پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
نیایش و آرامش
علمای علم تعلیم و تربیت، ارتباط های انسان را در ۴ عرصه مختلف مطرح میکنند؛ یکی از اساسیترین و ریشهایترین این ارتباطها، ارتباط انسان با خدا و مبداء خیر کلی و آفرینش است...
درواقع، ارتباط با خالق یکتا، پاسخ به یک ندای ذاتی و فطری برای ما انسانهاست. انسان به طور طبیعی و ذاتی، همیشه به دنبال کانون قدرت و اتکا به یک قدرت لایزال و ابدی است. از آنجا که خداوند منشأ اصیل و دائمی چنین قدرتی است، آدمی میتواند بدون هیچ تکلفی در هر لحظه، هر حالت و هر شرایطی، با او ارتباط برقرار کند و از او کمک و خیر بطلبد. خداوند هم چنین ارتباطی را ارج مینهد. به همین دلیل در آموزههای قرآنیمان، عبارت «بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را» را داریم. در جایی دیگر، خداوند خطاب به پیامبر (ص) در قرآن کریم میفرمایند که هرگاه بندگان کاری دارند و مرا میخواهند، بگو من نزدیکترین افراد به آنها و پاسخگوی تمام نیازهایشان هستم. حالا واقعا دعا چیست؟ چرا و چگونه میتوان دعا کرد؟ آیا دعا در سلامت جسم و روان ما تاثیری دارد یا نه؟ چرا دعا، امری ضروری برای ما انسانهاست؟
● دعا چیست و چرا دعا میکنیم؟
پاسخ تمام سوالهایی که در قسمت قبل مطرح شدند، در همان ارتباط انسان با خالقش نهفته است. بسیاری از نیایشهای ما در قالب دعا انجام میشود. میتوان در تعریف دعا گفت که این نوع از عبادت، زاییده عشق انسان به معبود و محبوب ازلیاش است. دعا، برقراری ارتباط و اظهار نیاز نزد قادر مطلق و خالق تمام کمالها و زیباییها، البته بدون هیچ مانع و پردهای است. گاهی ما اصلا هیچ حاجت یا نیازی هم نداریم اما از دعا برای رازگویی و تجربه زیبای ارتباط با خدا استفاده میکنیم. گاهی خود دعا کردن خیلی بزرگتر از حاجتهای ماست چون برآوردن حاجتها در برابر قدرت مطلق پرودگار متعال، بسیار ناچیز است. با توجه به توضیحاتی که داده شد، نیایش و دعا میتوانند تاثیر بسیار مثبتی بر سلامت و بهداشت روان فرد و حتی جامعه داشته باشند. از دیدگاه بسیاری از دینپژوهان، عارفان، فیلسوفان، جامعهشناسان و روانشناسان بزرگ دنیا، دعا و عبادت در رشد معنوی انسانها جایگاه بسیار والایی دارد چون انرژی و نیرویی که از طریق دعا و نیایش به دست میآورید، در دور کردن احساسات و افکار منفی موثر هستند. به این ترتیب، میتوانید با عزمی راسخ و توکل بر نیروی لایزال الهی، بر مشکلهای خود در زندگی غلبه کنید.
● چرا دعاهایمان برآورده نمیشوند؟
در دین ما، سفارش شده است که در برخی از روزهای سال یا مناسبتها برای رفع حاجتهای خودمان و دیگران، بیشتر دعا کنیم. در آموزههای دینی، کتابهای اسلامی و قرآن، مضامین بسیار سازنده، تربیتی، اخلاقی و زیبایی در دعاهایی مانند دعای عرفه که منسوب به حضرت امام حسین(ع) در روز و صحرای عرفات است، وجود دارد. حتی امام سجاد (ع) هم در کتاب خود با نام «صحیفه سجادیه»، مبارزات، روش کار و فکر خود را از طریق دعا، مطرح کردهاند. یکی از سادهترین راههای برقراری ارتباط با خداوند، دعاست. به همین دلیل هم امام حسین (ع) میفرمایند: «دعا، سلاح مومنان است و ناتوانترین انسانها کسانی هستند که در دعا کردن ناتوانند». مولانا هم دعا را مایه استجابت حاجتها و نیازهایمان میداند. گاهی ما حاجتهایی داریم که دیر اجابت میشوند اما این به معنای بیتوجهی خداوند به خواستههای ما نیست؛ بلکه شاید نشاندهنده این باشد که اجابت خواستههای ما به صلاحمان نیست یا اصلا زمان درست اجابت آن فرا نرسیده است.
