اثر افزودن نالترکسون در درمان اسکیزوفرنیا مقایسه دو سوکور با دارونما

با توجه به نقش اپیوییدها و داروهای مهارکننده گیرنده های اپیوییدی در ترشح دوپامین, اثر افزودن این دارو در درمان اسکیزوفرنیا بررسی شد

● مقدمه:

با توجه به نقش اپیوییدها و داروهای مهارکننده گیرنده‌ های اپیوییدی در ترشح دوپامین، اثر افزودن این دارو در درمان اسکیزوفرنیا بررسی شد.

● مواد و روش ‌کار :

این بررسی به‌ صورت کار آزمایی بالینی دوسوکور انجام شد. روزانه نالترکسون (۵۰ میلی گرم دو بار در روز به ۱۷ بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا) و یا دارونما (دو بار در روز به ۱۷ بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا) به درمان نگهدارنده با داروی آنتی ‌سایکوتیک آنان افزوده شد. بیماران در آغاز بررسی، هفته سوم و هفته ششم به‌کمک مقیاس علایم منفی و مثبت ارزیابی شدند.

● یافته‌ ها:

در بیماران گروه نالترکسون بهبودی در علایم مثبت از هفته سوم تا هفته ششم و نیز بهبودی در علایم منفی از هفته اول تا هفته سوم دیده شد.

● نتیجه ‌گیری:

نالترکسون تفاوت معنی‌ دار با دارونما در کاهش علایم مثبت و منفی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا ندارد.

عنوان	فایل
اثر افزودن نالترکسون در درمان اسکیزوفرنیا: مقایسه دو سوکور با دارونما	application/pdf asare afzodane nalterecson.pdf 167 KB	دانلود

شاهرخ سردارپورگودرزی

محمد اربابی

سیدمهدی صمیمی اردستانی