اختلاف‌نظر بد نیست

بسیاری از ما فکر می‌کنیم که نشانه یک زندگی سالم و یک رابطه موفق این است که دو نفر هیچ اختلاف نظر و سلیقه‌ای با هم نداشته باشند.
فکر می‌کنیم خانواده‌ای خوشبخت است که هیچ وقت صدای …

بسیاری از ما فکر می‌کنیم که نشانه یک زندگی سالم و یک رابطه موفق این است که دو نفر هیچ اختلاف نظر و سلیقه‌ای با هم نداشته باشند.

فکر می‌کنیم خانواده‌ای خوشبخت است که هیچ وقت صدای دعوا از خانه به گوش نرسد. در حالی که این یک تصور اشتباه است.

انسان‌ها باید در مواردی با یکدیگر اختلاف‌نظر داشته باشند و باید بتوانند این اختلاف‌ها را به زبان بیاورند.

اگر در خانه‌ای همه با هم بر سر همه چیز موافق هستند این نشان‌دهنده خوشبختی آن خانواده نیست بلکه نشان می‌دهد که کسی حق اظهارنظر ندارد و همه خود را موظف می‌دانند که با نظر دیگران موافق باشند.

این یک آفت خطرناک است که در نهایت به بی‌تفاوتی می‌انجامد که بدترین چیز برای یک زندگی است.

اگر شما رفتاری از همسرتان را نمی‌پسندید باید بتوانید به او بگویید. اما این نباید به آن معنا باشد که او حتما رفتارش را تغییر بدهد بلکه شما فقط به همسرتان اطلاع می‌دهید که در این مورد طور دیگری فکر می‌کنید.

مثلا اگر شما از رنگ کاپشن همسرتان خوشتان نمی‌آید باید به او بگویید اما نباید او را مجبور کنید که آن را عوض کند. اما این گفتن باعث می‌شود که او به سلیقه شما نزدیک شود.

چیزی که باید در نظر داشته باشید این است که بیان این اختلاف‌نظرها به دعوا نینجامد. شما باید توانایی این را داشته باشید که رابطه را مدیریت کنید. به این معنا که در آستانه رفتن به یک مهمانی سلیقه خودتان را در خصوص لباس پوشیدن همسرتان بگویید. همین و دیگر همان جا بحث را تمام کنید و آن را تا انتهای شب و روزهای بعد ادامه ندهید.

خوب است که فرزندان شما هم بدانند که پدر و مادرشان در مواردی مثل هم فکر نمی‌کنند اما یکدیگر را دوست دارند و با هم زندگی می‌کنند. این به آنها کمک می‌کند که اختلاف سلیقه‌ها را در جامعه به راحتی درک کنند.