رهایی از بن بست ها

می دانید دنیا محل گذر است وآنچه در دنیا روی می دهد نقش مقدمه برای زندگی اصلی انسان را دارد, هرگز کسی در دنیا به طور کامل عذاب نشده یا پاداش ندیده است

می‌دانید دنیا محل گذر است وآنچه در دنیا روی می‌دهد نقش مقدمه برای زندگی اصلی انسان را دارد، هرگز کسی در دنیا به طور کامل عذاب نشده یا پاداش ندیده است. آنان موفق ترند که در مجال کوتاه عبور از دنیا توشه بیشتری برای زندگی حقیقی و ابدی بردارند. اما در این میدان نقش گرفتاریها (بلاهاوابتلائات) چیست؟مومن در مسیر خودسازی و تکامل با مشکل کمبود فرصت روبه‌رو است، چون زمان چند ده ساله، امکان مهیا شدن برای حیات زیبای همیشگی آخرت را نمی‌دهد. لذا خداوند ابزار میانبری برای سرعت بخشیدن به پیشرفت بنده‌اش فراهم نموده است. یکی از آنها همین گرفتاریها وابتلائات است. این سختی‌ها و گرفتاری‌ها گاهی برای پاک کردن مومن از لغزش‌ها و گناهان صغیره‌ای است که احیاناً از او سرزده و گاهی برای ترفیع مقام و بالا بردن درجات قرب است. در این زمینه به چند روایت اشاره می‌شود:

۱- رسول خدا(ص) فرمود: «پیامبران به بیشترین سختی‌ها مبتلا می‌شوند، پس از آنان مومنین هستند که به قدر ایمانشان مبتلا می‌شوند.»

۲- حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام فرمود: «اجر و پاداش بزرگ با گرفتاری‌های بزرگ همراه است. خداوند هر قومی‌را دوست بدارد، آنها را گرفتار می‌کند.»

۳- امام صادق علیه‌السلام فرمود: «محال است بر مومن چهل شب بگذرد و مشکلی برایش پیش نیاید که او را محزون نکند. این مشکلات مایه تذکر و یادآوری به اوست.» و نیز فرمود: «در بهشت درجه‌ای است که بنده به آن نمی‌رسد مگر اینکه به بیماری مبتلا شود.» امام باقر علیه‌السلام فرمود: «همان طور که مرد از اهل خود دلجویی می‌کند، خداوند هم از مومن با هدیه‌ای از گرفتاری سرکشی می‌کند و نیز او را از دنیا پرهیز می‌دهد، همانطور که طبیب، مریض را از غذا پرهیز می‌دهد.» (منبع روایات: بحارالانوار، ج ۶۷، باب ۱۲).

● طلایه‌دار صبر و اخلاق

نیمی‌از ایمان شکر و نیم دیگری صبر است. صبر در برابر آن چیزی است که خداوند به انسان آن را عطا کرده یا نکرده است.صبر در برابر مصیبت، بیماری و گرفتاری است و در مواقعی است که آرامش انسان به‌گونه‌ای سلب می‌شود. به‌عنوان مثال انسان در عافیت و سلامتی است و بر اثر بیماری این عافیت و سلامتی از او سلب می‌شود. براساس آیات قرآن کریم حضرت ایوب طلایه دار صبر بوده و ایشان یکی از طلایه داران اخلاق انسانی و عرفانی است، حضرت ایوب ۸۰ سال غرق در نعمت و بنده‌ شکرگزار خداوند بود. هنگامی‌که به ۸۰ سالگی رسید، شیطان لعین به سراغ او آمد. شیطان به خداوند متعال گفت «او را ۸۰ سال غرق نعمت کردی و او شکرگزاری کرده، بیا از او نعمت‌ها را بگیر آن موقع او را امتحان کن». لذا مشیت الهی بر این قرار گرفت که حضرت ایوب در یک دوره‌ای در چرخه سنگین بلایا، بیماری‌ها و گرفتاری‌ها قرار بگیرد تا جوهره بندگی او مشخص شود.از این مسأله مشخص می‌شود که اتفاقات و رویدادهایی که در زندگی انسان روی می‌دهد، به جهت این است که جوهره بندگی انسان مشخص شود. به گفته وی، یاوران مهدی کسانی هستند که در عرصه ایمان امتحان خود را پس داده‌اند و نمره قبولی گرفته‌اند و این امتحان یا در عرصه صبر است یا در عرصه شکر!

