همنشینی تاریخ و طبیعت در قزوین

سال کهنه که به روزهای آخر می رسد و نفس هایش بی محابا به شماره می افتد, باید باور کنیم در آستانه سالی نو قرار گرفته ایم و زمین و زمان و طبیعت منتظر ما نمی مانند تا رخت نو تن کنند شتاب, رسم همیشگی این روزهای پایان سال است

سال کهنه که به روزهای آخر می‌رسد و نفس‌هایش بی‌محابا به شماره می‌افتد، باید باور کنیم در آستانه سالی نو قرار گرفته‌ایم و زمین و زمان و طبیعت منتظر ما نمی‌مانند تا رخت نو تن کنند. شتاب، رسم همیشگی این روزهای پایان سال است.

نوروز و روزهای نو بهانه‌اند برای مهربانی، برای نو شدن، برای آغازی دوباره... و زیباست در روزها و لحظه‌هایی که بوی تازگی دارند، جسم و روح را تازه کردن ودل به دقیقه‌های شاد سپردن.

اگر در مسیر تازه شدن و یافتن جاذبه‌ها گذرت به میانه‌های نقشه این خاک افتاد، قزوین، «سرزمین تاریخ و طبیعت ایران»، را باید ببینی تا همنشینی با طبیعت و تاریخ را تجربه کنی.

● بوی تاریخ

می‌توان سطرها از تاریخ و قدمت کهن سرزمین قزوین نوشت و از تمدن‌های هزاران ساله‌اش گفت که در خاک زرخیز دشت‌های بویین‌زهرا پنهان مانده است. می‌توان از آثار تاریخی‌ای نوشت که در چهار گوشه این سرزمین، خسته اما با غرور جلوه‌نمایی می‌کند.

گذرت به قزوین که افتاد، به هر نقطه که سفر کنی، ردی از تاریخ را می‌یابی. از دشت‌های بویین زهرا که به زاغه هزاران ساله و برج‌های خرقان شهره است تا حوالی انگورستان‌های تاکستان که سلیقه معماری سلجوقیان را می‌توان در «مقبره پیر» دیار مردم تات جستجو کرد. چه نیاز به نوشتن از مسجد جامع، قلعه الموت، کاخ چهلستون، عالی‌قاپو، مسجدها، مدارس تاریخی، امامزاده‌هایی که پاکان عالم در آن آرمیده‌اند و... است، وقتی دیار «مینودر» را به صدها آثار تاریخی آن ـ‌ که قزوین را در میان استان‌های نخست کشور از لحاظ ثبت این یادگارها قرار داده ـ‌ می‌شناسند و می‌دانند که هر یک خود بهانه‌ای است برای سفر دردل تاریخ.

● لمس بهار در فروردین قزوین

گرچه قدیمی‌تر‌ها می‌گویند «وصف العیش نصف العیش» است، اما چگونه می‌توان دلنشینی هوای دشت‌های قزوین و آبیک را توصیف کرد بی‌آن که در فروردین و اردیبهشت آنجا نفس تازه کنی؟

● جاذبه‌هایی که تحفه طبیعت است

قزوین طبیعت چندگانه دارد و این تنوع را از آب و هوای متنوعش به عاریه گرفته که دیدار این گونه‌گونی برای طبیعت دوستان، فرصت مغتنمی است.

دیدن چشمه‌های جوشان رودبار الموت، آبشارهای پرهیجان منصور آوج، گرمارود الموت، غارهای رازآلود قلعه کرد، ولی گشنه رود، سفیدآب، حاجت خانه آکوجان و ده‌ها نمونه دیگر بهانه‌های خوبی است برای دوستی دوباره با طبیعت، خاصه طبیعت کمتر دیده شده منطقه تارم، الموت، آبگرم و... .

اگر دل و جانت هوای تن آسایی در آبگرم کرد و پی جایی برای سلامتی بودی، چشمه‌های آب معدنی آب ترش، آب لرزان، هفت چشمه زوارک، هفت چشمه آوج، آبگرم یله گنبد و البته مجتمع آب درمانی ارشیا در آبگرم خرقان را فراموش نکن. می‌گویند آب این چشمه‌ها آب‌های معدنی‌ای است که در درمان دردهای عصبی، سیاتیک، رماتیسم و... موثر است. نمی‌توان از جاذبه‌های طبیعی گفت و از چشم‌اندازهای زیبایی که در نقاط مختلف این دیار دلربایی می‌کند، چیزی نگفت.

فشکلدره آبیک، دره سوکا در رودبار شهرستان، دربند کلج در تارم، دره کوچنان الموت، ایوان سنگی نیاق و... تنها بخشی از این جاذبه‌ها به شمار می‌روند.

● ایوان سنگی نیاق

در روستای نیاق در ۱۷ کیلومتری شمال قزوین، صخره‌ای نسبتا مرتفع قرار دارد که دو فرورفتگی مانند ایوان در دو طرف آن به طور طبیعی ایجاد شده است. در هر یک از این فرورفتگی‌ها حوضی مستطیل‌شکل حفر شده که این حوض‌ها با آب باران پر می‌شود. در بالای ایوان آثار قابل توجهی از زندگی پیشینیان ازجمله انواع سفال شکسته به دست آمده است که عظمت و اعجابش آدمی را به حیرت وا‌می‌دارد.

● منطقه گردشگری اوان

روستای اوان در رودبار الموت، منطقه بکری است که دریاچه اوان نام خود را از آن گرفته و در کنار روستاهای وربن، زواردشت و زرآباد چشم‌انداز طبیعی زیبایی را پدید آورده‌اند که علاوه بر گونه‌های درختی دست کاشت از جمله بید، چنار، سیب، آلبالو و...، حیات‌وحش منحصربه‌فردی را در دل خود دارد.

منطقه رازمیان در منطقه رودبار شهرستان (الموت غربی) که به وجود قلعه لمبسر، رودخانه نینه‌رود و شالیزارهای دره‌شاهرود شهره است و منطقه باشگل که دو بنای تاریخی و فرهنگی امامزاده هفت صندق و قزقلعه در این منطقه قرار دارد و با توجه به موقعیت خاص جغرافیایی دارای زیستگاه متفاوتی است که قسمت‌های جنوبی آن زیستگاه آهو و بقیه نقاط این تپه ماهور زیستگاه قوچ و میش است، از دیگر مناطق نمونه گردشگری دیار قزوین به شمار می‌روند.

گرچه نباید از منطقه نمونه گردشگری زیاران ـ که جاده مواصلاتی تهران ـ طالقان و قزوین ـ طالقان است، منطقه گردشگری شهر تاریخی سمیران با باغات زیتون، قلعه تاریخی سمیران، برج‌های دوگانه ساسان و دریاچه سد سفیدرود آن و منطقه گردشگری باراجین با بوستان فراموش نشدنی‌اش غافل شد که بی‌اغراق پیشنهادهای خوبی برای لذت بردن از زیبایی‌های طبیعی در روزهای نو هستند.

... و صدها آثار طبیعی و تاریخی دیگر که مجموعه کهن دیار قزوین، سرزمین «مینودر» (در بهشت)، سرزمین قلعه‌ها، شهرآب انبارها و دروازه‌ها و... را ساخته‌اند.

بهار و روزهای نو بهانه خوبی‌اند برای سفر، برای تازه شدن و کشف ناشناخته‌ها. بی‌شک، قزوین سرزمینی است که نمی‌توان از کنار فروردین و تمام روزهای سال در آن بی‌تفاوت عبور کرد.

مریم نوری