دژ تاریخ

المــوت بـزرگ در دل ماست
آشیــان عقــاب و بی‌همتـاسـت ‏
‏ای که زین بوم و بر گذر داری
از رهِ رفتـه‌اش، خبــر داری؟‏
پای این قلعه رخ نهاد به خاک
شـاهِ سلجوق بر زمین چون تاک‏
هیچ …

المــوت بـزرگ در دل ماست

آشیــان عقــاب و بی‌همتـاسـت ‏

‏ای که زین بوم و بر گذر داری

از رهِ رفتـه‌اش، خبــر داری؟‏

پای این قلعه رخ نهاد به خاک

شـاهِ سلجوق بر زمین چون تاک‏

هیچ دانی که زیر هر سنـگی

خفتــه درخون دلاوری جنگی؟‏

‏چون دل از دیده گرچه پنهان است

لیک مهد امید و ایمان است ‏

هیـچ دانی که ایـن دژ پولاد

بهر آیندگان چه‌ چیز نهاد؟

قلب ایـران و پایگاه صفاست

دژ تاریخ و خانقاه وفاست ‏

سرزمین دلیرمردان است

خانـه سادهٔ بزرگان است‏

شــاهبــازان، به قلّه می‌تازند

اهل اوج و بلند پروازند‏

بـاز و شاهین کز آسمان گذرند

با کلاغِ سیه چرا بپـرند؟‏

سالـها مردم اندر این دژـ شهر

برده‌اند از حیات و شادی، بهر‏

اینک این یادگار پاک تو راست

تو به حفظش بکوش بی‌کم ‌وکاست

دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی‏