روز ملی صادرات

بیست و نهم مهرماه « روز ملی صادرات» شناخته و معرفی شده است تعیین یك روز از روزهای سال برای «صادرات» ضمن ترویج فرهنگ صادرات در میان توده مردم, تقدیر از سربازان و ایثارگران جبهه اقتصادی, فرصتی برای تبادل افكار, شناخت گیرها و تنگناها و بررسی راهكارهایی برای رسیدن به هدف والای «جهش صادرات » می باشد

«روز ملی صادرات»دستمایه‌ای برای تفكردر خصوص صادرات است.

بیست و نهم مهرماه « روز ملی صادرات» شناخته و معرفی شده است. تعیین یك روز از روزهای سال برای «صادرات» ضمن ترویج فرهنگ صادرات در میان توده مردم، تقدیر از سربازان و ایثارگران جبهه اقتصادی، فرصتی برای تبادل افكار، شناخت گیرها و تنگناها و بررسی راهكارهایی برای رسیدن به هدف والای «جهش صادرات » می‌باشد.

ضمن ارج نهادن به تلاش‌های بازرگانانی كه در كار صادرات اهتمام می‌ورزند و ماحصل تلاش خود و كاركنانشان را به بازارهای جهانی عرضه داشته و سهم جمهوری اسلامی ایران را در عرصه رقابت اقتصادی افزایش می‌دهند، « روز ملی صادرات » را می‌بایست فرصت ارزشمندی تلقی كرد كه مباحث مربوط به صادرات بار دیگر مورد توجه مسؤولان و دست‌اندركاران امر قرار گیرد.

«روز ملی صادرات» می‌بایست سمبلی برای ارج نهادن به تلاش‌های انجام شده از سوی صادركنندگان برای نفوذ و حضور در بازارهای جهانی و زمینه‌ای برای گفت‌ و گوی رودررو باشد. در غیر این صورت جامعه از تعقل ‌گرایی دور می‌ماند و فقط در عرصه تقدیرگرایی باقی خواهد ماند و تغییر و تحول كه لازمه توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی كشور است، هرگز به وقوع نخواهد پیوست.

در همین حال، توجه به یك نكته دیگر در عرصه مدیریتی كشور ضروری است و آن سه مرحله برنامه است. یعنی برنامه‌ریزی، اجرا و نظارت. مرحله برنامه‌ریزی بدون تشكیل و فعال شدن ستادهای برخورد عقاید و فكرسازی، نمی‌تواند كارآیی و قابلیت اجرا داشته باشد. زیرا همواره شركت‌ها، مؤسسات و سازمان‌ها با دو عامل درونی و بیرونی تاثیرگذار روبه‌رو می‌باشند. عوامل درونی یا درون‌ سیستمی چنانچه برنامه‌های خود را بدون بررسی و تجزیه و تحلیل منطقی از عوامل بیرونی انجام دهد، به موفقیت دست نخواهد یافت.

در مرحله اجرا، بسیج تمامی امكانات و بهره‌وری بهینه از آنها ضروری است و در همین حال نظارت در حین اجرا و پس از اجرا می‌تواند شناسایی دقیق موانع و مشكلات و راهكاریابی برای مقابله با آنها را تسهیل نماید.

باید به این نكته توجه داشت كه اگر «توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی» هدف اصلی آحاد مردم و مسؤولان كشور است كه می‌تواند رشد و تعالی جامعه، رفاه عمومی و امنیت خاطر همگان را تأمین كند، باید به این فرهنگ و باور عمومی در تمام آحاد مردم رخنه كند كه برای دستیابی به این هدف ارزشمند و تعالی‌بخش، همه باید فكر كنند و ایده‌ها و افكار خود را بروز دهند تا از برخورد عقاید، امكان دستیابی به ایده‌های برتر و متحول فراهم شود.

توسعه پایدار، آرمانی ارزشمند برای تمام ملت‌ها با هر نوع تفكر و جهان‌ بینی است و دین مقدس اسلام نیز همواره بر آن تأكید دارد. اگر مسلمان واقعی هستیم، باید بپذیریم كه «تفكر، عبادت است». دانشجویی و دانش ‌خواهی وظیفه هر مسلمان است و شایسته‌ سالاری پیام عاشورای حسینی است.

مبانی فكری در اسلام برای ایجاد تحول دوجانبه به مراتب از دیگر ادیان وسیع‌تر و جامع‌تر است. آیه شریفه قرآن كریم است كه خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد، مگر آنكه خود اقدام به تغییر نمایند.

لذا برای دستیابی به آرمان‌های مقدس نظام جمهوری اسلامی، شناخت دقیق دین و برداشت صحیح از آیات و روایات می‌تواند زمینه فكری مناسبی را در جامعه ایجاد كند كه از برخورد عقاید و فكرسازی، راه‌حل مشكلات و تنگناها به سهولت پیدا خواهد شد.

«روز ملی صادرات» تنها دستمایه‌ای برای تفكر در این زمینه، برخورد عقاید و فكرسازی برای رسیدن به جهش صادراتی است. از این رو لازم است كه در ایجاد و تقویت تشكل‌های صادراتی، گفت‌وگوی بی ‌پرده و صحیح و یافتن افكار متعالی‌تر برای سرعت بخشیدن به حركت صادرات، تلاش مضاعفی از سوی مسؤولان كشور و نیز دست ‌اندركاران صادرات صورت پذیرد تا با مشاركت، همفكری و همدلی راهكارهای منطقی و قابل اجرا شناسایی شود.

آنگاه می‌توان به برنامه‌ریزی‌ها،‌ اجرای شایسته برنامه‌ها و دستیابی به اهداف امیدوار بود.