ورزشکاران هم در معرض ابتلا به بیماری قلبی هستند

متخصصان قلب با بیماران متعددی مواجهند که برخی از آنها از قضا ورزشکارانی هستند که سابقه طولانی ورزش دارند. وقتی به این بیماران اطلاع داده می شود که مبتلا به بیماری قلبی اند …

متخصصان قلب با بیماران متعددی مواجهند که برخی از آنها از قضا ورزشکارانی هستند که سابقه طولانی ورزش دارند. وقتی به این بیماران اطلاع داده می شود که مبتلا به بیماری قلبی اند معمولاً این جملات شنیده می شود؛ «من مرتب ورزش می کردم»، «من روزانه چندین کیلومتر پیاده روی می کنم»، «من هفته یی سه بار کوه می روم»، «من عضو تیم فوتبال اداره ام» و... و متعجبانه می پرسند چرا باید به بیماری قلبی مبتلا شوم؟

ورزش و فعالیت های جسمی مستمر امری مفرح و نشاط آور است. ورزش اثرات مفید متعددی بر کارکرد اندام های داخلی از جمله قلب دارد. ورزش همچنین اثرات مفیدی در کنترل فشارخون و کاهش قند و چربی های مضر خون دارد. اعتماد به نفس در ورزشکاران بیشتر است، آنان به سلامتی خود اهمیت بیشتری می دهند، از جمله کمتر سیگار می کشند و الکل مصرف می کنند، رژیم غذایی سالم تری در پیش می گیرند و کمتر به دلیل بی تحرکی چاق می شوند ولی باید دانست که این اثرات بیشتر در نوعی ورزش هاست که به آن اصطلاحاً ورزش های ایزوتونیک یا پویا گفته می شود (مانند پیاده روی، دو، شنا و ورزش های توپی) و در ورزش های ایزومتریک یا ایستا (مانند وزنه برداری و ورزش های مقاومتی) دیده نمی شود و ثانیاً حتی انجام مرتب ورزش های پویا نیز به هیچ وجه ورزشکار را در برابر بیماری های عروق خون رسان به قلب بیمه نمی کند. بیماری عروق خون رسان قلب بیماری چندعاملی است که انجام ورزش های منظم پویا فقط روی برخی از این عوامل اثری نسبی دارد. به علاوه برخی از مرگ های قلبی غیرعروقی فقط در ورزشکاران و به خصوص هنگام انجام ورزش های رقابتی روی می دهد و ورزشکاران باید علاوه بر فعالیت مرتب جسمی مراقب عوامل قابل اصلاح ابتلا به بیماری عروقی قلب مانند فشارخون، قند، چربی های مضر خون و عدم مصرف سیگار باشند.

دکتر امید هاشمی فرد

فوق تخصص بیماری های قلب و عروق