شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
هارالد شوماخر
در میان بازیکنان تیم ملی آلمان، چهره هایی بوده اند که جایگاهی ویژه در فوتبال جهان و به ویژه در خود این کشور دارند. در مجموعه زیر چهره های برجسته فوتبال آلمان طی نیم قرن گذشته معرفی شده اند.
ـ هارالد شوماخر، دروازه بان بی باک تیم ملی فوتبال آلمان
هارالد شوماخر در جریان فعالیت ورزشی تقریباً ۲ دهه ای خود، به جایگاه یکی از بهترین دروازه بانان فوتبال آلمان و جهان دست یافت. تیم کلن در دهه ۶۰ دروازه بانی داشت به نام «تونی شوماخر». به یاد همین بازیکن بود که در کلن هارالد شوماخر را نیز «تونی» می نامیدند. در کتابی که در سال ۲۰۰۰ در رابطه با تاریخچه تیم فوتبال کلن آلمان انتشار یافت، درباره هارالد شوماخر دروازه بان فراموش نشدنی این باشگاه و تیم ملی فوتبال آلمان در دهه ۸۰ میلادی آمده است: «آمیزه ای از کارایی و درخشش، بی باکی و فرهمندی تحریک آمیز، هارالد شوماخر را به یکی از تاثیرگذارترین پدیده های فوتبال کلن و آلمان تبدیل می کند». هارالد شوماخر در تاریخ ۶ مارس ۱۹۵۴ در شهر کوچک دورن واقع در ایالت نوردراین وستفالن آلمان چشم به جهان گشود. او در ۸ سالگی ورزش فوتبال را آغاز کرد. پس از آنکه در پست های گوناگون به خدمت گرفته شد، سرانجام با تشخیص مربی درون دروازه قرار گرفت. خود او بعدها اعتراف کرده بود که: «دروازه بانی تنها پستی بود که به آن علاقه داشتم، زیرا من اهل دویدن نبودم». شوماخر توانست درون دروازه توانایی های ورزشی خود را بروز دهد. وی به سرعت پله های رشد و تعالی را پیمود و از طریق مسابقات منطقه ای و سپس ایالتی جوانان، به تیم ملی فوتبال جوانان آلمان راه یافت. در آنجا البته دروازه بان ذخیره بود. باشگاه فوتبال کلن از همان موقع در پی او بود و سرانجام در سال ۱۹۷۲ این بازیکن با استعداد را در سن ۱۸ سالگی به صفوف خود جلب کرد. در آن سال ها، در حالی که شوماخر دروازه بانی گمنام بود و بیشتر اوقات را روی نیمکت ذخیره ها می گذراند، آلمان عصر طلایی فوتبال خود را تجربه می کرد اما یک حادثه، فرصتی تاریخی در اختیار شوماخر قرار داد و او نیز از این فرصت به بهترین نحوی استفاده کرد. آسیب دیدگی شدید دروازه بان اصلی تیم کلن باعث شد که شوماخر به عنوان دروازه بان شماره یک درون دروازه قرار گیرد.او به سرعت توانست با بی باکی فراوان، پرش های حیرت انگیز و واکنش های به موقع، جای خود را درون دروازه تثبیت کند. درخشش شوماخر در بازی های لیگ برتر فوتبال آلمان (بوندس لیگا) به گونه ای بود که او در سن ۲۵ سالگی به تیم ملی فوتبال آلمان فراخوانده شد. در آن زمان دروازه بان شماره یک و بی چون و چرای تیم ملی آلمان سپ مایر بود که الگوی شوماخر نیز به شمار می رفت اما باز هم حادثه ای دیگر باعث شد که شوماخر به دروازه بان شماره یک تیم ملی تبدیل شود. مایر در یک سانحه رانندگی به شدت مصدوم شد و به ناچار با فعالیت در میدان های ورزشی وداع کرد. به این ترتیب راه برای افتخارات ملی شوماخر گشوده شد. شوماخر در سال ۱۹۸۰ به نخستین افتخار بزرگ خود دست یافت و با تیم ملی فوتبال آلمان قهرمان اروپا شد. پس از آن اما برای ۲ دوره پی درپی یعنی در سال های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ تیم ملی فوتبال آلمان در بازی های نهایی جام