معرفی تکنولوژی میکروچیپ

روشهای سنتی و قدیمی جهت شناسایی جانداران شامل پلاکهای الصاقی, خالکوبی و علامت گذاری بوده که این روشها دارای معایب بسیار زیادی بوده و در سیستم های مدیریتی و نظارتی اختلالاتی را ایجاد می نمایند

● میکروچیپ – سیستم شناسایی الکترونیکی جاندران

روشهای سنتی و قدیمی جهت شناسایی جانداران شامل پلاکهای الصاقی، خالکوبی و علامت گذاری بوده که این روشها دارای معایب بسیار زیادی بوده و در سیستم های مدیریتی و نظارتی اختلالاتی را ایجاد می نمایند.

حال با توجه به پیشرفت علوم در جهان، سیستم های نوین جایگزین روشهای قدیمی گردیده و راندمان و بهره وری نیز بهمان میزان توسعه می یابد.در دو دهه اخیر تکنولوژی میکروچیپ تحول و تغییر عظیمی را در سیستم های شناسایی ایجاد نموده و بعنوان یک اساس شناسایی مکانیزه در جهان مطرح شده است. این تکنولوژی بر اساس شناسایی توسط امواج رادیویی استوار بوده و بدون نظارت و تفسیرهای نظری و شخصی انجام می پذیرد. میکروچیپ تنها روش شناسایی دائمی و مطمئن جانداران بوده که می تواند در کوتاه ترdن زمان، جمعیت کثیری از جانداران را مورد شناسایی قرار دهد.

این سیستم شامل سه بخش مهم: میکروچیپ، دستگاه بازخوان و بانک اطلاعاتی می باشد. میکروچیپ به عنوان اصلی ترین جزء به اندازه یک دانه برنج بوده که عاری از هر گونه منبع الکتریکی می باشد. میکروچیپ در زیر پوست جاندار کاشته می شود بطوریکه این عمل کاشت نظیر واکسیناسیون بوده و بسیار ساده و بدون درد انجام می پذیرد. هر میکروچیپ دارای یک کد اختصاصی بوده که در زمان ساخت توسط اشعه لیزر طراحی می گردد.

این کدها غیر قابل تغییر و یا جایگزینی بوده و در تمام مراحل حیات جاندار به عنوان عامل دقیق شناسایی استفاده می شود. میکروچیپ در داخل محفظه شیشه ای که قابلیت تطابق با بافت زنده موجود را دارد قرار می گیرد این محفظه از ایجاد واکنش های ایمنی جاندار جلوگیری می نماید لذا میکروچیپ تا انتهای عمر جاندار در بدن بدون هیچ گونه عارضه ای باقی می ماند. دستگاه بازخوان، میکروچیپ را توسط امواج رادیویی فعال نموده و امواج برگشتی به دستگاه، کد اختصاصی میکروچیپ را تعیین می نماید. انواع دستگاههای بازخوان ثابت و قابل حمل در دسترس می باشد. کد اختصاصی میکروچیپ وارد سیستم بانک اطلاعاتی گردیده و اطلاعات جاندار از بدو تولد تا انتهای عمر آن نگهداری و ذخیره و پردازش می شود.

در سال ١٩٩٦ میلادی سازمان غذا و داروی ایالت متحده آمریکا- FDA تائیدیه استفاده از میکروچیپ قابل تزریق را در جانداران صادر کرده و در همان سال نیز سازمان USDA استاندارد اختصاصی محل کاشت میکروچیپ در هر جاندار را تعیین نمود. در سال ٢٠٠١ میلادی نیز کمیته بین المللی ثبت حیوانات پس از آزمایشات اختصاصی، تائیدیه قانونی استفاده از این سیستم را اعلام نمودند. همچنین میکروچیپ ها تحت استاندارد های جهانی ٩٠٠١ ISO طراحی و ساخته می شوند. در ایران نیز در سال ١٣٨٢ سازمان دامپزشکی کشور پس از بررسی و مطالعه این تکنولوژی، بر اساس طرح جامع آقای دکتر جلیلزاده، تائیدیه علمی و فنی را اعلام نمود.

