احتیاجات روزانه بدن به انرژی حاصل از مواد غذائی

یکی از خواص عمده غذاها تأمین انرژی لازم برای انجام کارهای ارادی و غیرارادی بدن است. برای نشان دادن مقدار انرژی تولید شده توسط غذاها، یا مقدار انرژی مصرف شده در بدن، یکی از واحدهای …

یکی از خواص عمده غذاها تأمین انرژی لازم برای انجام کارهای ارادی و غیرارادی بدن است. برای نشان دادن مقدار انرژی تولید شده توسط غذاها، یا مقدار انرژی مصرف شده در بدن، یکی از واحدهای انرژی به‌کار برده می‌شود.

چون قسمت اعظم غذا سرانجام تبدیل به انرژی حرارتی می‌شود. لذا برای نشان دادن مقدار انرژی هر ماده غذائی و سنجش آن، واحد انرژی حرارتی، یعنی کالری را به‌کار می‌برند.

طبق تعریف، یک کالری مقدار حرارتی است که بتواند درجه حرارت یک سانتیمتر مکعب آب را یک درجه سانتیگراد افزایش دهد. این مقدار حرارت را یک کالری کوچک می‌خوانند و به حرف C نشان می‌دهند.

واحد مورد استفاده در تغذیه و سنجش مقدار انرژی غذاها ۱۰۰۰ کالری برای این واحد کوچک است و به آن کالری بزرگ یا کیلو کالری می‌گویند. کیلو کالری به اختصار به Kcal نشان داده می‌شود. یک کالری بزرگ مقدار حرارتی است که بتواند درجه حرارت یک لیتر آب را یک درجه سانتیگراد افزایش دهد.

عوامل مؤثر در تعیین میزان احتیاجات انسان به انرژی به‌طور عمده عبارتند از: متابولیسم پایه و فعالیت جسمانی.

متابولیسم پایه

بدن حتی در حالت استراحت و خواب، برای انجام اعمال حیاتی چون تنفس، ضربان قلب، تنظیم حرارت بدن و یا کار سایر دستگاه‌ها احتیاج به انرژی دارد. مقدار انرژی لازم برای انجام اعمال حیاتی یک فرد را که در حال استراحت کامل است، اصطلاحاً متابولیسم پایه می‌گویند. متابولیسم پایه حدود ۱۲ ساعت بعد از صرف غذا اندازه‌گیری می‌شود. در واقع ۵ تا ۷۰ درصد کل انرژی مورد احتیاج روزانه، در افرادی که کار متوسطی دارند، صرف تأمین متابولیسم پایه می‌شود، و در نتیجه احتیاجات کلی بدن که در انرژی، مؤثر هستند عبارتند از:

۱. سطح بدن

از آنجا که قسمت اعظم کالری غذائی مصرف شده به‌صورت حرارت از سطح بدن دفع می‌گردد، متابولیسم پایه و در نتیجه میزان کالری موردنیاز هر شخص، به سطح بدن بستگی دارد. سطح بدن تابعی است از وزن و قد، و چون در عمل اندازه‌گیری سطح بدن مشکل است، جدول‌هائی تهیه شده که از روی سطح بدن می‌توان با داشتن قد و وزن محاسبه کرد.