جهانی فوتبال در مقابل تیم های ایتالیا و آرژانتین ناکام شد و شوماخر در حسرت قهرمانی جهان باقی ماند. شوماخر در مقایسه تیم ملی فوتبال آلمان سال ۱۹۸۲ با ۱۹۸۶ و یادآوری خاطرات آن سال ها می گوید: «هر ۲ تیم خیلی خوب بودند. تیم سال ۱۹۸۶ از نظر بازیکنان فردی با داشتن مهره هایی چون رومنیگه و ماتئوس بهتر بود اما متأسفانه در مقابل آرژانتین هم باختیم و با وجود تلاش زیاد نتوانستیم بازی را به وقت اضافی بکشانیم، چون بیشتر با احساس خود بازی می کردیم تا با عقلمان. در هر صورت ۲ بار در بازی نهایی در مقابل بهترین تیم های جهان شکست خوردیم. هنوز هم برای من یادآوری آن خاطرات جالب است». جام جهانی سال ۱۹۸۲ در اسپانیا، همزمان یکی از نقطه های تاریک دوره فعالیت ورزشی شوماخر بود. در دیدار نیمه نهایی این مسابقات که آلمان در مقابل فرانسه قرار گرفته بود، خطای بسیار خشن شوماخر بر روی باتیستان بازیکن فرانسوی در محوطه جریمه، به آسیب دیدگی شدید این بازیکن منجر گردید و وی چند ماه در بیمارستان بستری بود. شوماخر پس از بازی در صدد توجیه خطای خود برآمد و از همین رو در سراسر محافل ورزشی اروپا مورد انتقاد شدید قرار گرفت. شوماخر برای رهایی از این رسوایی ورزشی و یافتن دوباره چهره ای مقبول، نیازمند ۲ سال تلاش مداوم بود. وی توانست با بازی های خوب و رفتار ورزشی مناسب، آن رویداد تلخ را جبران کند. در سال های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۶ عنوان بهترین بازیکن فوتبال سال آلمان را از آن خود کرد. شوماخر خیال داشت فعالیت ورزشی خود را به عنوان دروازه بان تیم ملی تا مسابقات جام ملت های اروپا در سال ۱۹۸۸ ادامه دهد اما انتشار کتاب خاطرات او تحت عنوان «سوت آغاز بازی» این نقشه را برهم زد. وی در آن کتاب، مسائل خصوصی بازیکنان تیم ملی را که در اردوها شاهد آن بود مطرح و سیمای برخی از بازیکنان را در افکار عمومی لکه دار کرد. همین امر باعث شد که او را دیگر به تیم ملی آلمان دعوت نکنند. پس از آن شوماخر برای ۳ سال به ترکیه رفت و برای تیم فنرباغچه استانبول بازی کرد. وی در آنجا هم موفق بود. شوماخر در سال ۱۹۹۱ به آلمان بازگشت و در آخرین سال حضور در میدان، محافظت از دروازه بایرن مونیخ را بر عهده داشت. وی سال ۱۹۹۲ کفش های خود را به دیوار آویخت.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
امیرعبداللهیان دولت چین سیستان و بلوچستان حسین امیرعبداللهیان جنگ انتخابات مجلس شورای اسلامی عراق دولت سیزدهم رسانه حجاب
سیل تهران هواشناسی شهرداری تهران بارندگی باران سازمان هواشناسی فضای مجازی آتش سوزی یسنا هلال احمر آموزش و پرورش
ایران بانک مرکزی دلار قیمت خودرو قیمت دلار مسکن قیمت طلا تورم ارز بازار خودرو حقوق بازنشستگان ایران خودرو
صدا و سیما مسعود اسکویی تلویزیون دفاع مقدس بی بی سی موسیقی مهران غفوریان صداوسیما ساواک سریال سینمای ایران تبلیغات
رژیم صهیونیستی فلسطین جنگ غزه اسرائیل حماس روسیه آمریکا ترکیه انگلیس اوکراین نوار غزه ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان لیگ برتر رئال مادرید باشگاه استقلال جواد نکونام بازی علی خطیر باشگاه پرسپولیس بایرن مونیخ
هوش مصنوعی اینستاگرام خواب آیفون دیابت اپل ناسا عکاسی موبایل گوگل تلفن همراه
سلامت طب سنتی کبد چرب فشار خون گرما