جمعه, ۲۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 10 May, 2024
مجله ویستا

عکاسان بزرگ قرن بیستم(2): ویجی



      عکاسان بزرگ قرن بیستم(2): ویجی
گروه بین المللی و ترجمه

عکاس آمریکایی اتریشی تبار
1899-1968
ویجی(WeeGee) نام مستعار یکی از معروفترین عکاسان خبری و مستند قرن بیستم است. نام واقعی او یوشر فلیگ (Usher Fellig)  و از تبار اتریشی بود. خانواده او، یهودی بودند و با اوج گرفتن یهودستیزی در اوایل قرن بیستم، هنگامی که ویجی هنوز کودک بود، به آمریکا مهاجرت کردند و در نیویورک ساکن شدند. و همین شهر نیویورک و به ویژه نیویورک شبانه بود که موضوع اصلی عکس های ویجی را به او می داد. ویجی  به دلیل فقر و برای فرار از محدودیت های خانواده بسیار مذهبی خود(پدر او یک خاخام بود) بسیار زود مدرسه را رها کرد و بر حسب اتفاق  وآشنایی با یک عکاس دوره گرد بعد از مشغول شدن به چندین حرفه مختلف به عکاسی روی آورد. او از سال 1918 توانست در یک آژانس خبری به کار مشغول شود و از این زمان به یک عکاس حرفه ای تبدیل شد و از سال 1935 توانست به عنوان  یک عکاس مستقل به کار خود ادامه دهد. ویچی یکی از نخستین عکاسانی بود که  عکاسی مطبوعاتی در آمریکا را رونق بخشید و توانست میان عکس مستند و عکس خبری پیوندی برقرار کند که در محوریت زیباشناسانه قرار داشته باشد. نیویورک، با تضاد ها و تنوع بی پایان خود، با فقر و ثروت، با حوادث و جنایات و حوادث بی پایان و زندگی شبانه سرشار خود، بهترین موضوع ها را به ویچی برای کارش ارائه می داد. کاری که در یک عکاسی سیاه و سفید به اوج هنری خود می رسید و در بسیاری موارد  انسان را به یاد معادلی برای اکسپرسیونیسم در نقاشی و سینمای  آلمان بین دو جنگ می اندازد. در عکس های ویجی ، خشونت، خون، مرگ، شادی،  بی سامانی، خوشی و بی بند و باری، با عنصر «حادثه» پیوند خورده اند و تصاویری شاعرانه به وجود می آورند که بسیار فراتر از  عکاسی خبری رایج در آن دوره آمریکا می رود.  معروف است که ویجی شب هایش را در خیابان ها و در میان مردمان آواره، خوش گذران ها و کلانتری های می گذراند و صبح با حلقه های فیلم به سراغ ظهور و فروش آن عکس ها می رفت. ویچی را شاید بتوان  به نوعی یکی از نخستین عکاسان مستند شهری دانست که به معنای امروزی واژه «مشاهده مشارکتی» انجام می داد. انگشت اتهام به سوی او زمانی بلند می شد که منتقدانش وی را به دنبال  کسب درآمد از  بدبختی ها و نابسامانی های زندگی روزمره مردمان اعلام می کردند. بهر رو ویجی هم به دلیل کیفیت کارهایش ، هم به دلیل شهری بودن و مستند سازی گسترده ای که از زندگی روزمره مردم در اقشار گوناگون انجام داده است یکی از پر ارزش ترین منابع را برای مطالعه بر آمریکای سال های دهه های 1940 تا 1960 می سازد. که به این همه باید تجربیات کوچکتر ویجی در زمینه فیلم مستند و سایر  سبک های عکاسی را نیز افزود.

برای دیدن عکس ها در زیر کلیک کنید:

پیوستاندازه
6866.doc1.76 MB