مهرداد اوستا

اوستا از شاعران و مدرسان برجسته هنر و ادبیات زمان معاصر بود و وی را بزرگترین قصیده سرای معاصر نام نهاده اند. مهرداد رحمانی معروف به اوستا در بهمن ماه هزار و سیصد و هشت در بروجرد …

اوستا از شاعران و مدرسان برجسته هنر و ادبیات زمان معاصر بود و وی را بزرگترین قصیده سرای معاصر نام نهاده اند. مهرداد رحمانی معروف به اوستا در بهمن ماه هزار و سیصد و هشت در بروجرد به دنیا آمد و دوران کودکی و نوجوانی خود را در این شهر سپری کرد. اوستا، با نشان دادن قدرت بیان و قریحه‌ی سرشار خود، از سال پنجم ابتدایی به تشویق معلمان خود به سرودن شعر پرداخت، اما چون بیشتر به قصیده‌سرایی تمایل داشت و آثارش سنگین‌تر از نوع اشعار متداول بود، كمتر آنها را برای انتشار به مطبوعات سپرده است. در سال هزار و سیصد و بیست در تهران در یکی از دبیرستان های شبانه به ادامه تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۲۷ موفق شد در رشته ادبی دیپلم بگیرد. در این سال همزمان با ورود به دانشکده ی معقول و منقول دانشگاه تهران به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به عنوان مسئول سامان دادن به کتابخانه های موجود و مقالات و کتب ادبی این وزارتخانه و نیز دبیر در چندین دبیرستان تهران به فعالیت پرداخت. در سال هزار و سیصد سی با کسب مدرک کارشناسی در رشته ی معقول و منقول به ادامه ی تحصیل رشته ی فلسفه در دانشگاه تهران پرداخت. مهرداد اوستا در سالهای ۱۳۳۳ و ۱۳۴۵ دو بار ازدواج کرد که حاصل آن یک پسر و سه دختر بود. استاد اوستا ضمن تدریس در دانشگاه تهران سفرهای متعددی را به کشورهای مختلف انجام داد و آثار و اشعار ارزشمندی از خود بر جای نهاد. سرانجام در ۱۷ اردیبهشت سال ۱۳۷۰ در سن ۶۲ سالگی در اثر عارضه قلبی در گذشت و پیکر وی در قطعه مشاهیر ادب و هنر ایران در تهران به خاک سپرده شد. برخی کتابهای وی به دلایل سیاسی ممنوعیت انتشار یافتند و در دهه پنجاه مدتی ممنوع القلم بود.

سبك اوستا به شیوه‌ی شعرای خراسانی و بیشتر به ناصرخسرو، خاقانی و مسعود سعد نزدیك است. در اندیشه‌های شاعرانه‌اش غالباً دقایق فلسفی و تفكرات حكیمانه را می‌پروراند و به فلسفه نسبی نزدیك می‌شود. وی معتقد است كه «یك هنرمند باید فرزند زمان خود باشد و اگر احیاناً خود نیازمندیهای زیادی از نظر مادی ندارد باید آنقدر روحیه‌ی حساس و تأثیرپذیری داشته باشد كه دردها و نیازمندیهای اكثریت مردم را درك كند و آینه‌ی گویای رنج و شادی مردم زمان باشد». اوستا، در سالهای پایانی عمر خود، به عنوان رییس شورای شعر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایفای نقش نمود.

برخی آثار وی عبارتند از:

۱) تصحیح دیوان سلمان ساوجی وچاپ آن ( انتشارات زوار- ۱۳۳۲)

۲) رساله ای در فلسفه ، منطق ، روانشانسی و اخلاق ( انتشارات زوار- ۱۳۳۳ )

۳) عقل واشراق (انتشارات زوار - ۱۳۳۴)

۴) رسایل خیام ( نوروزنامه ـ رساله ی وجود ) با مقدمه و تحقیق در زندگی وی(۱۳۳۵)

۵) ازکاروان رفته. انجمن ادبی حافظ (ناشر زوار- ۱۳۳۹)

۶) پالیزبان (۱۳۴۲)

۷) حماسه آرش (منظومه معروف شاعر) ( چاپخانه خراسان ـ مشهد- ۱۳۴۴ )