گردشگری ورزشی

امروزه صنعت گردشگری پس از صنایع نفت، مواد شیمیایی و خودروسازی در زمره ۴ صنعت برتر درآمدزای دنیا قرار گرفته است و با توجه به سیر صعودی توسعه ارتباطات جهانی، این صنعت از زمینه …

امروزه صنعت گردشگری پس از صنایع نفت، مواد شیمیایی و خودروسازی در زمره ۴ صنعت برتر درآمدزای دنیا قرار گرفته است و با توجه به سیر صعودی توسعه ارتباطات جهانی، این صنعت از زمینه مساعدی برای پیشرفت هر چه بیشتر برخوردار است. یکی از انواع توریسم که بسیار مورد علاقه و استفاده مردم دنیا واقع شده و طی سال‌های اخیر بین شاخه‌های مختلف گردشگری از بیشترین رشد برخوردار بوده است، توریسم ورزشی است.

در یک تعریف کلی مشارکت در حرکت‌های مختلف ورزشی فعال و غیرفعال و سازماندهی عوامل اقتصادی ـ تجاری از کشور مبدا به کشور مقصد و سفرهای پیش آمده در این میان را توریسم ورزشی می‌نامند. همچنین توریست ورزشی به شخصی گفته می‌شود که توسط یک تور ورزشی به عنوان تماشاچی از رشته ورزشی دلخواه خود در مسابقاتی نظیر بازی‌های آسیایی، جهانی و بازی‌های المپیک بازدید می‌کند یا این‌که تمایل دارد در رویدادهای ورزشی مشارکت داشته باشد.

برگزاری انواع مسابقات جهانی، ملی و منطقه‌ای همواره می‌تواند انگیزه‌ای قوی برای حضور و شرکت مردم در محل برگزاری مسابقات باشد. المپیک و جام جهانی فوتبال نمونه‌هایی از این رخداد‌های عظیم ورزشی هستند که باعث ورود سیل عظیم گردشگران و عاشقان ورزش به کشور محل برگزاری مسابقات می‌شوند. جاذبه‌هایی که می‌توان در جهانگردی ورزشی به آن اشاره کرد عبارتند از: اماکن ورزشی مانند استادیوم‌ها و میدان‌های مسابقه و موزه‌های ورزشی، پارک‌های ورزشی مانند پارک‌های آبی، اسکی روی آب و همچنین خرید از فروشگاه‌ها و مغازه‌های ورزشی.

امروزه تلاش مسوولان و برنامه‌ریزان ورزشی برای تخصصی کردن رشته‌ها و بومی‌سازی آنهاست، به نحوی که برخی کشور‌ها با توجه به استعداد‌ها و پتانسیل‌های موجود در کشور خود اقدام به ایجاد مراکز ورزشی با محوریت یک یا چند رشته ورزشی خاص می‌کنند، مثل کشور کره که اقدام به برگزاری مسابقات ویژه در ورزش‌های رزمی خصوصا تکواندو کرده و از این راه هر ساله در آمد سرشاری را نصیب کشور خود می‌کند یا کشور‌هایی که به لحاظ شرایط اقلیمی مناسب ورزش‌های زمستانی نظیر اسکی، هاکی و نظایر آنها هستند با ایجاد تاسیات زیربنایی جهت راه‌اندازی فعالیت‌های جهانگردی ورزشی توانسته‌اند، قسمت عمده‌ای از درآمد سرانه ملی خود را از این طریق تامین کنند؛ نظیر سویس و اتریش. واقعیت این است که گردشگری ورزشی تنها به خاطر رویدادهای ورزشی صورت نمی‌گیرد، بلکه محور‌های مهمی در توسعه پایدار گردشگری مطرح است که باید مورد توجه قرار گیرد. مختصات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و حتی ویژگی‌های طبیعی یک کشور می‌تواند در توسعه یا عدم توسعه گردشگری یک منطقه موثر باشد. ما باید پتانسیل‌های هر منطقه را شناخته و براساس مهم‌ترین و غنی‌ترین محورها سیاستگذاری کنیم.

توریسم ورزشی در ایران نیز صنعتی نوپا بوده و با توجه به کم بودن امکانات و تاسیسات مناسب ورزشی هنوز از جایگاه خوبی برخوردار نیست و توسعه آن مستلزم ساخت استادیوم‌ها و سالن‌های ورزشی استاندارد و نیز سایر زیرساخت‌های لازم است، اما در عین حال وجود جاذبه‌های بی‌نظیر طبیعی و تاریخی و نیز آب و هوای ۴ فصلی که در هر زمانی در کشورمان وجود دارد، پتانسیل خوبی را برای توسعه توریسم ورزشی ایران فراهم آورده است.

وحید چوپانکاره