دوسویه انتخابات هشتم

اگر در این سوی كار گروه های اصلا ح طلب خود را در عرض یكدیگر می دانند و هیچ مریدی و مرادی را لا اقل در حوزه نظر معرفی نمی كنند اما در آن سوی یك رابطه طولی برقرار بوده و هست

چرخ روزگار گشت و خواهد گشت تا سال ۸۶ به پایان نزدیك شود. سالی كه اتفاقا در آخرین روزهای كاری آن یكی از مهمترین انتخابات یعنی انتخابات مجلس هشتم برگزار خواهد شد. هرچند زمان زیادی باقی مانده اما دو جریان قدرتمند حاضر در ساخت قدرت از هم اكنون خود را برای ربایش گوی موفقیت مهیا می‌كنند. چنانچه در این روزها زیاد شنیده می‌شود تلا‌ش برای وحدت نظر در میان اصلا‌ح‌طلبان از سوی افراد تاثیرگذار می‌باشد جای بسی امیدواری از این و آن به كرات شنیده می‌شود در همین موضوع ذكر چند نكته لا‌زم و ضروری به نظر می‌رسد با نگاهی به تجربه گذشته و پیكربندی جریان محافظه‌كار.

اگر در این سوی كار گروه‌های اصلا‌ح‌طلب خود را در عرض یكدیگر می‌دانند و هیچ مریدی و مرادی را لا‌اقل در حوزه نظر معرفی نمی‌كنند اما در آن سوی یك رابطه طولی برقرار بوده و هست . در همین انتخابات آذرماه سال گذشته بعد از پایان و معلوم شدن نتایج بسیاری را باور این بود كه بین جریان راست نوعی انشقاق به وجودآمده و بعدها معلوم شد این چنین نیست رسمشان. از طرفی دغدغه دو طرف متفاوت است. جمعیت اصلا‌ح‌طلب اگر نیاز به وحدت دارد برای آن است كه از چند جهت در خطر است و باید تا می‌تواند با حداقل به پیش رود و بجنگد البته با سربازان حتی ذخیره و كم حاشیه در حالی كه برای طرف مقابل این دغدغه‌ها وجود خارجی ندارد اومی‌تواند آس‌هایش را به راحتی رو كند و رد شود. با توجه به توانایی‌های دو طرف بازی كه با نیروهای نابرابر و شرایط متفاوو خضور دارند برای اصلا‌ح‌طلبان امكان گسست عرضی در برابر پرش طولی طرف مقابل چندان وجود ندارد لذا باید همه هم و غم خود را برای جلوگیری از گسست و ریزش نیرو قرار دهند.

زیرا به دلیل شرایط تقریبا برابر نیروهای اصلا‌ح‌طلب و خصلت تا حدودی دموكراتیك بازی در این جریان می‌تواند هزینه انتخابات را برای آنها افزایش شدیدی دهد. به هر حال ابزار تاثیرگذار بر عامه مردم اگر نگوییم كاملا‌ اما به فراوانی در اختیار جریان مقابل است. دست‌ها تهی است و خود اصلا‌ح‌طلبان می‌دانند امكان ریزش نیروها در عبور از سد محكم شورای نگهبان آن هم از شناخته شده‌هاشان بسیار است اما باید با همین شرایط امیدوار بود و حركت كرد. به نظر می‌رسد حال كه قرار است وارد بازی شوند باید در لا‌یه‌های مختلف كاندیداها افراد كمتر شناخته شده اما قوی را قرار دهند تا برخورد با همه آنها نه امكان‌پذیر و نه كم هزینه باشد. باید توجه داشت كه دیدگاه محافظه‌كاران از هر نسخ و گروه كه باشند تفاوت چندانی با هم ندارد و در اصل یكی است حال چه ادبیات احمدی‌نژادی باشد و یا ادبیات بادامچیان . مهم آن است كه اصلا‌ح‌طلبان كمتر امكان حضور قوی داشته باشند پس یك دوست نامهربان بهتر از یك مخالف معترض است.آنچه كه در این شرایط می‌بایست انجام شود كمتر شدن فاصله بین خود و بین نیروهایی است كه قرار است به عنوان خط مقدم كاندیدایی با دیگر افراد كه از فیلتر رد می‌شوند باشند. از طرفی همانطور كه در مورد شوراها بعمل آمد و در آن در اكثر شهرها به جز شهرهای بزرگ اكثریت با اصلا‌ح‌طلبان بود و این به دلیل حساسیت كمتر نسبت به شهرستان‌های متوسط و كوچك است باید عمل شود. توافق همه جانبه گروه‌های اصلا‌ح‌طلب بر سر كاندیداها به دلیل برخورداری از عقبه قوی خبری و جناحی از دو سو با مزیت همراه است.

به طوری كه می‌تواند از سویی وزن آنها را در چانه‌زنی با شورای نگهبان و رد شدن از فیلتر به میزان زیاد بالا‌ ببرد. از سویی دیگر وحدت اصلا‌ح‌طلبانه رای دهندگان ایرانی را تشویق خواهدكرد كه با تمایل بیشتری به سوی صندوق‌های رای بروند. جناح مقابل علا‌وه بر آرای سنتی پشتوانه آرای ویژه را نیز دارد كه می‌تواند در عدم حضور مردم به مانند گذشته آنها را به سر منزل مقصود رساند. اما برای اصلا‌ح‌طلبان هیچ چاره‌ای جز آشتی دادن مردم با آرا برای رسیدن به مقصود وجود ندارد. پس بهتر آن است تا آنجا كه امكان دارد راهكارهایی را طراحی و اجرا كنند كه مردم محور و جاذب آرا باشد.راهی برای آنان نیست جز توافق همه جانبه داخلی و حكت به سمت حذف و یا ضعیف كردن موانع جدی پیش‌رو كه كاری است سخت اما شیرین.

جواد سوری