● دعای فردی بهتر است یا جمعی؟
دعا و نیایش، رابطه عاشق و معشوق است؛ کوشش از طرف عاشق و پذیرش از سوی معشوق. حالا این دعا و نیایش میتواند به صورت فردی یا جمعی انجام شود. دعاها و نیایشهای فردی را میتوان در هر لحظه و شرایطی انجام داد، اما وقتی که صحبت از جمع میکنیم، دعا شکل دیگری به خود میگیرد. شاید هدف از تاکید بر نماز جماعت و جمعه، اقامه حج یا نزدیکتر بودن دعاهای دستهجمعی به استجابت، ایجاد روحیه مشارکت و همدلی بین افراد و بالا بردن سطح سلامت اجتماعی و معنوی در میان اقشار مختلف جامعه باشد. به همین منظور، آثاری در نیایشهای دسته جمعی وجود دارد که در نیایشهای فردی کمتر به چشم میخورد. به هر ترتیب، دعا یک ارتباط معنوی است که اضطرار در آن، آدمی را به خواستههایش میرساند. نکته مهم این است که دعا و خواستن باید آگاهانه، عارفانه، عاشقانه و مخلصانه باشد. به طور حتم، افرادی که خدا را میخوانند، به او نزدیک میشوند و با او ارتباط برقرار میکنند، نباید مرتکب هر عملی بشوند. هرچه انسانها پاکتر و اعمال آنها خداییتر باشد، امکان استجابت دعاهایشان هم بیشتر میشود. مهم نیست خدا را چگونه بخوانیم. حتما همه شما داستان موسی و شبان را شنیدهاید؛ وقتی موسی خطاب به شبان از او خواست با کلام مناسبتری خدا را صدا کند، خطاب آمد که به بنده ما بگو «هیچ آدابی و ترتیبی مجو، هرچه میخواهد دل تنگت بگو»، بنابراین در عرصه ارتباط با خدا، هیچ تکلفی وجود ندارد و شما هرگاه که اراده بکنید، میتوانید با ذکر گفتن یا یاد خدا کردن، با معبود الهی ارتباط نظری، عملی یا فطری را به سادگی برقرار کنید. به طور کلی دعا یا نیایش، مغز عبادت و سلاح مومنان محسوب میشود و انجام آنها در آموزههای دینی و قرآنی ما برای رسیدن به سلامت جسمی و روانی افراد جامعه، بسیار مورد تاکید است. از منظر بروندینی هم انسان همیشه برای رسیدن به آرامش، خواستار برقراری ارتباط با یک قدرت مطلق و تکیه بر آن است که دعا و ارتباط با خدا میتواند بهترین راه رسیدن به این خواسته باشد.
دکتر سیدحسن علمالهدایی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران دولت رهبر انقلاب روز معلم معلمان نیکا شاکرمی مجلس شورای اسلامی مجلس دولت سیزدهم حجاب شهید مطهری شورای نگهبان
تهران هواشناسی زلزله معلم شهرداری تهران سیل قوه قضاییه آموزش و پرورش پلیس سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
خودرو قیمت خودرو بانک مرکزی قیمت دلار دلار ایران خودرو قیمت طلا سایپا کارگران بازار خودرو تورم قیمت
مشهد مسعود اسکویی فضای مجازی تلویزیون سریال سینمای ایران سینما دفاع مقدس موسیقی تئاتر
دانشگاه علوم پزشکی مکزیک
رژیم صهیونیستی غزه فلسطین اسرائیل آمریکا جنگ غزه روسیه چین نوار غزه حماس عربستان ترکیه
استقلال پرسپولیس سپاهان تراکتور لیگ برتر ایران باشگاه استقلال فوتبال رئال مادرید بایرن مونیخ لیگ قهرمانان اروپا لیگ برتر باشگاه پرسپولیس
اینستاگرام همراه اول دبی واکسن تبلیغات اپل ناسا گوگل وزیر ارتباطات پهپاد
کبد چرب بیماری قلبی کاهش وزن دیابت داروخانه ویتامین طول عمر بارداری