بگذارید کودک هر وقت دلش می خواهد راه برود

وب سایت سلامت کودک: مي دانيم كه كودكان همان قدر كه به عشق و محبت نياز دارند، به پيروي از قوانين هم نيازمندند اما آن چه والدين بايد در نظر داشته باشند اين است كه چه انتظاراتي از فرزند خود داشته باشند كه با دوره سني او متناسب باشد.

چنان چه توقع و انتظارات والدين بيش از حد باشد، سرخوردگي فرزند را در پي خواهد داشت و هنگامي كه توقع و انتظارات كمي داشته باشند، بي توجهي به كودك و بي قيد و بند بودن او را سبب خواهد شد.

براي آن كه بدانيم چه انتظاراتي از كودك داشته باشيم بهتر است كه با توانايي هاي هر دوره سني آشنا شويم. خوشبختانه والدين امروزي، زياد كودكان خود را تحت فشار قرار نمي دهند و او را پيش از كسب آمادگي كامل، وادار به راه رفتن نمي كنند.

بهترين كار براي كمك به تكامل روحي و جسمي كودك اين است كه او را آزاد بگذاريد تا در سير تكاملي خاص خود قدم بردارد و به پيش برود. به طور مثال به او فرصت بيشتري بدهيد تا براي راه رفتن به روي زمين از دست و پاهاي خود استفاده كند. سعي نكنيد كه خيلي زود كودك خود را از شير بگيريد يا دستشويي رفتن را به او بياموزيد.

 

در سال دوم، به او فشار نياوريم

 

در سال دوم زندگي بهتر است كودك را تحت فشار قرار ندهيم. كودكي كه زودتر از موقع، شيرخوردن(مكيدن سينه مادر يا سر شيشه) را كنار بگذارد، خيلي زود به مكيدن انگشت شست رو مي آورد، زيرا نتوانسته نياز روحي و رواني خود را تامين نمايد و هيچ راهي براي بيان آن نمي شناسد.

آموختن چگونگي استفاده از دست شويي و از پوشك گرفتن كودك نيز زماني بايد صورت بگيرد كه او آمادگي لازم را داشته باشد. اگر زودتر از موقع به او فشار بياوريم و او را مجبور كنيم، او گيج خواهد شد، درست مثل زماني كه هنوز نمي تواند راه برود ولي ما به او اصرار مي كنيم كه راه برود و حتي در بعضي از موارد خشمگين مي شويم و با او به تندي رفتار مي كنيم، پس چه زماني آموزش كودك را شروع كنيم؟

پاسخ به اين سوال بسيار ساده است: زماني كه كودك آماده باشد. او مهارت هاي ديگر مانند نوشيدن آب با ليوان، غذا خوردن با قاشق و چنگال و لباس پوشيدن را نيز زماني مي تواند فرابگيرد كه آمادگي فراگيري آن ها را داشته باشد. البته فراموش نكنيد كه آماده شدن و اظهار تمايل كودك به تدريج صورت مي گيرد.

 

او طبيعي است

 

وقتي كه كودك ۵/ ۲تا ۳ساله نمي گذارد كه شما ژاكت را بر تن او بپوشانيد و بدرفتاري مي كند، ناراحت نشويد، اين رفتار طبيعي است. تقريباً همه كودكان در اين دوره سني به همين شكل رفتار مي كنند، زيرا احساس مي كنند كه فرد كامل، مستقل و بسيار مهمي هستند. براي همين يك كودك ۵/۲تا ۳ساله مي خواهد در لباس پوشيدن خود نقش داشته باشد و از اين كه مثل يك نوزاد، لباس بر تن او كنيد ناراحت خواهد شد.

 او ترجيح مي دهد كه«مادر» همراه و دستيار او باشد. نكته مهم ديگر اين است كه در اين دوره سني، كودك مفهوم زمان را به خوبي درك نمي كند. او نمي داند«عجله داشتن» يعني چه و توضيحات ما براي شرح بيشتر نيز فايده اي نخواهد داشت.

چنان چه نيازهاي كودك را بشناسيم و به او فرصت بدهيم تا برخي از كارها را خود انجام بدهد به تدريج كه مسئوليت پذير مي شود، بد خلقي را كنار خواهد گذاشت، در غير اين صورت لج بازي هاي او ادامه خواهد داشت.

 

بيان قوانين بدون خشونت

 

در سراسر دوره كودكي، براي شناخت كودك خود، حساسيت داشتن نسبت به او و صبر و شكيبايي ورزيدن در برابر كارهايش، همواره نيازمند فرصت كافي خواهيم بود. به طور مثال اگر كودك صورت خود را مي شويد و آب را به اطراف مي پاشد، بهتر است كه او را تشويق كنيم؛ چنان چه او به احساس رضايتمندي و درك شما از خود پي ببرد، با كمال ميل با شما همكاري خواهد كرد. 

قاطعيت داشتن بدون عصبانيت، از طرف بسياري از كودكان پذيرفته شده است، به همين دليل آن ها قوانين تغييرناپذير مهدكودك يا آمادگي را مي پذيرند. بي صبري و ناشكيبايي شما، صرفاً چراغ سبزي است براي مقاومت و لج بازي هاي كودك تان و البته آن روي سكه ناشكيبايي، خشونت است!