامت روان بارداری