فرصت‌هارا نیک دریابید

حضرت علی(ع): «… الفُرصهُٔ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ فَانتَهِزوا فُرَصَ الخَیرٍ»«… فرصتها چونان پاره‌های ابر در گذرند، پس فرصت‌های نیک را دریابید».افراد موفق برای رسیدن به هدف، ابتدا به مطالعه و برنامه‌ریزی می‌پردازند؛ سپس با جدّ و جهد آن را تعقیب می‌کنند.

حضرت علی(ع): «… الفُرصهُٔ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ فَانتَهِزوا فُرَصَ الخَیرٍ»«… فرصتها چونان پاره‌های ابر در گذرند، پس فرصت‌های نیک را دریابید».افراد موفق برای رسیدن به هدف، ابتدا به مطالعه و برنامه‌ریزی می‌پردازند؛ سپس با جدّ و جهد آن را تعقیب می‌کنند. میزان توجّه به هدف و دقتی که در برنامه‌ریزی برای وصول به مقصود خویش به کار می‌بریم، بسته به میزان اهمیتی است که برای آن قائلیم و نقشی که در زندگی خود برای آن می‌بینیم. کم و بیش همه مسائل زندگی افراد، تابع این قاعده است. ما برای تحصیل، شغل‌یابی، ازدواج، کار و حتّی تفریح و تفرّج خود، برنامه‌ریزی و وقت صرف می‌کنیم که باید هم چنین کنیم؛ امّا باید دید که برای رسیدن به سعادت جاودانی و زندگانی آن جهانی خود، چه اندازه مطالعه، برنامه‌ریزی و جدّ و جهد می‌کنیم و فرصتها را غنیمت می‌شماریم و از قرآن، که منشور سعادت جاودانی ماست و جوانی، که بهترین فرصت برای خودسازی، چه بهره‌ای می‌بریم؟امام صادق(ع) می‌فرمایند: «هر که در جوانی قرآن بخواند، قرآن با گوشت و خونش آمیخته گردد».دل جوان، آماده پذیرش حق است و هنوز زنگار زندگی و امیال دنیوی بر آن ننشسته است، و اگر از سر صدق و صفا به قرآن رو کند، آن را بخواند، در آن اندیشه بورزد، کم کم روح و دل و زبان و عمل او قرآنی می‌شود. چنین کسی، چون چشمه‌ساری زلال، بیابان خشک و بی روح پیرامون خویش را زنده و بانشاط می‌سازد و نسیم حیات‌بخشی در کانون زندگی خود و دیگران می‌دمد. بیایید روحمان را از سرچشمه پاک و آسمانی قرآن و آموزه‌های قرآنی سیراب و کامیاب سازیم، تا قرآن با گوشت و خون ما آمیخته شود و در دو جهان همراهمان باشد.