اروپای اسلامی

۱۴۵۳م, اگرچه سال نابودی امپراتوری روم شرق و نقطه اوج ترکان مسلمان بود اما نقطه آغازی بر رنسانس اروپایی و شکل گیری تمدن نظامی صنعتی غرب نیز بود

۱۴۵۳م، اگرچه سال نابودی امپراتوری روم شرق و نقطه اوج ترکان مسلمان بود اما نقطه آغازی بر رنسانس اروپایی و شکل گیری تمدن نظامی صنعتی غرب نیز بود. با آغاز رنسانس اروپایی و قدرت یافتن دول اروپایی، اولین گام ضداسلامی اروپا علیه مسلمانان با اخراج مسلمانان از اسپانیا در ۱۶۰۹م، با فرمان «فیلیپ سوم» برداشته شد. ضعف تدریجی جهان اسلام در این دوره و رشد ناگهانی قدرت تمدن نوپای اروپایی در کنار افزایش ناگهانی جمعیت جهان غرب مسیحی و مسیحی شدن آفریقای جنوبی از پی تلاش های میسیونری مذهبی، اسلام را به حاشه برد و مسیحیت را به آیین اول جهان بدل ساخت.

اروپای مسیحی در این سال ها و به ویژه از پی بحران های اقتصادی چند سال گذشته، درحالی که به تدریج رویاهای تشکیل اتحادیه را کمرنگ تر می بیند، با مساله ای پیچیده، دست به گریبان است و آن، رشد بی سابقه اسلام و جمعت مسلمانان در این قاره است.

از ۳۱۳م، زمانی که امپراتور «کنستانیتین کبیر»، آیین مسیحیت را پذیرفت و مسیحیت را طی «فرمان میلان» به عنوان آیین رسمی امپراتوری اعلام کرد، کانون نشر و دعوت مسیحیت از آسیای غربی به اروپا منتقل شد و به تدریج از این منطقه به اقصی نقاط جهان گسترش یافت؛ گسترشی که می رفت تا امپراتوری بزرگ پارسی را نیز درنوردد و دامنه خود را به آسیای شرقی نیز بکشاند. تنها این دعوت اسلام بود که توانست نه تنها به مانعی برای گسترش این آیین بدل شود بلکه آن را در آسیای غربی کنار زند و در کمی بیشتر از یک قرن ار وفات پیامبر اسلام، با فتح اسپانیا، صدای سربازان مسلمان را به گوش چپ ساکنان قلب اروپا نیز برساند.

ضربه سربازان مسلمان بر پیکره اروپا آن چنان محکم بود که بیش از سه قرن طول کشید تا اروپاییان مسیحی با فرارسیدن اولین هزاره مسیحی و به تحریک «پاپ اورین دوم» با تشکیل سپاهی بزرگ به قصد فتح بیت المقدس رهسپار سرزمین های اسلامی شوند اما باوجود تلاش های بسیار و نزدیک دو قرن جنگ و خون ریزی و هفت جنگ بزرگ صلیبی، نه تنها موفقیتی به دست نیاوردند که با شکل گیری امپراتوری عثمانی نه تنها «کُنستانتینوپول» را در ۱۴۵۳م، به مسلمانان واگذار کردند که این بار صدای پای ترکان مسلمان را از گوش راست خود شنیدند.

۱۴۵۳م، اگرچه سال نابودی امپراتوری روم شرق و نقطه اوج ترکان مسلمان بود اما نقطه آغازی بر رنسانس اروپایی و شکل گیری تمدن نظامی صنعتی غرب نیز بود. با آغاز رنسانس اروپایی و قدرت یافتن دول اروپایی، اولین گام ضداسلامی اروپا علیه مسلمانان با اخراج مسلمانان از اسپانیا در ۱۶۰۹م، با فرمان «فیلیپ سوم» برداشته شد. ضعف تدریجی جهان اسلام در این دوره و رشد ناگهانی قدرت تمدن نوپای اروپایی در کنار افزایش ناگهانی جمعیت جهان غرب مسیحی و مسیحی شدن آفریقای جنوبی از پی تلاش های میسیونری مذهبی، اسلام را به حاشه برد و مسیحیت را به آیین اول جهان بدل ساخت.

شکل گیری رستاخیز اسلامی از سال های بعد انقلاب اسلامی، اما جهان را وارد مرحله تازه ای ساخته است. احساس هویت اسلامی و مفتخر بودن به آن و موج گرایش به اسلام در جهان، از نتایج این رستاخیز است که در کنار فروپاشی کانون خانواده غربی و منفی شدن نرخ رشد جمعیت کشورهای اروپایی، رشد قابل توجه جمعیت مسلمان را پس از مسیحی سازی دوباره اروپا در ۱۶۰۹م، در پی داشته است تا جهان اروپایی حسب تازه ترین آمارها منتظر ترکیب ۵۰درصدی مسلمان در ۲۰۵۰م، باشد.

درست به همین دلیل است که «ژست روشنفکرمابانه اروپایی» و «پز آزادی و احترام به عقاید» در این سال ها از سوی مقامات اروپای مسیحی کنار گذاشته و گلوی جامعه مسلمان اروپا بار دیگر فشرده می شود، تا حجاب زن و مناره مسجد مورد حمله قرار گیرد و سخن از اخراج مهاجران مسلمان برای مسیحی سازی دوباره اروپا به میان آورده شود و به همین جهت است که پیامبر رحمت بار دیگر مورد هجمه دروغ پردازی های رسانه ای و تاریخی قرار می گیرد و متحجرین سلفی، به عنوان نماد و سمبل های اسلامی به تصویر کشیده می شوند.

با این همه، و علی رغم تلاش های افرادی چون «آنگلا مرکل»، صدراعظم آلمان، که از به پایان رسیدن عصر «چندفرهنگی» در جهان غرب سخن می گویند، اسلام به بخشی از هویت اروپایی بدل شده و این بار نه مهاجرین مسلمان که اروپاییان مسلمان به دفاع از اسلام در سرزمین مسیحیت خواهند پرداخت تا همانطور که این روزها نغمه اسلام در دل خویشاوندان «تونی بلر» نیز اثر کرده است، در هر کوی و برزن اروپایی به گوش برسد.

منبع: هفته نامه - پنجره - ۱۳۸۹ - شماره ۶۷ - تاریخ شمسی نشر ۰۰/۰۰/۱۳۸۹