سه شنبه, ۲ مرداد, ۱۴۰۳ / 23 July, 2024
هنری دونانت
![هنری دونانت](/web/imgs/16/109/6rxgb1.jpeg)
هنری دونانت، بانکدار و بازرگان سوئیسی، در سی سالگی زندگی کاملا مرفهی را می گذراند و شاید چنانچه زندگیش در روز سرنوشت ساز ۲۴ ژوئن ۱۸۵۹ دگرگون نمی شد، به همین منوال ادامه می یافت.
دونانت، به دستور دولت مطبوعش، برای مذاکره نزد ناپلئون فرستاده شده بود. او ماموریت داشت که برای انجام دادن معامله ای تجاری میان سوئیس و فرانسه که منافع هر دو کشور را در بر داشت، وارد مذاکره شود. اما ناپلئون در آن زمان نه در پاریس، بلکه در دشتهای سولفرینو در آستانه جنگ با اتریشی ها بود .
هنری دونانت کوشید پیش از آغاز جنگ خود را به آنجا برساند. اما خیلی دیر شده بود. کالسکه او در بالاترین نقطه تپه، در جایی که تمام صحنه جنگ به خوبی دیده می شد، توقف کرد.
ناگهان فرمان جنگ صادر گردید. غرش تفنگ ها و انفجار گلوله های توپ ها فضا را پر کرد. دو سواره نظام به سوی یکدیگر یورش آوردند و جنگ آغاز شد. هنری دونانت گویی که به تماشای صحنه تئاتر مشغول باشد، برجای خود خشک شده بود. او گرد و خاکی را که به هوا بلند می شد. آشکارا می دید و فریاد زخمی ها و سربازان در حال مرگ را می شنید. دونانت در مقابل این صحنه وحشتناک حیرت زده بر جا مانده بود.
اما وحشت واقعی پس از آن در انتظارش بود. هنگامی که پس از پایان جنگ به شهر کوچکی در آن حوالی وارد شد، همه بناهای آن شهر پر بود از افراد ناقص و زخمی و کشته شدگان جنگ. دونانت که از دیدن این درد و رنج انسانی دچار تالم شدیدی شده بود، برای یاری رساندن به قربانیان این جنگ. سه روز در آن شهر ماند.
او دیگر آن انسان پیشین نبود. این جنگ، جنگی وحشیانه بود و جهان می بایست آن را متوقف سازد.
از نظر او، جنگ روش مناسبی برای حل اختلاف های میان ملتها نبود و مهمتر از همه، در این میان می بایست سازمانی جهانی وجود داشته باشد تا در زمان دشواریها و هرج و مرج به کمک مردم بشتابد.
هنری دونانت به سوئیس بازگشت. اما پس از آن به یکی از مدافعان سرسخت صلح و دوستی بدل گردید. در این مدت به حرفه تجارتش لطمه شدیدی وارد گشت. او ورشکست شد. اما همچنان دست بردار نبود.
در نخستین کنفرانس ژنو و ضمن سخنرانی هایش، به محکوم کردن جنگ پرداخت و در نتیجه، کنفرانس نخستین قانون بین المللی را بر ضد جنگ تصویب کرد که این حرکتی بود در جهت بنیانگذاری اتحادیه ملل و سازمان ملل متحد.
دونانت در سال ۱۹۰۱ موفق به دریافت نخستین جایزه صلح نوبل گشت. او در حالی که در اوج فقر به سر می برد و در خانه ای محقر زندگی می کرد، تمام مبلغ جایزه را به جنبش جهانی که خود موسس آن بود اهدا کرد.
هنری دونانت، سرانجام در سال ۱۹۱۰ در حالی که به طور کلی از یاد جهانیان رفته بود، درگذشت. اما برای زنده نگه داشتن خاطره شجاعت های دونانت، به هیچ بنای یادبودی احتیاج نیست.
او به عنوان نماد سازمانی که خود بانی آن بود، حالت بر عکس پرچم سوئیس را که صلیبی سفید و زمینه ای سرخ است، به صورت صلیبی سرخ بر زمینه ای سفید برگزید.
آری. صلیب سرخ سازمانی است که یادگار جاودانه او گردید.
سعید جانفدا
تعمیرکار درب برقی وجک پارکینگ
دورههای مدیریتی دانشگاه تهران
فروش انواع ژنراتور دیزلی با ضمانت نامه معتبر
ویدیوهای آموزشی هفتم
مسعود پزشکیان ایران دولت دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی دولت سیزدهم رهبر انقلاب مجلس محمدجواد ظریف انتخابات رئیس جمهور
پلیس تهران آتش سوزی قتل هواشناسی قوه قضاییه سیاست شهرداری تهران سازمان هواشناسی تب دنگی پشه آئدس وزارت بهداشت
واردات خودرو حقوق بازنشستگان خودرو قیمت خودرو قیمت دلار ایران خودرو بازار خودرو سایپا قیمت طلا برق مالیات بازنشستگان
سعید راد مهران مدیری مهاجرت سینمای ایران فضای مجازی دفاع مقدس سینما تلویزیون بازیگر عاشورا کربلا محرم
دانشگاه فناوری دانش بنیان شرکت دانش بنیان حوزه علمیه دانشگاه تهران سازمان امور دانشجویان
رژیم صهیونیستی جو بایدن کامالا هریس دونالد ترامپ غزه فلسطین یمن آمریکا روسیه ترامپ جنگ غزه انتخابات آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال لیگ برتر نقل و انتقالات باشگاه پرسپولیس نقل و انتقالات لیگ برتر المپیک 2024 پاریس سپاهان لیگ برتر ایران باشگاه استقلال المپیک
همستر کامبت ایلان ماسک سامسونگ فیلترینگ سرعت اینترنت آیفون مایکروسافت گوگل تلفن همراه
رژیم غذایی فشار خون دیابت ویتامین بارداری افسردگی استرس سازمان نظام پزشکی