سالن ها برای که روشن می شوند

نگاهی به وضعیت رقت بار سالن های سینما

علیرغم تاکید جریان پرنفوذ دولت برمسایل فرهنگی، می‌بینیم که این تاکیدات هم به مانند بسیاری از وعده‌های دیگر دولت، درحد شعار باقی مانده است؛ قصه پرغصه سینمای شهرستان ها، شاهدی براین مدعاست. این در حالیست که از آغازفعالیت دولت دهم، رئیس و دست‌اندرکاران آن بررویکرد و توجه ویژه به فرهنگ و هنر تأکید داشته و دارند و فقط در بودجه دو سال بالغ بر، ۳۵۰۰ میلیارد تومان برای فرهنگ و هنر تعیین شد، اما همچنان مشکلات عدیده این عرصه مشهود است و با یک بررسی اجمالی، می‌توان گفت که هیچ ردی از تأثیرات افزایش رویکرد و نیز بودجه فرهنگ و هنر در مهمترین عرصه کشور محسوس نبوده و حاکی از استمرار مظلومیت فرهنگ و هنر است، چرا که در اغلب حوزه‌های زیرمجموعه فرهنگ و هنر همچون سینما، همچنان مشکلات بسیاری هست.

از ۸۷۰ شهر ایران، تنها ۸۰ شهر سینما دارند! و این در حالیست که حداقل به هفتصد سینما در سراسر کشور نیاز داریم و تا سه هزارسالن نداشته باشیم نمی توانیم به استانداردها نزدیک شویم. محمدرضا جعفری جلوه معاونت وقت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۸۸ گفته بود: برنامه ما در چهار سال آتی، افزایش تعداد سالن های نمایش از ۳۵۰ سالن به ۷۰۰ سالن است؛ اما تا پایان سال ۱۳۹۰، این وعده دولت هم به ماندن درحافظه سایت‌ها و روزنامه ها اکتفا کرده است. ایران کشوری با جمعیت ۷۴ میلیون نفر و ۲۷۰ سینما که به ازای هر۲۷۴۰۷۴ ایرانی یک سالن سینما موجود است. برای کشور ما با این حضور پر رنگ در سینماهای جهان و ادعاهای پرشمار مسئولان فرهنگی اش ، این رتبه تاسف‌ بار نیست؟ این در حالیست که درامارات عربی متحده با جمعیت ۵ میلیون نفر و ۲۳۶ سینما، به ازای ۲۱۱۸۶ اماراتی یک سالن سینما موجود است. در تایوان با جمعیت ۲۳ میلیون نفر و ۵۶۵ سینما، به ازای هر ۴۰۷۰۷ تایوانی یک سالن سینما موجود است. در ترکیه با جمعیتی معادل ۷۰ میلیون نفر دارای ۱۵۷۵ سالن سینما، به ازای هر ۴۴۴۴۴ ترکی یک سالن سینما موجود است. ایرلند کشوری با جمعیت ۵ میلیون نفر و ۴۴۲ سینما، به ازای هر ۱۱۳۱۲ ایرلندی یک سالن سینما موجود است. مکزیک هم با جمعیتی معادل ۱۰۷ میلیون نفر دارای ۴۴۸۰ سالن سینما، به ازای هر ۲۳۸۸۳ مکزیکی یک سالن سینما موجود است. و اینها همه کشورهای با بودجه و امکانات فرهنگی در سطح ایران و کمتر از آن هستند چرا که در کشورهای آمریکا و کانادا ۴۱۸۶۱ سالن سینما وجود دارد که از این میزان آمریکا ۳۹۰۲۸ سالن سینما و کانادا ۲۸۳۳ سینما به ازای هر ۷۸۶۶ نفر آمریکایی یک سالن سینما موجود می‌باشد (جمعیت آمریکا ۳۰۷ میلیون نفر است) و به ازای هر ۱۲۰۰۰ نفر کانادایی یک سالن سینما موجود است (جمعیت کانادا ۳۴ میلیون نفر است).

البته در مدت شش سال گذشته، تعداد ۱۶ مجموعه سینمایی جدید به چرخه سینماهای کشور اضافه شده است، با ذکر این نکته که تعداد زیادی از این سینماها توسط شهرداری‌ها یا بخش خصوصی ساخته شده‌ است.

