سه شنبه, ۱ خرداد, ۱۴۰۳ / 21 May, 2024
تأملاتی در نقد شعر
مقدمه
مطابق یکی از دیدگاه هایی که در ادبیات وجود دارد – و من هم به آن معتقدم – یک متن ادبی برای آفرینش زیبایی به وجود می آید یا به عبارت دیگر می توان متنیت متن را در مرحله ای از آفرینش آن بر زیبایی منطبق دانست و از طرفی دیگر ظاهراً زیبایی تولید شده در آفرینه (اینجا همان متن) با ایجاد لذت رابطه ای متناظر و مستقیم دارند. هر چند که دلیل این رابطه ی مستقیم هنوز برای من روشن نیست ولی می توانم آن را به صورت تجربی بپذیرم؛ اما چون بعضاً صحبت در عرصه ی لذت می تواند عمومی هم نباشد و وارد عرصه ی سلیقه و زیبایی ذهنی هر نفر شده ، بیشتر صحبت هایی که در پی می آیند قابل ابطا لند. پس پذیرش هر گزاره ای بستگی به سلیقه ی مخاطب و زیبایی شناسی حاکم بر اندیشه و ذهن او خواهد داشت.
دیدگاه
دکتر رضا براهنی در کتاب طلا در مس می گوید :«هرکس که شعر می خواند اولین توجهش باید به زبان باشد...در شعر، زبان، ادبیت پُرِ زبان ، به معنای مطلق کلمه وجود دارد...» پس یکی از قیاس هایی که برای تشخیص شعر و ناشعر می توان به کار بست ، همین زبان یا ادبیت پر زبان است. اما در بررسی زبانی یا زبان شناختی یک اثر ادبی از منظری باید برای همه شمول بودن بررسی سه دیدگاه را مد نظر داشت:
الف) این بررسی تبیین جامعی از ابعاد ساختار زبانی متن – به خصوص ابعاد کاربردی آن- به دست دهد.
ب) کاربردی از زبان را که باعث ایجاد اندیشه در ذهن مخاطب می شود را نشان دهد.
ج) از دیدگاهی نشانه شناسانه معانی متن ( نه معنای آن ) را، در بنیانی احتمالاً اجتماعی ، استخراج کند. اما اگر در مورد شعر بخواهیم صحبت کنیم باید بررسی کنیم که آیا در شعر ادبیت پرزبان وجود دارد ؟ (حتا نه به معنای مطلق کلمه) یعنی شاعر توانسته از ادبیت زبان به ادبیت شعر برسد و از زبان ، اندیشه تولید کند یا خیر؟ نیز به پاسخ این پرسش باید نایل آییم که اصلاً شاعر چگونه کارکردی را از زبان طلب می کرده ؟؛ و آیا به کارکرد زبانی شعر رسیده است؟ ا لبته بیجا نمی بینم که منظور از کارکرد زبانی شعر را بیان کنم؛ همان طور که می دانیم زبان (به عنوان یک نظام نشانه ای) ماهیتی دوگانه دارد:
الف) انتخاب واحدهای زبانی و ترکیب این واحدها در واحدهای زبانی دیگر. این ا نتخاب ، امکان جایگزین شدن را در ذهن تداعی می کند، پس می توان این قسمت از زبان را ابزاری استعاری ساز(هم درمعنا و هم در ساختار) دانست.
ب) خصلت دیگر زبان مربوط به محور ترکیبی زبان است و صنعت مجاز (انواع مختلف آن) را به وجود می آورد. نیز می دانیم که طبق نظر زبان شناسان قطب یا محور اول (که همان محور استعاری است) زبان شعر است و محور دوم (که محور ترکیبی یا قطب مجاز زبان است) نثر می باشد.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سید ابراهیم رئیسی سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهور رئیسی سقوط بالگرد رئیسی ایران شهادت بالگرد تبریز حسین امیرعبداللهیان دولت سیزدهم شهادت رئیسی
تهران کنکور هواشناسی شهرداری تهران شورای شهر تهران تعطیلی مدارس هلال احمر قوه قضاییه پلیس سیل بارش باران آموزش و پرورش
قیمت خودرو قیمت دلار قیمت طلا یارانه بورس خودرو دلار بازار خودرو سایپا حقوق بازنشستگان ایران خودرو بازنشستگان
شهادت رئیس جمهور داریوش ارجمند پیام تسلیت تلویزیون لیلا حاتمی سینمای ایران آیت الله سید ابراهیم رئیسی سینما شعر زری خوشکام رسانه ملی نمایشگاه کتاب
کنکور ۱۴۰۳ دانش بنیان دانشگاه پیام نور تلسکوپ فضایی هابل
رژیم صهیونیستی اسرائیل ترکیه امیرعبداللهیان روسیه غزه فلسطین آمریکا جنگ غزه چین حماس اوکراین
فوتبال پرسپولیس استقلال لیگ برتر باشگاه پرسپولیس لیورپول لیگ برتر ایران لیگ برتر انگلیس فدراسیون فوتبال بازی رئال مادرید منچسترسیتی
هوش مصنوعی مایکروسافت تبلیغات گوگل سامسونگ موبایل اپل اینترنت آیفون فناوری
رژیم غذایی آلزایمر طول عمر سلامت روان کاهش وزن افسردگی مغز انسان