بیماردزدی در شهرستان‌ها نگران‌کننده است

پدیده بیمار دزدی که امروزه در نظام درمانی کشور ریشه دوانیده است، مانند بسیاری از چالش‌های دیگر در این عرصه همچون زیرمیزی گرفتن در برخی از بیمارستان‌های دولتی ناشی از مشکلات …

پدیده بیمار دزدی که امروزه در نظام درمانی کشور ریشه دوانیده است، مانند بسیاری از چالش‌های دیگر در این عرصه همچون زیرمیزی گرفتن در برخی از بیمارستان‌های دولتی ناشی از مشکلات عدیده نظام بهداشت و درمان کشور است که رفع آنها مستلزم اقدامات و سیاست‌گذاری‌های بنیادین در این عرصه است. «بیمار دزدی» مدت‌ها است که به چالشی نگران‌کننده در سیستم درمانی کشور تبدیل شده است به طوری که در جریان این پدیده بیمار به جای انتقال به بیمارستان اولیه ناگهان سر از بیمارستان دیگر در می‌آورد...

متاسفانه در غالب موارد نیز این پدیده گریبان‌گیر اقشاری از جامعه می‌شود که در پرداخت هزینه‌های درمانی دچار مشکل هستند و توانایی لازم برای پرداخت هزینه‌های درمانی منظور شده در مراکز درمانی خصوصی را ندارند و ناخواسته در چنین دامی‌ گرفتار می‌شوند چرا که افراد متمکن اغلب خود پیش از آنکه به قولی به واسطه دلالان در بین راه دزدیده شوند با بیمارستان خاصی طرف مذاکره قرار می‌گیرند و مستقیما بیمار خود را به آنجا انتقال می‌دهند.

وزارت بهداشت تاکنون چند برنامه ویژه برای کنترل این پدیده شوم در نظر گرفته است که با وجود اجرایی شدن متاسفانه این ستاد به حدی ناکارآمد و غیر فعال عمل کرده است که نه تنها قدرت جوابگویی لازم را ندارد بلکه وجود آن اصلا در نظام درمانی کشور احساس نمی‌شود. فلسفه وجودی چنین ستادی این بود که ضمن اشراف کامل بر تمامی ‌بیمارستان‌های سطح استان و مانیتوریگ آنها، این پایش را داشته باشد که اگر بیماری نیاز به تخت آی‌سی‌یو و سی‌سی‌یو و یا سایر خدمات پیشرفته پزشکی را داشت بتواند با هماهنگی این ستاد به یک بیمارستان دولتی در سطحی مناسب ارجاع شود اما این ستاد عملا این کارآمدی را ندارد و اگر در همین لحظه حادثه‌ای اتفاق بیفتد و یا بیماری به تخت بستری نیاز داشته باشد این ستاد نمی‌تواند سرویس‌دهی و پاسخ‌دهی موثری داشته باشد. بر اساس گزارش‌های غیررسمی ‌بعضاً برخی از رانندگان آمبولانس‌ها به واسطه تبانی صورت گرفته از سوی برخی بیمارستان‌های خصوصی حتی پیش از تحویل بیمار و بستری شدن بیمار پورسانت ویژه‌ای از مسوولان بیمارستان دریافت می‌کنند.

در این جریان هر چند بحث وجود مافیا و هماهنگی امری بعید به نظر می‌رسد اما به طور قطع وجود مشکلاتی مانند نبود نظارت موثر بر سیستم نقل و انتقال بیمار، ناکارآمدی بیمارستان‌های دولتی، بی‌انگیزگی کادر درمانی در بیمارستان‌های دولتی به دلیل تعرفه‌های ناعادلانه خدمات درمانی خود به خود فراهم‌کننده بستری برای رشد پدیده بیمار دزدی است چرا که در غالب موارد با ایجاد واهمه و نگرانی در دل همراهان بیمار، خانواده بیمار را خام کرده و آنها را در بین راه به مسیر دیگری سوق می‌دهند و همراهان بیماران نیز اگر نسبت به این مساله آگاهی کافی را نداشته باشند به راحتی با توجه به شرایط اورژانسی و روحی و روانی حاضر خواهند شد تمام زندگی خود را بفروشند و برای سلامت عزیز خود خرج کنند.

البته مجلس مدت‌هاست که نسبت به وجود چنین مسایلی در نظام بهداشت و درمان کشور حساس شده است اما با نگاه عمیق به مساله در صدد است تا با ریشه‌ها برخورد کند و با نگاهی کلان به چنین مسایلی بروز چنین چالش‌هایی را از طریق قانون‌گذاری و تخصیص اعتبار لازم از ریشه بخشکاند.

دکتر انوشیروان محسنی بندپی - نایب رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هشتم