هابیت اندونزی با قدمتی باستانی تر از آنچه تصور می شد

مطالعات جدید نشان می دهد قدمت هابیت اندونزی بیشتر از آن است که در ابتدا تصور می کردیم و از بستگان بسیار دور انسان امروزی محسوب می شود

براساس نتایج تحقیقات اخیر، گونه انسانی هابیت، «هومو فلورسی»، از بستگان اجداد انسانی است که چند میلیون سال پیش در آفریقا زندگی می کردند. پیش از این گمان می شد این انسان نماهای کوچک با «هومو ارکتوس» ارتباط دارند.

تیمی از محققان دانشگاه ملی استرالیا تصمیم به بررسی دقیق تر مشخصات 100 استخوان از 11 گونه مرتبط با انسان، از جمله «آسترالوپیتکوس آفارنسیس»، «هومو ارکتوس»، «هومو هابیلیس» و «هومو ساپینس»، گرفتند. دانشمندان با استفاده از ابزارهای آماری به این نتیجه رسیدند که هیچ شواهدی برای اثبات نظریه فعلی درمورد منشا «هومو فلورسی ها» وجود ندارد.

در سال 2003، تیمی پژوهشی از استرالیا و اندونزی به تحقیقات درباره مهاجرت انسان ها از آسیا به استرالیا پرداختند. بقایای یک انسان گونه در غاری در جزیره فلورس اندونزی، یکی از مهم ترین مدارک در دست بررسی بود.

این اسکلت تقریبا کامل، متعلق به زنی بالغ است. این زن باستانی با یک متر قد و 25 کیلو وزن، مغزی به اندازه یک گریپ فروت داشته است. بعد از این ماجرا، استخوان های دیگری نیز کشف شدند که در طیف 60 هزار تا 100 هزار سال سن داشتند. در کنار این بقایا، ابزارهای سنگی با قدمت 190 هزار تا 50 هزار سال پیدا شدند.

در طول این سال ها، محققان نظریه های زیادی در مورد این هابیت ها ارائه دادند. در یک تئوری بیان می شود، بقایای اولیه متعلق به انسانی با آناتومی بدن مدرن است که از نوعی بیماری مانند میکروسفالی (خرد سری)، کم کاری غده تیروئید یا سندروم داون رنج می برده است. در واقع اکثر مطالعات قبلی، پاتولوژی را دلیل اصلی سایز غیرمعمول این فسیل می دانستند.

نظریه فعلی دانشمندان این است که 840 هزار سال پیش، جمعیتی از هومو ارکتوس ها که در حال عبور از جزیزه فلورس بودند، تصمیم به ماندن گرفتند.

کشف بقایای «انسان جاوه ای» در جزیره اندونزی دلیل دیگری است که نشان می دهد هومو ارکتوس ها در بازه زمانی 1/6 میلیون سال تا 100 هزار سال پیش در این منطقه زندگی کرده اند. همچنین ابزارآلات سنگی کشف شده نشان می دهد که هومو ارکتوس ها حداقل یک بار از این جزیره بازدید کرده اند.

از آنجایی که چند ده کیلومتر آب، فلورس را از نزدیک ترین جزیره جدا می کند، ترکیب ژن با نزدیک ترین گروه هومو ارکتوس ها نادر بوده است؛ این امر منجر به انزوای مردم فلورس شد. و این گونه بود که کوتوله های منزوی پدیدار شدند.

با این وجود شواهد اندکی برای تائید یا اثبات این تئوری در دسترس نبود؛ تا اینکه مطالعه جدید مدارک تازه ای را رو کرد. دانشمندان با آنالیز بقایای هومو فلورسی ها دریافتند که ساختارهایی مانند شکل فک آنها بیش از حد بدوی است و متعلق به ویژگی های هومو ارکتوس ها نیست.

دبی ارگو، از دانشکده مردم شناسی و باستان شناسی دانشگاه ملی استرالیا، در این باره می گوید: «از نظر منطقی، سخت است که بخواهیم درک کنیم این پسروی چگونه اتفاق افتاده است؟ چرا فک هومو ارکتوس تکامل عکس داشته به شرایط بدوی که در هومو فلورسی می بینیم، بازگشته است؟»

بنابراین اگر شواهد حاکی از آن است که پسرعموهای هابیت ما از جمعیت هومو ارکتوس یا هومو ساپینس منشعب نشده اند، پس منشا آنها کجاست؟

ویژگی های بدوی این فسیل به واگرایی اولیه از گونه ای از انسان نماهای باستانی اشاره دارد که بیش از 1/75 میلیون سال پیش می زیسته اند؛ به احتمال زیاد این اجداد باستانی ارتباط نزدیکی با انسان نماهای«هومو هابیلیس» داشتند. هومو هابیلیس ها بین 2/4 میلیون و 1/4 میلیون سال پیش در شرق و جنوب آفریقا زندگی می کردند.

آنالیزها نیز نشان می دهد که هومو فلورسی و هومو هابیلیس دارای یک جد مشترک هستند و گونه خواهر محسوب می شوند. این بدین معناست که میلیون ها پیش جمعیت کوچکی از انسان های باستانی آفریقا را ترک کردند و مشغول به سفر در آسیا شدند تا این که در فلورس ساکن شدند.

مترجم: هانا حیدری

خبرگزاری آنا