راز این همه سرسپردگی نامبارک

در سیزدهمین روز حملات هوایی رژیم صهیونیستی که چند روزی است عملیات های زمینی توپخانه ای و همچنین دریایی به آن افزوده شده است بیش از ۶۰۰ فلسطینی شهید و بیش از ۳۰۰۰ هزار نفر مجروح شده اند, این در حالی است که دولت مصر برای کمک به مردم فلسطین در نوار غزه هیچ تمایلی برای بازگشایی گذرگاه رفح نشان نمی دهد

در سیزدهمین روز حملات هوایی رژیم صهیونیستی که چند روزی است عملیات های زمینی- توپخانه ای و همچنین دریایی به آن افزوده شده است بیش از ۶۰۰ فلسطینی شهید و بیش از ۳۰۰۰ هزار نفر مجروح شده اند، این در حالی است که دولت مصر برای کمک به مردم فلسطین در نوار غزه هیچ تمایلی برای بازگشایی گذرگاه رفح نشان نمی دهد.

رفح تنها گذرگاهی است که فلسطینی های نوار غزه می توانند به آن امیدوار بوده و برای تقویت و یا تغذیه خود از آن استفاده کنند، اما چرا این گذرگاه باز نمی شود.

رفح گذرگاهی خاکی است که با کشور مسلمان مثل مصر هم مرز است، اما دولت حسنی مبارک به گونه ای آن را بسته نگه داشته است که مردمی که خواهان خروج از غزه برای درمان یا کمک رسانی هستند با گلوله های نیروهای مصری مواجه می شوند.

براین اساس بسیاری از مردم مصر و دیگر کشورهای جهان دولت مصر را همدست رژیم صهیونیستی دانسته اند، این در حالی است که حسنی مبارک به خواسته خود ادامه داده و گذرگاه را بسته است.

حال پرسش این است که چرا مبارک حیثیت خود را در دست های رژیم صهیونیستی قرار داده است و برادران مسلمان و هم کیش خود را در معرض گلوله قرار می دهد.

پاسخ به این پرسش همچنین می تواند حمایت دیگر کشورهای عربی را در منطقه توجیه کرده و به سیاست های آنها تعمیم داده شود.

درواقع پی گیری چنین سیاستی از دو دلیل اصلی ریشه می گیرد: ابتدا اینکه مصر به رهبری حسنی مبارک و همچنین دیگر کشورهای عربی مسلمان در خاورمیانه از ساختار سیاسی بسته، قبیله گرایانه و دیکتاتورمنشانه ای برخوردار است و در صورت اوج گیری قدرت مقاومت و رشد گروه های مخالف، می تواند سیاست های آنها را با چالش مواجه کرده و به ناامنی سیاسی – اجتماعی کشورهای منطقه بخصوص مصر و عربستان منجر شود.

از این رو مصر و دیگر کشورهای عربی منطقه خواهان ریشه کن شدن تفکرات و اعمال گروه ها و جنبش هایی مثل حماس هستند. چنین جنبش هایی با قدرت گیری و پراکندن آن به کشورهای منطقه سران کشورهای عربی را با چالش افول قدرت مواجه می کنند، بخصوص اگر در این جنگ پیروز شوند.

بحث دوم به فراتر از مسائل گروه ها بازمی گردد و تغییر توازن قدرت منطقه ای و ظهور هژمون منطقه ای را به همراه دارد. در پی پیروزی حزب الله لبنان اگر جنبش حماس نیز به پیروزی برسد، جمهوری اسلامی ایران به دلیل حمایت از این گروه های تاثیر گذار، گام های موثر به سمت تبدیل شدن به هژمون منطقه را خواهد برداشت.

این در حالی است که در میان مجموعه کشورهای عرب در خاورمیانه ایران هم شیعه مذهب است و هم فارسی زبان و این برای اعراب منطقه بخصوص مصر و عربستان بسیار گران تمام می شود.

از بزرگ ترین دلایل تمایل اعراب منطقه به رهبری این دو کشور بزرگ، به سمت رژیم صهیونیستی و آمریکا این است که خواهان جلوگیری از چنین رخدادی در منطقه هستند.

واقعی ای که اگر رخ دهد، آنها را زیر سیطره ایرانی قرار می دهد که در حال قدرت مند کردن دکترین ام القری در جهان اسلام است.

بنابراین می توان گفت رفح می تواند دروازه ای باشد که اگر گشاده شود قدرت های دیکتاتور منطقه را متزلزل کرده و حتی مسیر عبور قدرت گیری ام القری را بازتر می کند.