تاریخچه مشاوره تحصیلی در ایران

براساس آنچه از تاریخچه مشاوره تحصیلی موجود است، آغاز کلی فرآیند مشاوره با کارهای فرانک پارسونز در سال‌های ۱۹۰۷ و ۱۹۰۸ که او را پدر راهنمایی شغلی و حرفه‌ای می‌دانند در شهر بستون آمریکا بود. اما در ایران مساله راهنمایی و مشاوره و تهیه مقدمات آن بین سال‌های ۱۳۳۷ تا ۱۳۵۰ شروع شد و جریان پیدا کرد.
از سال‌های ۱۳۳۷ با برگزاری سمینارهای متعددی طرح مشاوره و راهنمایی در آموزش و پرورش مطرح و برای پیشرفت و گسترش این طرح اقدامات متعددی انجام شد. دوره‌هایی ترتیب داده شد تا دست‌اندرکاران تعلیم و تربیت با برنامه راهنمایی آشنا شوند. اعزام مشاوران به مدارس، تهیه مقالات و بروشورهای مختلف، تهیه پرونده‌های تحصیلی و تربیتی، تهیه پرسشنامه‌های مختلف و ایجاد مراکز مشاوره و راهنمایی در برخی از مراکز استان‌ها از جمله اقداماتی است که در این دوره به عمل آمد. در سال‌های ۱۳۳۷ و ۱۳۳۸ کنفرانس‌هایی که در مشهد و آبادان تشکیل شد، لزوم راهنمایی در مدارس را تاکید کردند تا اینکه در سال‌های ۱۳۴۴ و ۱۳۴۵ در دانشسرای عالی تهران درس مشاوره و راهنمایی، جزو دروس رسمی ‌قرار گرفت. از مهر ماه ۱۳۵۰ که اولین کلاس دوره راهنمایی تحصیلی تشکیل شد تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ که انقلاب اسلامی ‌به پیروزی رسید و در زمینه اجرای برنامه راهنمایی، فعالیت‌های زیادی صورت گرفت که آشنا ساختن والدین و مربیان و دانش‌آموزان با برنامه‌های مشاوره و راهنمایی به اعزام مشاورین به مدارس، تهیه پرونده تحصیلی، آزمایش و اجرای آنها از آن جمله است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ‌برنامه راهنمایی با توجه به اهداف جدید مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت و نتیجه آن سیستم معلم- مشاور بود که هم به تدریس و هم به مشاوره می‌پرداختند. پس مدتی برای تهیه هدف‌های هماهنگ با اهداف انقلاب برنامه راهنمایی و مراکز مشاوره حذف و تحلیل گردید و به جای آن طرح مربیان پرورشی با عنوان متولیان انقلاب در مدارس طرح‌ریزی و اجرا شد. این طرح به تدریج مسوولان را متوجه نیاز به مشاوره و راهنمایی در مدارس کرد. تا اینکه در سال ۱۳۶۴ هسته‌های مشاوره و راهنمایی مجددا در مناطق آموزش و پرورش تاسیس گردید. در حال حاضر برنامه‌های مشاوره‌ای مدارس به سمت تخصصی شدن و خدمات مشاوره‌ای سوق داده شده است و طرح‌هایی چون «طرح احیا نقش مشاوره‌ای معلمان» در حال اجرا است.

منبع : روزنامه رسالت