در حال حاضر این سیستم به طور وسیعی در کشورهای مختلف جهان نظیر آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، اروپا، آسیا، استرالیا، اقیانوسیه، آفریقا و خاور میانه استفاده می شود. این روش در کلیه جانداران اعم از بزرگ و کوچک نظیر اسب، گاو، گوسفند، طیور، آبزیان، ‌حیوانات آزمایشگاهی، حیوانات خانگی، حیوانات باغ وحش و بالاخره طبیعت وحش کاربرد دارد.

● محل کاشت میکروچیپ

۱) سگ ، گربه و پستانداران کوچک

محل کاشت میکروچیپ در این نوع جانداران در ابتدای گردن ، در امتداد خط وسط و در بین دو کتف می باشد. در این مورد بایستی سر سوزن حاوی میکروچیپ را بطور کامل به زیر پوست وارد نموده و سپس عمل کاشت انجام گیرد.

با توجه به سیستم تکنولوژی ، جهت ردیابی میکروچیپ ، دستگاه بازخوان را در چهار مسیر طولی مختلف از اواسط گردن در امتداد کتف ها حرکت میدهند به طوریکه در هر سمت جانبی بدن در دو مسیر ، عمل بازخوانی صورت گیرد. در صورت عدم ردیابی به روش فوق ، دستگاه بازخوان را در چهار مسیر عرضی مختلف بر روی پشت بدن به صورت قوس ٩٠ درجه حرکت داده شود.

البته بایستی این نکته را در نظر گرفت که حرکت دستگاه بازخوان در نزدیکی بدن جاندار انجام پذیرد و یا به عبارتی در تماس با پوست و یا موی بدن باشد. همچنین در هنگام ردیابی دگمه دستگاه را همواره به سمت پائین فشار و نگهداری شود تا زمانیکه سیگنال صوتی به معنای یافتن میکروچیپ شنیده شود.

۲) اسبها

در اسبها عمل کاشت میکروچیپ در ناحیه میانی سمت چپ گردن در داخل رباط نوکالی بوده به صورتیکه ابتدا سر سوزن حاوی میکروچیپ را به طور کامل وارد ناحیه نموده و سپس عمل کاشت انجام می پذیرد.

۳) دامهای پرورشی نظیر گاو ، گاومیش ، گوسفند ، بز

عمل کاشت میکروچیپ در زیر پوست در ناحیه قسمت خارجی گوش سمت چپ انجام می گیرد.

۴) انواع گونه های مختلف پرندگان

عمل کاشت میکروچیپ در پرندگان با وزن بیش از ١/٥ کیلوگرم و یا با پاهای طویل در زیر پوست ناحیه قدامی اتصال گردن به بدن( شترمرغ ) در سمت چپ - در پرندگان کوچک با وزن کمتر از ١/٥ کیلوگرم در داخل عضله سینه ای انجام می گیرد.

۵) لاکپشتان

عمل کاشت میکروچیپ در ناحیه اتصال لاک به بدن انجام می پذیرد. در گونه های با جثه بزرگتر سر سوزن را به طور کامل وارد ناحیه مذکور می شود. در گونه های با چثه کوچکتر و بچه ها تنها با وارد کردن ٣/٤ طول سر سوزن عمل کاشت انجام می گیرد.

۶) مارها

عمل کاشت میکروچیپ داخل عضله در ناحیه گردن ، ٤-٦ سانتیمتری پشت سر انجام می گیرد. البته بایستی این نکته را در نظر گرفت که سر سوزن را به طور موازی با سطح بدن وارد نمود.

۷) مارمولک ها

عمل کاشت میکروچیپ درداخل عضله ضخیم در ابتدای دم انجام می گیرد. سر سوزن را بین دو فلس وارد می کنند.

۸) آبزیان

عمل کاشت میکروچیپ در ماهیان با طول بیش از ٣٠ سانتیمتری در ابتدای ناحیه باله قدامی و در ماهیان با طول کمتر از ٣٠ سانتیمتری در داخل محوطه شکمی انجام می پذیرد.

۹) دوزیستان

عمل کاشت میکروچیپ در ناحیه لمفاتیکی انجام می گیرد.