● نباید ایمان انسان سقوط کند

یاران حضرت ایوب هنگامی‌که دیدند مشکلات فراوانی به او رسیده گمان کردند که ایوب در خلوت مرتکب گناه شده است. گاهی از اوقات ملاحظه می‌کنیم که گاهی مشکلاتی برای برخی از افراد پدید می‌آید‌، شاید این مشکلات به جهت این است که انسان بخواهد از گناهان پاک شود و به مقام رفیع‌تر برسد، لذا نباید هرگز درخصوص افرادی که دچار مشکلات می‌شوند قضاوت ناصحیح کرد.برخی اوقات شیاطین، انسان مبتلا شده به سختی را، از مسیر ولایی، توحیدی و اهل بیتی جدا می‌کنند و به دام انواع و اقسام ترفند‌‌های شیطانی می‌اندازند. افرادی که در برابر سختی‌ها به سوی دعا نویس‌ها می‌روند، بدانند که این راه، راهی اشتباه است. خداوند هر آنچه در مسیر امامت و ولایت نیازداشته باشیم، به ما عطا کرده است. اگر گرفتار هستید، نزد امام رضاعلیه‌السلام بیایید.

● دعایی برای گرفتاری

اگر می‌خواهید مسیر بندگی تان رحمانی باشد، باید به سوی اهل بیت علیهم السلام بیایید و نه به سمت بندگی شیطان. هر فردی که برای هر گرفتاری و هر گره کوری نزد حضرت آیت‌ا... بهجت می‌آمد، ایشان ذکر حدیث کساء را سفارش می‌کردند. برخی اوقات خانواده‌‌های مذهبی امام رضا و امام حسین(ع) را رها می‌کنند و به دام شیّادان و شیطان باز‌ها می‌افتند. همچنین گروهی از افراد هستند که در گرفتاری‌ها جزع و فزع می‌کنند، ولی ایوب پیامبر این گونه نبود و با خداوند متعال بسیار زیبا سخن می‌گفت. هنگامی‌که ایوب راه‌های شیطانی را کنار زد، تمام نعمات الهی به او برگردانده شد؛ بنابراین فراسوی مصیبت‌ها، بیماری‌ها و گرفتاری‌ها امتحانات الهی است که جوهره بندگی انسان را مشخص می‌کند.

● محضر بزرگان دینی

در محضر بزرگان فرصتی است برای آموختن نکاتی که در هیچ کتابی یافت نمی‌شود و در حقیقت راه میانبری است به سوی خوبی‌ها و درستی‌ها. علامه لاهیجانی انصاری روزی از آیت‌ا... قاضی(ره) پرسیدند که در مواقع اضطرار و گرفتاری چه در امور دنیوی یا در امور اخروی و بن بست کار‌ها به چه ذکری مشغول شویم تا گشایش یابد؟ ایشان در جواب فرمودند: «پس از ۵ بار صلوات و قرائت آیة الکرسی در دل خود بدون آوردن به زبان بسیار بگو:«اللهم اجعلنی فی درعک الحصینة التی تجعل فیها من تشاء: بار پروردگارا! مرا در حصن و پناهگاه خود و در جوشن و زره محکمت قرار بده که در آن هر کس را که بخواهی قرار می‌دهی تا گشایش یابد.»

● پاسخ گرفتاری‌‌های مردم

نتیجه ذکر مداوم اشتیاق داشتن به دیدار خداوند است و ادب ذکر مداوم برآن است و نتیجه این مداومت محبت و اشتیاق انسان برای شهادت خواهد بود.توصیه بزرگان دین به ذکر آن چنان مهم است که گفته می‌شود بسیار زیاد ذکر بگویید حتی اگر طوری باشد که دیگران فکر کنند که شما ریاکار هستید. در حقیقت ذکر و یاد خداوند باید یک عادت و رویه در سبک زندگی ما باشد. حتی تسبیح گرفتن در دست نیز به‌دلیل این که مقدمه‌ای بر ذکر است ثواب دارد. اولین تسبیح تسبیحی بود که حضرت زهرا(س) از تربت حمزه سید الشهدا درست کردند و الان نیز تسبیحاتی که از تربت امام حسین(ع) درست می‌کنند به تأسی از همین عمل حضرت زهرا(س) می‌باشد.ذکر استغفار ذکری است که برای رفع هم و غم مردم بسیار تأثیرگذار خواهد بود اما باید این نکته را در نظربگیریم که ادب ذکر به دوام آن است و کسی که می‌خواهد مودبانه ذکر بگوید باید مداومت در ذکر داشته باشد. ذکر مداوم دستوری است که به ما داده شده و نتیجه آن جز اشتیاق به ملاقات نیست. باید از سر ادب به ذکر بپردازیم و نتیجه این ادب این است که آرام آرام به محبت خداوند خواهیم رسید و کسی که محبت خداوند را بچشد دوست دارد هر چه زودتر به خداوند برسد و اشتیاق دیدار او را خواهد داشت.

زهرا اجلال