آمریکا باز هم تهدید ایران و بازهم تهدید صلح بین الملل

بوش رییس جمهوری آمریکا در سفر اروپایی هفته گذشته خود بارها ایران را از جمله به حمله نظامی تهدید کرد

بوش رییس جمهوری آمریکا در سفر اروپایی هفته گذشته خود بارها ایران را از جمله به حمله نظامی تهدید کرد .

بهانه بوش ، برنامه مسالمت آمیز هسته ای ایران بود که آژانس بین المللی انرژی هسته ای نهاد ناظر و قانونی سازمان ملل ، از جمله درگزارش اخیرمدیر کل آن دوازده بار راستی آنرا تایید کرده است. بوش قبل از آخرین سفر اروپایی اش در مقام رییس جمهوری آمریکا گفته بود "‌ایران حتی حق داشتن برنامه هسته ای مسالمت آمیز هم ندارد." داشتن فناوری هسته ای و چرخه آن براساس پیمان ان پی تی که به جز چند کشور و رژیم شورشی صهیونیستی همه کشورهای دنیا عضو آن هستند و ایران از بانیان آن محسوب می شود ، حق همه ی کشورها است.

براساس حقوق بین الملل که منشور سازمان ملل نیز به آن اشاره دارد ، تهدیدهای بوش ، " تجاوز " تلقی می شود و ایران حق آنرا دارد تا از جمله به نهادهای بین المللی مانند شورای امنیت سازمان ملل شکایت ببرد و از آن توقف این تهدیدها را خواستار شود. ایران حتی براساس اصول حاکم بر تعاملات استراتژیک که در قوانین و عرف بین الملل امری کاملا پذیرفته شده است ، حق دارد که برای توقف این نوع " تجاوزها" بخصوص اگر احساس به فعل در آمدن آن را داشته باشد ،دست به اقدام پیشگیرانه بزند که آمریکا می داند کمترین اثر آن انجماد فوری !اقتصاد جهانی خواهد بود که بیش از هرچیز به نفت و امنیت راههای انتقال آن وابسته است.

بر طبق حقوق بین الملل هر عضوی از جامعه بین الملل که به صورت بالقوه و یا بالفعل در معرض تجاوز قرار داشته باشد، حق آنرا خواهد داشت تا برای احقاق حقوق خود به نهادهای جهانی از جمله شورای امنیت سازمان ملل و نهادهای قضایی بین الملل مانند دیوان بین المللی دادگستری شکایت ببرد وجامعه جهانی در برابر آن تعهداتی دارد که اعمال مساعی لازم برای پیشگیری از تجاوز و در صورت وقوع ، دفع آن از جمله آنهاست . " حفظ صلح و امنیت بین المللی و بدین منظور به عمل آوردن اقدامات دسته جمعی موثر برای جلوگیری و بر طرف کردن تهدیدات علیه صلح و متوقف ساختن هرگونه عمل تجاوز یا سایر کارهای نافض صلح و فراهم آوردن موجبات تعدیل و حل و فصل اختلافات بین المللی یا وضعیت هایی که ممکن است منجر به نقض صلح گردد ، با شیوه های مسالمت آمیز و بر طبق اصول عدالت و حقوق بین الملل " یک اصل اساسی در منشور ملل متحد است که مقاصد اصلی آن بر این پایه استوار می باشد. در منشور ملل متحد برای همه ی حاکمیت ها در سطح جهان (حتی آنهایی که عضو سازمان ملل نیستند ) اصل تساوی حاکمیت به عنوان یک اصل بنیادی دیده شده و ترتیباتی توصیه گردیده تا همه ی کشورها بتوانند از یاری ها و پشتیبانی ملل متحد برای برقراری صلح جهانی استفاده کنند . بند ۳ از ماده ۲منشور ملل متحد فصل مقاصد و اصول ، حکم و ایجاد تعهد می کند که " کلیه اعضا اختلافات بین المللی خود را به وسایل مسالمت آمیز به طریقی که صلح و امنیت بین المللی و عدالت به خطر نیافتد ۰۳۹; حل خواهند کرد." و در بند ۴ از ماده ۲ همین منشور کلیه اعضا را موکلف می سازد تا" در روابط بین المللی خود از تهدید به زور یا استفاده از آن علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری یا از هرروش دیگری که با مقاصد ملل متحد مباینت داشته باشد " خودداری کنند. از جمله ترتیباتی که اعضای ملل متحد درمنشور آن برای حفظ صلح و امنیت بین المللی دیده اند ، در بند اول از ماده ۲۴منشور (فصل وظایف و اختیارات شورای امنیت ) اشاره به این مهم دارد که :" به منظور تامین اقدام سریع و موثر از طرف ملل متحد ، اعضای آن مسئولیت اولیه حفظ صلح وامنیت بین المللی را به شورای امنیت واگذار می نمایند و موافقیت می کنند که شورای امنیت در اجرای وظایفی که به موجب این مسئولیت برعهده دارد از طرف آنها اقدام نماید." شیوه عمل و اختیارات دیده شده برای شورای امنیت در این خصوص در مواد بعدی همین فصل از منشور ملل متحد آمده است که برای مطالعه بیشتر می توان به آن رجوع نمود. با این توضیح ، می توان مصداق هایی را در وضعیت امروز جهان دید که بالقوه مخل صلح و امنیت جهانی دانسته می شود و تهدید های روزانه آمریکا و رژیم صهیونیستی در توسل به قوه قهریه علیه ایران و امکانات و تاسیسات زیر بنایی آن از جمله طرح های هسته ای اش که با استناد به بندهایی از پیمان ان پی تی از جمله بندهای ۴ و ۲ آن ، از جمله حقوق ایران براساس پیمان ان پی تی است ، از جمله آنها می باشدکه از نظرحقوق بین الملل از مصادیق صریح و روشن " تجاوز " دانسته می شود .

دفع تجاوز( حتی احتمال فیزیکی آن با توجه به صراحت آن درحقوق بین الملل ) خواه فردی و یا دستجمعی ، لطمه ای به حق ذاتی هیج عضوی از اعضای ملل متحد که در منشور نیز دیده و مورد تاکید قرار گرفته است ، وارد نخواهد کرد و طبیعتا نه تنها ایران که هر واحد سیاسی دیگر در صورت لزوم ، دست به اقدامات بازدارنده لازم برای دفاع از خود خواهد زد . دفاع از واحد سیاسی مورد تجاوز قرار گرفته و تنبیه متجاوز از طرق مختلف از جمله "عملیات اجرایی دستجمعی بین المللی " آنگونه که اشاره شد از وظایف ذاتی شورای امنیت است که نه تنها منافاتی با حق ذاتی دولتها برای دفاع از خود ندارد ، که می تواند تقویت کننده آن نیز باشد. مقامات ایرانی حتما گزینه شکایت از آمریکا و رژیم صهیونیستی به شورای امنیت برای تهدید صلح و امنیت جهانی را جدی تر تعقیب می کنند و جامعه جهانی نیز توجه دارد که این نوع تهدیدها چه آثار و عواقب خطرناکی در پی خواهد داشت که شدت یافتن رقابت های تسلیحاتی در منطقه ، تشدید کسر اعتماد کشورها به یکدیگر ، متزلزل ساختن بیشتر اقتصاد جهانی و سوءاستفاده بیشتر گروههای تروریستی از فضای بوجود آمده ، تنها بخشی ازآن خواهد بود.

رئوف پیشدار