مجموعه‌های سینمایی اریکه ایرانیان (تهران/ ۲۳۰۰ صندلی)، بهمن(قزوین/ ۲۶۰ صندلی)، راگا (تهران/ ۷۰۰ صندلی)، ونوس (قم/ ۲۵۰ صندلی)، سپهر(شهریار/ ۲۰۰ صندلی)، سپهر(کرج/ ۴۵۰ صندلی)، تک صفائیه (یزد/ ۱۲۰۰ صندلی)، پردیس ملت(تهران/ ۸۰۰ صندلی)، فردیس(کرج/ ۴۵۰ صندلی)، پردیس تماشا(تهران/ ۷۵۰ صندلی)، ستاره شهر(بندرعباس/ ۲۵۰ صندلی)، پردیس زندگی(تهران/ ۱۰۰۰ صندلی)، اشراق(زاهدان/ ۲۱۶ صندلی)،جوان(داراب/ ۲۵۰ صندلی)، کیان (تهران/۸۰۰ صندلی)، سوره (اصفهان /۳۰۰ صندلی)، ۱۶ سینمایی هستند که در طول این مدت به مجموع سینماهای کشور اضافه شده‌ اند.

همچنین در طول شش سال گذشته، تنها ۱۲ مجموعه سینمایی بازسازی و به تعداد سالن‌های آن‌ها اضافه شده است، به طور کلی ۱۴ سالن سینمایی جدید در مجموعه‌های مورد بازسازی، راه‌ اندازی شده است.سینماهای جمهوری(تهران / یک سالن)، کارون(تهران / یک سالن)، تماشا(الیگودرز/ یک سالن)، شهر تماشا )کرمان / یک سالن)، پایتخت (تهران / یک سالن)، حافظ ۲(تهران / یک سالن)، فرهنگ (کبودر آهنگ / یک سالن)، جوان ۱(تهران / یک سالن)، قدس(اصفهان / یک سالن)، ماندانا(تهران / دو سالن)، استقلال(لرستان/ یک سالن)، شکوفه (تهران‌/ دو سالن)‌، سینماهایی هستند که سالن‌هایشان پس از بازسازی کلی، افزایش یافته است.

وضعیت نامطلوب سالن‌های سینما در خارج از تهران، کار را به‌جایی رسانده که سینماداران بدون تغییر کاربری از این مکان‌های تا دیروز فرهنگی، هرنوع استفاده تجاری که امکانش را داشته باشند، انجام می‌دهند؛ حتی کار به جایی رسیده که در برخی از شهرهای کوچک از سالن سینما برای برگزاری مراسم عروسی استفاده می‌شود، برخی هم سینماهایشان را به انبار کالا بدل کرده‌اند؛ این وضعیت سالن‌های متروکه است. ولی سینماهای فعال هم اغلب شرایط مطلوبی ندارند، به همین دلیل است که با وجود برتری عددی سینماهای شهرستان‌ها به نسبت تهران، از ابتدای سال ۹۰تنها یک فیلم در دیگر شهرها بیشتر از پایتخت فروخته است. بیش از ۳۰۰سالن فعال در کشور وجود دارد که در این میان سهم تهران ۴۴سینماست؛ یعنی کمتر از یک ششم سینماهای فعال در پایتخت واقع شده ‌اند ولی وقتی به آمار فروش فیلم‌ها مراجعه می‌کنیم، می‌بینیم فیلمی که در تهران ۹۰۰ میلیون‌تومان درگیشه فروش داشته، در شهرستان‌ها به زحمت به یک سوم این مبلغ دست یافته است؛ آماری که نشان از وضعیت بحرانی سینماهای شهرستان‌ها دارد.وضعیت سالن‌ها در شهرستان‌ها به هیچ وجه مناسب نیست. در حال حاضر نهایتا ۵۰ سالن سینمای با کیفیت متوسط به بالا در شهرستان‌ها داریم، درحالی‌که برای اکران مناسب در شهرستان‌ها به هزار سالن نیاز است. در غرب کشور تنها ۴ سالن مناسب وجود دارد و سایر سالن‌ها یا کاملا از بین رفته‌ و یا از کار افتاده هستند.

سینما کیهان درود به عنوان تنها مرکز نمایش فیلم سینمایی در شهرستان های شرقی لرستان با بیش از ۵۰ سال سابقه فعالیت و نمایش فیلم در منطقه، به دلیل مشکلات مالی به طور رسمی تعطیل شد.در شهر بم که پس از زلزله بیش از ۷۲۰ میلیارد تومان در بخش عمران شهری و احداث ساختمان‌های دولتی وعمومی آن هزینه شده است ، هنوز زمین خالی سینمایش ، خالی از حتی یک عدد آجر است.شهر اصفهان با مردمانی فرهنگی و مدیرانی که داعیه فرهنگی زیادی دارند و با ۱/۵۸۳/۶۰۹ نفرجمعیت،هفت سینما با ۸ سالن نمایش دارد.

نویسنده : آرین مهرپور